วันเกิด...เกิดเหตุ

    เรื่องนี้เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เมื่อวันคล้ายวันเกิดที่ผ่านมาของลูกชาย  ด้วยสามีอยากทำให้ลูกประหลาดใจ อยากมอบความสุขให้ลูกในวันคล้ายวันเกิด  คิดแล้วก็ทำเลย คือ เช้าวันศุกร์หลังจากไปส่งลูกไปเรียน กลับมาก็บอกว่าอยากพาลูกไปเที่ยวทะเล ปรึกษาว่าดีไหม อย่างไร  ตัวแม่ดาวเองก็เห็นว่าน่าจะดี เพราะตอนเช้าก่อนไปโรงเรียน ลูกก็บ่น ๆ อยากไปเที่ยวแบบไกล ๆ ที่ต้องค้างคืน คุยกันเสร็จจัดกระเป๋าแบบไม่ต้องคิดอะไรมาก  ตอนเย็นไปรับที่โรงเรียน และบอกว่าวันนี้เป็นวันพิเศษของเขาจะพาไปทานข้านอกบ้าน

  ระหว่างการเดินทางด้วยจากกทม.ไปชะอำ เพชรบุรี ก็ไกลหลายชั่วโมงอยู่  ด้วยความเป็นเด็กก็ไม่ไหว ไกลจริง หิวแล้ว รถก็ติด ฝนก็ตก  และยังมีอุบัติเหตุระหว่างทางด้วย หมายถึงคันอื่นนะคะ อิอิ  เริ่มไม่ไหว  งอแง โวยวายตามประสา เด็ก และเป็นเด็กใจร้อนความอดทนต่ำเสียด้วย

ลูก  โอ๊ย....จะไปกินข้าวที่ไหนกันเนี้ย ไกลมากแล้วนะแม่ ทำไมยังไม่ถึงสักที  ดีโด้หิวแล้ว  ดีโด้ไม่อยากไปไกล ๆ แล้ว กลับรถเลยนะ  ดีโด้จะไปทานข้าวกับคุณย่าที่เดอะมอลล์  ดีโด้อยากไปฟูจิ (((( (ร้านอาหารญี่ปุ่นในเดอะมอลล์)

ปกติเวลาวันสุดท้ายของสัปดาห์ หรือวันหยุดมักจะพาลูกไปทานข้าวกับคุณย่าที่เดอะมอลล์ และร้านประจำของคุณย่าคือฟูจิ  อันที่จริงเขามีวัตถุประสงค์อื่นแฝงอยู่ คืออยากจะไปซื้อของเล่น ได้เงินมาเป็นของขวัญวันคล้ายวันเกิดจากเพื่อนแม่ดาว

แม่  นี่ก็มาได้ครึ่งทางแล้วนะลูก  อดทนอีกนิดเนอะ  ลูกหิวแล้วเหรอ

ลูก  ใช่ หิวแล้ว

แม่  งั้น แม่มีขนมปัง ทานรองท้องไปก่อนเนอะ  นมก็มี  (จากนั้นจัดแจงหยิบเสบียงที่พอมีออกมาให้)

น้องดีโด้จัดการกินขนม ทานนมกล่องไปสักพัก  ก็นั่งบ่นอีก เริ่มงอแงขึ้นเรื่อย ๆ คงเบื่อ และใจก็อยากไปเดอะมอลล์เพื่อไปซื้อของเล่น ด้วยเส้นทางที่กำลังมุ่งหน้าไป เห็นแล้วว่าไม่มีความเจริญใด ๆ ให้พอเห็นห้างสรรพสินค้าให้แวะซื้อได้

ลูก  ดีโด้จะไปเดอะมอลล์ ดีโด้จะไปทานฟูจิกับคุณย่า ดีโด้จะไปซื้อเลโก้ ชิม่า

แม่  ตกลงที่บ่น ๆ เนี้ย ดีโด้อยากไปซื้อของเล่นใช่ไหม

ลูก  ก็ใช่  แต่ก็อยากไปกินฟูจิด้วย

แม่  อืม....ครับ  แต่วันนี้ป๊าตั้งใจมากเลยนะ ที่จะพาดีโด้ไปทานข้าวนอกบ้าน  ตั้งใจพาไปร้านที่ไม่เคยไป และอยากให้ดีโด้ประหลาดใจ  ฟูจิทานวันอื่นก็ได้  ส่วนของเล่นแม่ก็เข้าใจว่าลูกอยากได้มาก เอาเป็นว่าหากผ่านห้างหรือมีร้านที่พอแวะได้ ก็ลองแวะไปดูนะ ตกลงไหม

ลูก  เลโก้ชิม่า  มีแค่ที่เดอะมอลล์ ร้านอื่นไม่มีหรอก

แม่  ดีโด้เคยบอกแม่เองจำได้ไหม  ว่าอย่าด่วนสรุป ด่วนตัดสินใจ ว่าร้านไหนจะมีมีหรือไม่มีอะไร  ถ้าอยากจะให้รู้ต้องลงไปดูก่อน ดูให้ดี ๆ แล้วค่อยว่ากัน ใช่ไหม

ลูก  ใช่  แม่แต่ดีโด้อยากได้วันนี้  ก็วันนี้เป็นวันเกิดดีโด้นะ  ทุกทีวันเกิดแม่ก็จะซื้อของเล่นให้ หรือไม่ก็ให้เงิน ทำไมปีนี้แม่ไม่ให้อะไรเลย

แม่  แม่ขอโทษ  ที่ผ่านมาแม่เองคิดผิด ทำผิดมาหลายปี  วันเกิดแม่ไม่ควรสอนให้ลูกได้ หรือสมหวังในสิ่งที่อยากได้  แต่เราก็คุยเรื่องวันเกิดในแนวคิดใหม่ของแม่แล้วใช่ไหม 

(วันเกิด คือวันที่แม่ให้กำเนิดลูก เป็นวันที่ควรระลึกถึงพระคุณแม่พ่อ  กิจกรรมวันเกิดควรเป็นการทำบุญ ทำกุศลร่วมกัน และตั้งคำถามกับตัวเองว่า เกิดมาทำไม เกิดมาเพื่ออะไร และเราทำหน้าที่ตัวเองได้ดีหรือยังทบทวนๆ ประมาณนี้ )

ลูก  ใช่ แต่ดีโด้ก็ยังอยากได้ของเล่นอยู่ดี

แม่  แม่ก็รู้ไง  ว่าลูกเป็นเด็ก เด็กก็ชอบของเล่น อยากได้ของเล่น แม่ก็ไม่ได้ห้ามนะ  ลูกก็มีสิทธิที่จะซื้อได้ อีกอย่างลูกเองก็มีเงินอยู่แล้วไง  ที่เพื่อนแม่ให้  1 พันบาท  แต่เอ......ไหนลูกบอกแม่ว่าจะเก็บไว้เรียนหนังสือไง

ลูก  ก็ดีโด้จะซื้อของเล่นด้วย และเก็บไว้เรียนด้วย สองอย่างเลยไง ได้ไหม

แม่  ได้ ๆ ไม่มีปัญหา บริหารจัดการเงินของตัวเองเลย เงินนี้เป็นสิทธิ์ของหนู

เริ่มผ่อนคลายและเงียบไปได้สักพัก  แต่ด้วยหนทางยาวไกล ฝนตกหนัก รถก็ติด จึงเป็นช่วงเวลาที่แสนจะยาวนานเสียเหลือเกินสำหรับหัวใจเด็กน้อย ๆ ที่รอคอยการซื้อของเล่น

ลูก  เมื่อไหร่จะถึงสักที  กลับเหอะ กลับไปกินฟูจิกับคุณย่าที่เดอะมอล์ดีกว่า  ไม่อยากจะไปแล้ว มันไกลเกิน (แงๆๆๆๆ โวยวาย ๆ อีกรอบ)

แม่  ดีโด้ครับ  แม่เคยเล่าเรื่องชาย 2 คน กับล็อตเตอร์รี่ให้ฟังหรือยังนะ 

ลูก  ยังเลยแม่  ดีโด้อยากฟัง แม่เล่าให้ฟังหน่อย  (ตามีประกายขึ้นมาบ้าง)

แม่  มีชาย 2 คนเป็นเพื่อนรักกัน  วันหนึ่งชาย 2 คนนี้ ไปซื้อล็อตเตอรี่ และซื้อกันคนละ 1 ใบ  หลังจากที่ชายทั้ง 2 ซื้อล็อตเตอรี่เสร็จ ก็มานั่งคุยกัน เรื่องอนาคตว่า หากถูกรางวัลใหญ่จะนำเงินไปซื้ออะไรดี  ชายคนที่ 1 พูดว่า ฉันจะเอาเงินที่ถูกรางวัลไปซื้อที่ดินเยอะๆเลย  ชายคนที่ 2 ก็ถามว่า  เออ...แล้วแกจะซื้อที่ดินไปทำอะไร  ชายคนที่ 1 บอกว่า ฉันจะซื้อที่ดินมาสร้างบ้านหลังใหญ่ ๆ และสร้างถนน  ซื้อรถคันโก้มาขับให้สบายใจไปเลย เป็นถนนส่วนตัว  ไม่ให้ใครเข้ามาใช้ถนนส่วนตัวนี้ จะขับคนเดียวสบายใจ  ชายคนที่ 2 ถามว่า  แล้วฉันเป็นเพื่อนรักแกเนี้ย ฉันขอเข้าไปขับได้ไหม  ชายคนที่ 1 ถามว่า อ้าว แล้วแกมีรถหรือ ฉันเห็นว่าแกก็ไม่มีรถนะ  ชายที่ 2 ตอบว่า  มีซิ ก็นี่ไงเดี๋ยวถูกรางวัลใหญ่ฉันก็จะเอาเงินซื้อรถด้วยเหมือนกัน ซื้อให้มันโก้มันแพงกว่าคันที่แกซื้ออีก  ชายคนที่ 1 ได้ฟัง ก็ขัดใจ โกรธ มาซื้อรถแพงและโก้กว่าของเรา จึงตอบกลับไปว่า  ฉันไม่ให้รถแกมาวิ่งบนถนนส่วนตัวของฉันหรอก  จากนั้นชายทั้ง 1 ที่เป็นเพื่อนรักกันก็เถียงกันไปมาสักพัก ก็เกิดเหตุทะเลาวิวาทหนัก ชกต่อยกันจนบาดเจ็บกันไป 

 ขณะเล่าก็มองลูกและก็เห็นว่าเขาตั้งใจฟังมาก เขาชอบนิทานของแม่มาก  เพราะนิทานของแม่สนุกและขำมากเช่นกัน อิอิ  แม่ดาวจะเล่าในแนวสนุกขำขันบ่อย ๆ เห็นเข้าทางลูกฟัง ตั้งใจ ฟังไปรับรองว่าสื่อสารไปถึงใจแน่ ๆ  หัวเราะขำใหญ่ 

แม่  ตลกไหมลูก  นี่ชาย 2 คนนี่เขาทะเลาะกันด้วยเรื่องที่เกิดขึ้นหรือยัง  เขาถูกรางวัลหรือยัง

ลูก  (ขำกระจาย)  ฮ่าๆๆ  ตลกเนอะ ซื้อเฉย ๆ ยังไม่ทันได้เงินเลย ตลกต่อยกันเฉยเลย

แม่  นั่นซิ  เขาทุกข์เพราะเรื่องที่ยังไม่เกิด ทุกข์เพราะความคิด ทุกข์เพราะคิดไปเรื่องอนาคต ไม่อยู่กับปัจจุบัน  ปัจจุบันคือเขาเพิ่งจะซื้อล็อตเตอรี่ใช่ไหม   เพิ่งจะซื้อ  ยังไม่ทันจะประกาศผลรางวัล ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะถูกจริง ๆ ไหม คิดไปก่อนล่วงหน้า แล้วก็มาทะเลาะกัน ตลกเนอะ

ลูก  ใช่ๆ  ตลกมาก ฮ่าๆๆๆ  แม่เล่าอีก อยากฟังอีก

แม่  หมดแล้ว แม่ไม่ได้เตรียมเรื่องมาเยอะ  ไว้ขอเตรียมตัวก่อน ตอนนี้คิดไม่ออก 

ลูก  แม่ครับดีโด้ อยากไปซื้อของเล่น พาดีโด้ไปซื้อของเล่นนะ ดีโด้อยากได้วันนี้จริง ๆ  (วนกลับมาสู่ความทุกข์อีกแล้ว)

แม่  (ยิ้ม)  อยู่กับปัจจุบันไงครับ  นี่ไง ดีโด้กำลังคิดไปอนาคตนะ  ดีโด้เพิ่งจะพูดอยู่ตะกี้ว่า ชาย 2 คนตลกจริง ๆ ทุกข์กับเรื่องอนาคตที่ยังมาไม่ถึง  ตอนนี้ดีโด้กำลังอยู่ที่ไหน

ลูก  (ยิ้ม โดนแทงใจ)  อยู่บนรถ

แม่  ใช่ ดีโด้กำลังอยู่บนรถ  และเรากำลังเดินทางไปทานข้าวอย่างมีความสุขด้วยกัน แต่ตอนนี้รถติด ฝนตก มีอุบัติเหตุข้างทางด้วยเห็นไหม  ดีโด้อยู่กับปัจจุบันนะลูก  มีความสุขอยู่กับปัจจุบัน

ดีโด้ยิ้มอย่างเข้าใจและหลังจากนั้น  มีบ่นอีกบ้าง ทำแบบเดิม ก็ยิ้ม ๆ และเตือนเขาว่า “อยู่กับปัจจุบัน” แค่นี้ ไม่ต้องยาว ไม่ต้องเหนื่อยพูด และไม่ต้องฟังเสียงพร่ำบ่นอย่างยืดยาว  ไม่ต้องฟังเสียงร้องไห้คร่ำครวญ  เมื่อเขาบ่น เราก็ฟัง และตอกย้ำให้สติ แค่นี้  จบการเดินทางวันนัอนั้นอย่างมีความสุข สุขตามเหตุปัจจัยแหละเนอะ

  เรื่องนี้แม่ดาวใช้หลักการแสดงความเข้าใจไม่ปฏิเสธความรู้สึก และสอนธรรมะผ่านนิทานไปด้วย  สอนวันละนิด จิตแจ่มใสเนอะ   

         

***ตอนแรกที่เขาโวยวายบ่น ๆ แม่ดาวนั่งหน้ากับสามี จากนั้นก็ปีนมานั่งกับเขากอดและคุยกันแบบสบายๆ