สัญญานของการมีส่วนร่วมอย่างแท้จริง ^__^
ผมอาจจะแปลกกว่าคนอื่นๆ ผมจะอึดอัดมากถ้าได้เข้าร่วมกลุ่มกะใครแล้วไม่ได้รู้เรื่องราวของกลุ่มอย่างแท้จริง ... อย่าง GotoKnow เป็น virtual community (บางส่วนเป็นถึง virtual communities of practices) ผมยอมรับว่าไม่ค่อยได้เข้ามาเสวนา แต่ อึดอัดถ้าเห็นว่า ที่นี่ทำอะไรได้บ้างแล้วเราทำไม่ได้ มันเหมือนขาดความรู้สึกความเป็นเจ้าของยังงัยไม่รู้ (ผู้รู้อย่าง Lave กะ Wenger เค้าว่า มันเป็น key of success เลยเชียว) อิอิ โดยเฉพาะภาพหน้าปก (เพราะสาระผมคงไม่เก่งเท่า)
ขอบคุณ ดร.จันทวรรณ ครับที่ได้แนะนำวิธีการนำภาพขึ้นหน้าปกให้ผม (ซึ่งจริงๆ อาจารย์เขียนไว้นานแล้ว แต่ผมโหลดไม่ได้ซักที)
วันนี้ผมทำได้แล้ว ดีใจ ดีใจ ดีใจ ^___^
ในภาพเป็นแปลงนาข้างบ้านผมเอง ผมมีความรู้เรื่องการทำนาพอสมควร โดยเฉพาะนาดำ และเก็บด้วยแกละ (เด็ดทีละรวง)
- การนวดข้าว การไถนา การคราดนา
- การเล่นกับนาในทุกช่วงอายุข้าว อาทิ พอข้าวเริ่มโตเขียว ในนาขังน้ำไว้ ก็เสร็จเซียนเบ็ดธงอย่างผม หน้าเก็บข้าวเหลือต้นข้าวสูงทรงเดิม ก็เสร็จเซียนไก่ชนอย่างผม (แหวกต้นข้าว มุดเข้าไปกะเพื่อน ๕-๖ คน) ลูกไก่โทง คนละตัว ทาหน้าด้วยถ่านให้ดำ มันจำกันไม่ได้ ตีกันระเบิดเถิดเทิง
- ต้นข้าว คือ ปี่ ขั้นเทพ ของพวกเรา
- หน้าฝนมา ไถด้วยควาย คราดด้วยควาย (สไลด์เดอร์ ดีๆ นี่เอง ให้ควายลากไปเราทำหน้าเป็นพระเอก วิทยุใส่ถ่านหนึ่งเครื่อง ประโคมเพลงลูกทุ่งให้สนั่นทุ่งนา)
- พอหน้าหว่านกล้า และเตรียมดำนา แถวใครแถวมัน ดำไม่ตรง อดลอดช่อง ฯลฯ
นางแบบสาวข้างๆ แปลง ลูกสาวผมเอง เธอชื่อ นะโม เป็นภาพถ่ายช่วงเย็นของวันอาทิตย์ที่เรามีสัญญาใจกันว่าจะต้องขี่จักรยานท่องเที่ยวในหมู่บ้านของเรา
สุขใด ไม่เหมือนสุข ที่ได้อยู่เมืองไทย กับครอบครัวที่รัก
ความเห็น (7)
ชอบเขียวและสีทองของท้องทุ่งนา
หากแปลงสภาพเป็นภาพเขียนสีน้ำมันคงสวยมากนะคะ
แต่ยังไงของจริงย่อมมีชีวิตชีวา และมีอะไรหลายอย่างผูกพันกับภาพมีึชีวิตนี้นะคะ
สวยจังครับ ... ชอบกุหลาบขาวที่สุด
มีคนเคยถามว่า ถ้าจะเลือกดอกกุหลาบขาว และแดง รวม ๑๐๐ ดอก ให้กับคนที่รัก จะเลือกขาวกี่ดอก แดงกี่ดอก ?
อาจารย์เขียนให้เห็นภาพทุ่งนาเลยนะครับเนี่ย
ขอบคุณที่ทำให้หวนคิดถึงภาพเก่าๆของผมเช่นกันครับ
ดีใจที่ชอบค่ะ เสิร์ฟทุกเมนูความสุขค่ะ
ท่านตอบไปแล้วยังค่ะ .....555 มั่นใจไปเลยค่ะ .... ต้องไปนับว่าตอนนี้มีลูกกี่คนค่ะ
ถ้าใช้แกละเก็บข้าวแสดงว่าเป้นคนใต้ใช่ไหมครับ
5555
รออ่านอีกครับ เอาผักนักเรียนมาให้ดูครับ
โรงเห็ดจิตอาสาโรงเรียนตลาดเกาะแรต
น้องนะโมน่ารักว่างๆชวนมาเที่ยวสวนผักผมดีไหม
อาจารย์ขจิต เข้าใจถูกต้องครับ บรรยากาศที่ผมพูดถึง เป็นพื้นที่ต.คุริง อ.ท่าแซะ จ.ชุมพร ครับ บ้านผมเองเมื่อช่วงอายุ ๐-๑๑ ปี ตาผม แม่ผมทำนาครับ นาแปลงไม่ใหญ่ แต่พอรวมหลายๆ เจ้าเข้าก็มากโข ... ผมเล่นได้ทั่วครับ เคยปักเบ็ดธง ได้ปลาช่อนแม่ลูกครอก ตัวเบ่อเร่อ แหย่กบทูตสองมือกำ เล่นน้ำในนา (ช่วงที่ลึก) ยังกะสระน้ำในโรงแรมหรู ^_^
ผมยังประทับใจตอนเอากำข้าวมาเรียงเป็นวงกลม มีหลักกงกลาง แล้วให้ควายนวดครับ เราทำอาหาร ขนม เลี้ยงคนมาช่วย แบบลงแขกกันครับ เก็บเช้า กองเย็น นวดวันรุ่งขึ้นกันเลยเชียว
ที่สำคัญ มีลอดช่อง กับขนมจีนเลี้ยงครับ ความอร่อยของลอดช่อง คือ แป้งก้นหม้อครับ เด็กๆ แย่งกันหัวชนกันเลย ส่วนขนมจีน ก้อสนุกตอนบิดกระบอกขนมจีนครับ ที่ป้าๆ จับเป็นลูกสวยๆ เราไม่สน เราสนขี้ขนมจีนครับ ใส่น้ำปลา อร่อยอย่าบอกใคร
อาจารย์อยู่กำแพงแสน ?
ที่นั่นผมไปได้ความรู้มามากมายครับ ทั้งจากผู้ใหญ่สุธรรม จากป้าหนู จากเกษตรอำเภอ (แต่ทราบว่าย้ายไปอยู่อ.เมืองแล้ว) แม้แต่เกษตรตำบล ฯลฯ ก็น่ารักครับ
ผมไปชุมพรมาครับ แต่ไปจัดกิจกรรมที่หลังสวน
http://www.gotoknow.org/posts/532193
ผมคิดถึงตอนหาปลาสมัยเด็กๆๆแบบที่อาจารย์บอก
ตอนนี้ผมยังหาได้บ้างที่บ้านไร่พนมทวนครับ
http://www.gotoknow.org/posts/71407
ขอให้อาจารย์มีความสุขกับการทำงานครับ