เยี่ยมเพื่อนพระ
เรื่องเล่านี้ในวันหนึ่งผมเดินทางเข้าไปในเกาะหมากหรือเกาะปีนังในปัจจุบัน หลังทานอาหารเที่ยงวันแล้ว ได้มีการหารือว่ารถตู้สองคัน คันหนึ่งเดินทางกลับออกมาให้ทันด่านชายแดนมาเลเซียไทยโดยแวะซื้อของฝากพอมีเวลาเหลือเฟือ อีกคันหนึ่งเข้าไปไหว้พระชมเมืองนิดหน่อยอาจไม่ทันซื้อของฝากเพราะด่านชายแดนอาจปิดก่อน
ผมเลือกไปไหว้พระและเราก็ออกเดินทางไปเจอพระเพื่อนกันสมัยเรียนหนังสือระดับ ป. ตรี ที่ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ท่านมาอยู่จำพรรษาที่วัดในเกาะปีนังนี้นานแล้ว เลยไปให้กำลังใจเพื่อการปฏิบัติศาสนกิจได้เจริญรุ่งเรือง
แล้วเราเข้าไปไหว้พระนอนในวัดแห่งนั้นแล้วเดินทางไปชมบ้านพักเมื่อครั้ง ในหลวง ร. 5 พระองค์เสด็จมาประทับยังบ้านหลังนี้
ก่อนเราเดินทางกลับ ท้ายที่สุดก็มาถึงพอ ๆ กันกับรถตู้คันแรก เพราะแอบได้ยินคนขับรถโทรติดต่อกันอยู่เสมอว่าขับรอกันบ้าง การเดินร่วมทางในต่างถิ่น ต้องมีเพื่อนแม้แต่รถนะนี่ อิ อิ
ความเห็น (6)
เห็นด้วยจริงๆค่ะท่านยูมิ การเดินร่วมทางในต่างถิ่น ต้องมีเพื่อนแม้แต่รถ จริงๆ
สวัสดีครับ คุณหมูจ๋า
ไม่ว่าเราจะไปแห่งใดถ้าเราพบเพื่อนเราจะอบอุ่นใจในทุกเรื่องนะครับ
ชอบปีนังครับ...รูปทรงบ้านเมือง...สีสัน...ที่ผสมผสานหลายวัฒนธรรมครับอาจารย์
มาร่วมนมัสการพระคุณเจ้าค่ะ
สวัสดีครับ คุณทิมดาบ
นึกถึงความเป็นไทยสมัยก่อนนั้นในปีนังคือเกาะหมากนะครับ
เดี๋ยวนี้เป็นพหุวัฒนธรรมไปแล้ว แต่ยังคงมีวัดไทย พระสงฆ์ไทยให้ได้ชื่นชมครับผม
สวัสดีครับ คุณ tuknarak
มีเวลาและโอกาสควรไปไหว้พระท่องเที่ยววัดไทยไปทำบุญนะครับผม