ตั้งแต่จำความได้


ตั้งแต่จำความได้.. พวกเราสนิทกับแม่มากกว่าพ่อ.. พ่อทำงานต่างจังหวัดกลับบ้านเดือนละครั้งเท่านั้น ฐานะทางครอบครัวเรา "มีกินมีใช้อย่างจำกัด"

สมัยเด็ก

แม่บอกว่า.. ให้ขยันเรียน ต่อไปจะได้เป็นเจ้าคน-นายคน มีงานทำสบายๆไม่ลำบากเหมือนแม่ ไม่ต้องตากแดด-ตากฝนทำไร่-ทำนา-ทำสวน.. แม่ให้ช่วยดายรุ่นมัน นับครั้งได้ ให้ช่วยดำนา-เกี่ยวข้าวนานๆครั้ง ส่วนใหญ่จะให้ทำการบ้าน-อ่านหนังสืออยู่ที่บ้าน

แม่ห้ามพูดกู-มึงเด็ดขาด ห้ามเรียกคนอื่นว่าอี.. ใครพูดให้แม่ได้ยินจะถูกตี.. แม่พูดแทนตัวเองว่าแม่ พวกเราพูดแทนตัวเองว่าหนู กับพี่-น้อง-เพื่อนให้พูดเค้ากับตัวเอง หรือเรากับเธอ.. มีแต่คนชมว่าพวกเราพูดเพราะ (ในหมู่บ้านพูดกู-มึงทั้งนั้น)

อยากทานอะไรขอให้บอก.. แม่ทำได้ทุกอย่าง มีครั้งหนึ่งน้องอยากกินตุ้มยำกุ้ง แม่ไปซื้อกุ้งมา ๒-๓ ตัวเล็กๆแล้วทำต้มยำกุ้งหม้อโต อร่อยสุดๆ ขนมหวานประจำบ้านคือถั่วเขียวต้มน้ำตาล (ที่บ้านปลูกเอง แม่ปลูกหลังจากเกี่ยวข้าว) อยากกินเค้ก แม่จะซื้อเค้กชิ้นมาให้คนละชิ้น (เค้กที่ตัดขายมี ๒๐ ชิ้น/กล่อง) กับข้าวที่กินบ่อยคือปลาทูทอด แม่จะแกะเนื้อให้ลูก ส่วนตัวเองจะกินเนื้อติดก้าง

แม่ไม่ค่อยพูด แต่แม่จะทำให้ดูเป็นตัวอย่าง แม่ขยัน อดทน ทนอด ทำได้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นงานบ้าน งานไม้ งานไฟฟ้า ไม่พึ่งพาใคร มีความตั้งใจและความพยายามสูงมาก.. จนพวกเราซึมซับโดยไม่รู้ตัว

แม่ทำหน้าที่เป็นทั้งพ่อและแม่.. พ่อเสียตั้งแต่ปี ๒๕๒๙ พี่สาวยังไม่มีงานทำ (เรียนครูภาคค่ำหลังจากทำงานแล้ว) kunrapee เรียนพยาบาลปี ๒ น้องชายอยู่ม.๖ ยังจำได้.. ตอนที่น้องชายสอบเตรียมทหารได้ น้องกลับมาถึงบ้านแจ้งข่าวดีให้แม่รู้ แล้วถามแม่ว่า "แม่จะมีเงินส่งหนุ่มเรียนไหม" "มีสิ ได้เรียนแน่นอน" แม่มาเล่าตอนหลังว่าวันนั้นแม่มีเงินติดตัวอยู่แค่ ๑๐๐ บาทเท่านั้น แม่เห็นความสำคัญของการศึกษา มักบอกเสมอว่า "แม่ไม่มีสมบัติอะไรจะให้ มีแต่การศึกษานี่แหละ ให้นำไปใช้ทำงานเพื่อเลี้ยงตัวเอง"

แม่ขายที่ไร่-ที่นา (ซึ่งมีน้อยนิด) เพื่อส่งลูกเรียน - กู้เงินสหกรณ์ทุกปี - ยืมเงินญาติพี่น้องยามไม่พอใช้ - รับจ้างทุกครั้งที่มีโอกาส.. ตอนนั้นแม่ผอมมาก หน้าตอบ น้ำหนักแค่ ๔๓ กิโลกรัม แม่เป็นหญิงแกร่ง พวกเรารู้ พวกเราเห็น เห็นสิ่งที่แม่ตั้งใจทำเพื่อลูก

แม่มีไม้เรียว เหน็บไว้ตามฝาบ้าน เมื่อทำผิดแม่จะใช้ไม่เรียวเป็นเครื่องทุ่นแรง ก่อนตีแม่จะถามก่อนทุกครั้งเพื่อยืนยันว่าเราผิดจริง ให้คิดเองและต้องยอมรับความจริง (ตอนเด็กมากๆจำได้ว่าวิ่งหนีไม้เรียวรอบบ้าน พอโตขึ้นเริ่มรู้เหตุ-รู้ผล จะยืนนิ่งๆให้แม่ตีก้นหรือตีฝ่ามือ)

ปัจจุบัน

แม่อายุ ๗๓ ปี ยังแข็งแรง หน้าเต็มอิ่ม อ้วนท้วนสมบูรณ์ 

แม่ยังทำกับข้าวให้พวกเราทาน เมื่อวันก่อนแม่บอกว่า "แม่กับอ้อย (พี่สาว) มีกับข้าวกินแล้ว แต่อ๋อย (kunrapee) ยังไม่มี จะกินอะไรดี (kunrapee ไม่กินเนื้อสัตว์)" ไม่สามารถบรรยายความรู้สึกขณะนั้นออกมาเป็นคำพูดได้ค่ะ

เวลาลูกๆไม่สบาย แม่จะต้องคอยถามว่ากินยาหรือยัง ถ้ายังจะหายามาให้กิน ดูแลให้พักผ่อน กระตุ้นให้กินยาซ้ำตามเวลา หาโน่น-นี่-นั่น มาให้เพื่อให้ลูกๆอาการดีขึ้น (หลายคนคงเคยรู้สึก เวลามีความสุขเรามักลืมนึกถึงผู้หญิงคนนี้ แต่เมื่อเรามีความทุกข์ หรือเจ็บป่วย.. คนแรกที่เราคิดถึงคือแม่)

แม่ยังคอยดูแลเราตลอดเวลา เป็นห่วงเป็นใย โทรศัพท์ถามทุกข์-สุข-ข่าวคราวของลูกที่อยู่ไกล ทั้งๆที่เราก็อายุมากแล้ว ทำงานเป็นถึงหัวหน้าคน แต่แม่ก็ยังเห็นเราเป็นเด็กที่จะต้องคอยดูแลตลอดเวลา


ทั้งหมดทั้งมวลที่แม่ทำ (ที่เล่ามานี้ เพียงแค่หนึ่งในล้านส่วนที่แม่ทำให้ลูก)

แสดงให้ลูกทั้ง ๓ คนได้รู้ซึ้งถึงความรักของแม่ 

รักที่มีแต่ให้ ให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน ให้ได้ตลอดเวลา ให้แบบไม่มีวันหยุด และไม่มีวันหมด

รักแม่ค่ะ (๓๐ กรกฎาคม ๒๕๕๖)

<a href="<iframe width=" 420"="" height="315" src="//www.youtube.com/embed/D-zZrklJtzY" frameborder="0" allowfullscreen="">


วันนี้เป็นวันแม่ค่ะ (๑๒ สิงหาคม ๒๕๕๖) ขอเพิ่มรูปลงไปซะหน่อย




หมายเลขบันทึก: 544045เขียนเมื่อ 30 กรกฎาคม 2013 01:04 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 สิงหาคม 2013 21:23 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

อ่านเรื่องราว "ตั้งแต่จำความได้" ...ซึ้งใจมากๆ กับคำว่า"แม่"...นะคะ...ขอบคุณค่ะ

 

 

ประทับใจมากเลยครับ....พี่ชาย

คิดถึงแม่ขึ้นมาเลยค่ะ ถ้าท่านยังอยู่อายุก็ประมาณนี้ค่ะ

เรียนอาจารย์ดร.พจนา http://avatars.gotoknow.org/avatars/users/000/144/652/ico48.jpg

ความประทับใจความทรงจำในอดีต เห็นชัดเจนขึ้นเมื่อเราย้อนกลับไปนึกถึง โดยเฉพาะเรื่องของแม่ค่ะ

เรียนอาจารย์พี่ชาย http://avatars.gotoknow.org/avatars/users/000/051/944/ico48.jpg

แม่เป็นผู้ให้ที่ยิ่งใหญ่.. ขอบคุณมากมายค่ะที่เป็นกำลังใจให้เสมอมา

เรียนคุณ tuknarak http://avatars.gotoknow.org/avatars/users/000/126/482/ico48.jpg

แม่อยู่ในใจของเราเสมอนะคะ คิดถึงเมื่อไรจำเหตุการณ์ต่างๆได้ติดตา ติดใจ เลยค่ะ

การเป้นลุกที่ดีจะหนุนนำให้เราได้ดีในชีวิตครูหยินเชื่อเช่นนั้น

เชื่อว่าสามพี่น้องลูกของคุณแม่น่าจะเป็นผลผลิตที่คุณแม่ชื่นใจ เพราะเท่าที่อ่านก็รู้ว่าคุณแม่เป็นคนคุณภาพมากๆเลยค่ะ วิถีปฏิบัติของท่านน่าชื่นชมมาก ฝากกราบท่านด้วยนะคะ

แม่มองการไกลค่ะ เห็นความสำคัญของการศึกษา แม่บอกว่าแม่เรียนน้อยเลยอยากให้ลูกได้เรียนสูงๆค่ะ ขอบคุณพี่โอ๋มากค่ะ

  • สวัสดีครับ
  • ซึ่งใจ คำว่า "แม่ทำได้ทุกอย่าง" ครับ

ขอบคุณน้องวศินนะคะ ที่แวะมาให้กำลังใจ

ซาบซึ้งใจมากค่ะ กับวิธีการเลี้ยงลูกของคุณแม่ลูกสาม เหมือนกันเลยกับที่แม่ลูกห้าของ "ไอดิน-กลิ่นไม้" เลี้ยงลูก

สุดยอดทั้งสองแม่เลยนะคะอาจารย์ ไอดิน-กลิ่นไม้

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท