เรื่องรัก...วัยแรกรุ่น


ไม่รู้จะเรียกว่า "วัยแรกรุ่น" ดีหรือเปล่า  เพราะเป็นเรื่องราวของเด็กประถม 

เมื่อวันก่อนลูกสาววัย 11 ปีมารายงานว่า 

"แม่จ๋า...เพื่อนสนิทหนู  มีประจำเดือนวันนี้ .. นมยังไม่ขึ้นและยังไม่มีสิวด้วยนะ"

ด้วยว่า สองสิ่งนี้แม่เคยบอกว่า...เป็นสัญญาณของวัยเริ่มสาว

เพื่อนๆ หลายคนก็มีสัญญาณนี้ชัดเจนตั้งแต่ 9 ขวบแล้ว

"สมัยแม่ มีประจำเดือนครั้งแรกตอนอายุ 13 นะ ขึ้น ม.1 แล้ว...เด็กสมัยนี้โตเร็วกว่าเมื่อก่อนอย่างเขาว่าจริงๆ"

คุยไปคุยมาทำให้เรานึกถึงเพื่อนสนิทของลูกสมัย ป.3-ป.4 ซึ่งปัจจุบันอยู่คนละโรงเรียนแล้ว

"เขามีแฟนแล้วนะ  น่าเสียดายความสดใสในวัยเด็ก  เพราะแม่เห็นเขารำพึงใน facebookตอนสี่ห้าทุ่มว่า...เหงา..คิดถึง  โพสต์รูปการ์ตูนจุ๊บกัน จนล่าสุดคงเลิกกันแล้วแหละ เพราะเขาโพสต์ว่าอกหัก แล้วก็มีกลอนตัดพ้อด้วย"

"เขามีโทรศัพท์ของตัวเอง  แต่เขาก็นอนห้องเดียวกับพ่อแม่นะ  พ่อแม่นอนเตียงใหญ่  เขาก้บน้องนอนเตียงสองชั้น เขานอนชั้นบน"

แม่ฟังแล้วถอนใจ

"นอนห้องเดียวกัน แต่พ่อแม่เขาก็คงไม่รู้หรอกว่าดึกๆ ลูกเล่น facebook คุยกับแฟน...แม่สงสารเขาจริงๆนะ  เวลาเขาโพสต์ว่า...เหงา  ตอนดึกๆที่ลูกแม่ก็หลับสบายไปแล้ว"

แม่พูดแล้วก็ถอนใจซ้ำด้วยความสงสารและเสียดายจริงๆ  เพราะเพื่อนคนนี้เป็นคนอ่อนโยนและใจดีกับลูกมากในตอน ป.3 แต่พอ ป.4 เห็นชัดเลยว่าเด็กมีการเปลี่ยนแปลง  อารมณ์เหวี่ยงๆมากขึ้น ความเป็นเด็กที่มองโลกสดใสหายไป  ท่าทางกระด้าง ครุ่นคิดมากขึ้น พร้อมกับสภาพร่างกายที่เปลี่ยนไปด้วย  สมัยก่อนเรามีเวลาเป็นเด็กได้อย่างน้อยก็ 12 ปี พอมัธยมถึงค่อยเริ่มวัยรุ่นตอนต้น

"เพื่อนหนูบางคนมีแฟนตั้งแต่ ป.3 แล้ว  เป็นรุ่นพี่  แต่เขาชอบโกรธกับแฟน  เพราะแฟนเขานิสัยไม่ดี"

"ไม่ดียังไง"  แม่สงสัย

"ก็เขาชอบมีแฟนหลายคน  เขายังเคยมาจีบหนูเลยตอน ป.3  แต่หนูบอก ...ไม่ชอบ ไม่ต้องมายุ่ง"

"มีแฟนก็ไม่ใช่สิ่งไม่ดีหรอก  แต่มันมักจะทำให้เรามีอารมณ์เหงา เศร้า ผิดหวัง ตามมาด้วย  ไม่ใช่มีความสุขเท่านั้น  ซึ่งน่าเสียดายที่มันเกิดเร็วเกินไปหน่อยสำหรับเขา"  แม่สรุปเพราะดึกแล้ว

ลูกสาวทำหน้าบ้องแบ๊วแล้วพูดว่า 

"หนูชอบมีเพื่อนเยอะๆ หนูไม่ชอบมีแฟนคนเดียว"

จ้า....ขอให้เป็นเช่นนั้นนานๆเถอะ  เพราะว่าวันวัยสดใสนั้น...ผ่านไปแล้วจะไม่กลับมา

อารมณ์เหงา  เศร้า  ดึกๆ  ไว้ค่อยโตอีกหน่อยเถอะค่อยเจอ  ยังมีเวลาตอนมัธยม มหา'ลัย อีกหลายปี

ตอนนี้ดึกๆก็นอนอ้อนแม่ คุยเล่นร่าเริงจนหลับไป  นอนก็ฝันดี  ชีวิตมีความสุขจะตายไป  ลูกเอ๋ย

 


 

หมายเลขบันทึก: 543485เขียนเมื่อ 24 กรกฎาคม 2013 16:06 น. ()แก้ไขเมื่อ 24 กรกฎาคม 2013 16:06 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท