เข้าถึงข้อมูลกลาง "ทุกคน ทุกที่ ทุกเวลา" 3

วันที่ 21 มิถุนายน  2556  21c.05 น.

ความเดิมเมื่อตอนที่แล้ว ยังกะหนังโทรทัศน์ ไงงั้น  เราเอาระบบที่จะสื่อสารทางไกลมาใช้ ทีนี้น้าอิศเริ่มระแวงแล้ว เราจะเอา “หมากพร้าวมาขายสวน” หรือเปล่า  เอาหละ นึกเสียว่าคนที่ยังไม่รู้ยังมีอีกมาก เทียบกับ คนรักเท่าผืนหนังคนชังเท่าผืนเสื่อ คงจะมีผืนเสื่ออีกเยอะ (เข้าข้างตัวเอง) แล้วเอาสุภาสิตอันนี้มาอ้างได้ไง   น้าอิศคิดว่าอะไรก็สามารมาถเอาอ้างขำๆไม่ให้เบื่อวิชาการ เข้าเรื่องเลย

  ครั้งที่แล้วน้าอิศเอารูปให้ดูประกอบการบรรยายคิดอยู่นานจะเขียนอย่างไรให้ทุกคนเข้าใจ ออกมาได้แค่นั้น  เอา โปรแกรม SketchUp เขียนให้มองเห็นภาพว่าปัจจุบันเราใช้อะไร  แลัวเรากำลังจะทำอะไรอธิบายเพิ่ม คือเรามีระบบ Lan ที่เราใช้ใน ออฟฟิสทั่วไปอยู่แล้ว หนึ่งระบบ ซึ่งความสามารถมันสามารถใช้แค่ตอนเรานั่งอยู่ ออฟฟิสเท่านั้น ออกไปข้างนอก ก็จบกัน  น้าอิศก็เลยเอา DropBox มาเสริมเวลาเราออกไปนอกออฟฟิส จะได้มีข้อมูลมาเสริฟ์เราตลอดเวลาว่างั้นเถอะ (ก็สมองอันน้อยนิดของเราจะจำอะไรได้สักเท่าใหร่เดียวเชียว) น้าอิศเคยได้อ่านมาบ้างว่าคนเราจะจำได้(10,000,000) ความจำ (มั่วเอา )หลังจากนั้นถ้าจะจำอะไรเพิ่มก็จะลบความจำเดิมก่อนแล้วค่อยจำอันใหม่เข้าไป ก็เขาเล่าว่า ให้เอา 5 หาร  เอาหละแถออกไปอีก เข้าเรื่อง โดยหลักการ ก็พอมองเห็นประโยชน์ แต่พอทำจริงๆๆ ปัญหาเยอะ

1.  คนเรื่องแรกปัญหาเยอะที่สุดควบคุมยาก มีระบบใว้ให้ใช้ ไม่ใช้ซะอย่างงั้น  กั๊กข้อมูลกลัวตัวเองจะไม่สำคัญมั๊ง เก็บข้อมูลใว้เอาใว้โชว์ตอนคนอื่นทำไม่ได้ ก็มีเยอะ กั๊กใว้แล้วค่อยๆทะยอยออกมา ออกมามากเดี๋ยวต้องทำงานมาก (กลัวเสียเปรียบคนอื่นว่างั้นเถอะ กลัวว่าจะต้องทำงานมากกว่าคนอื่น) แต่ลืมคิดไปว่า เรากินมากกว่าคนอื่นเราโตกว่าคนอื่น (ความก้าวหน้าไม่รอกันนะทำมากได้มาก)

2.  สมองคนเราไม่เท่ากัน สอนไปเถอะไม่จำ ไม่เก็ต เข้าใจยากมาก (ไม่มี Imagination เลย) กรรมแท้ๆ แต่ก็ยังดีกว่าแบบที่  1 ว่านอนสอนง่ายไม่โต้แย้ง(คือไม่รู้ว่าจะเอาอะไรมาโต้แย้ง) ไม่เอาเปรียบคนอื่น ยอมๆทุกกรณี ใครว่าไงว่าตาม พาไปตายก็ไป....

3.  ช่างติ ตั้งหน้าตั้งตาแย้ง หาเหตุผลมาหักล้าง (ฝ่ายค้าน) ถ้ามองพวกนี้ก็พอจะหาประโยชน์ได้อยู่บ้าง (คิดเสียว่า พวกนี้เหมือนหินลับมีด)เอาใว้ฝึกสมองเรา ถือว่าเป็นเครื่องปรุง เติมเปรี้ยว หวาน มัน เค็ม เพิ่มรสชาติอาหารละกัน

4.  อีกพวกหนักเข้าไปอีก ไม่มีสมองแล้วยัง แข็งข้ออีก ค้านตลอด (ไม่รู้หละ ไม่ยอมกลัวถูกเอาเปรียบใว้ก่อน) แถมขี้เกียจอีก พวกนี้ตัดหางเอาปูนทาแล้วปล่อยวัดได้เลย

5.  หมดไฟ พวกนี้อายุอานาม เยอะ ปลงแล้ว คิดว่าตัวเองตามคนอื่นไม่ทันแล้ว (เหมือนกับน้ำที่เต็มแก้ว เทอะไรลงไปก็ล้นออกหมด เหมือนแบตเตอรี่เก่า)ไม่ยาก จับเขย่าๆ เทน้ำออก เสียบแบตช๊าตใหม่พอได้ คอยกระตุ้นให้กำลังใจ เติมน้ำกลั่น ทำคงามสะอาดขั้วแบตบ่อยๆ เติมไฟเข้าใว้ยังใช้ไปได้อีกนาน กำลังใจช่วยได้

6.  พวกนี้สิไปไกล เอาไงเอากัน ผิดแป็นผิด แบ่งกันรับ ตายเป็นตาย ลองแบบใหม่ๆ สนุกกับงานผลตอบแทนมาทีหลังขอให้เห็นผลงานก่อนแล้วค่อย คิดเงิน ทำทุกอย่างคิดเสียว่า บริษัทออกเงินมาให้เราทำการทดลอง ทำถูกอาจจะเสมอตัว ได้แค่เงินเดือน (แต่ทำผิดก็ไม่เห็นตัดเงินเดือนซะที)

7.  ข้อนี้สำคัญ หัวหน้าไม่สนับสนุน หรือหัวหน้าไม่เอาจริง ทำทิ้งทำขว้าง ไฟใหม้ฟาง ไม่ต่อเนื่อง พอมีประเดนใหม่ๆมา ก็โดดไปจับของใหม่ ทิ้งอันเก่า  (ก็เจ้านายใหญ่รับทราบข้อมูลแล้วนี่)

8.  ขาดการจดบันทึก เก็บข้อมูล ทั้งดีและไม่ดี  ดีก็พัฒนายิ่งขึ้นๆไป ไม่ดีก็เอาใว้สอนตัวเองหรือรุ่นน้องๆ

9.  ข้อนี้สำคัญที่สุด ตัวเราเอง อย่าขาดความพยายาม ความต่อเนื่อง สม่ำเสมอ ขัดเกลาขูดขี้เลื่อยออก เติมอาหารสมอง ให้กำลังใจตัวเองให้เป็น ไม่ใช่หลงตัวเอง

เอาหละพอก่อน ถึงเวลานอนแล้ว ราตรีสวัสดิ์