"ค่ายสนุก สุขใจ ได้เพื่อน ได้งาน ได้ความสำราญ เบิกบานฤทัย"

ปี  ..... 2556  

ปีนี้เป็นปีแรก......

...ที่ฉันได้มีโอกาสเข้าร่วมกิจกรรมค่ายๆหนึ่งของโรงเรียน..ในปีที่ผ่านมาฉันไม่มีโอกาสไปค่ายแบบนี้เลย ติดงาน หรือมีภาระกิจเสมอๆ มาปีนี้เมือได้โอกาส ฉันรีบสมัครทันที ด้วยความอาวุโสมากกว่าคนอื่น ฉันจึงต้องเตรียมตัวให้มากกว่าทุกคน

ก่อนวันเดินทางฉันเตรียมกระเป๋า พร้อมสัมภาระ ทั้งของใช้ส่วนตัว ทุกอย่างที่คิดว่าจะพร้อมใช้ทุกสถานการณ์ กระเป๋าเดินทางใบใหญ่่ ถูกบรรจุแน่นเอี๊ยดดดด!!!! พร้อมมุ้งครอบ และตุ๊กตาคุ่ใจ..

พอถึงวันนัด ฉันตื่นแต่เช้า ขับรถกระป๋องคันน้อยคู่ใจ ค่อยๆคลานกระดึ๊บๆ ไปตามทาง มุ่งหน้าสู่เหมืองผาแดง แม่สอด เมื่อฉันไปถึง ปรากฎว่าฝนตก ทุกคนกำลังเดินเพ่นพ่านหน้าห้องอบรม ยังไม่มีการอบรมใดๆเกิดขึ้น

ฉันรีบลงจากรถลากกระเป๋าใบใหญ่ขึ้นอาคารหอประชุม..ต้องตกใจ..โอ้วว้าว ห้องประชุมแห่งนี้ ช่างดูโอ่โถง จริงๆ กว้างขวาง มีแอร์ ด้วย มีที่นอน มีโปรเจคเตอร์ มีเวที ช่างหรูจริงๆ..

 เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เหยียบย่างมา ที่นี่ทั้งๆที่นี่ก็อยู่ไม่ไกลจากบ้านของฉันเท่าไหร่..เคยได้ยินแต่ข่าวที่ว่า..สมเด็จพระเทพฯ ท่านเสด็จมา..แต่ไม่เคยมาสัมผัสด้วยตัวเองจริงๆสักที..

พอจัดที่จัดทางจัดของเรียบร้อย เจ้าของโครงการและทีมนันทนาการก็เรียกทุกคนเข้าห้องประชุม..เสียงกลองกระหื่ม ระรัว ชวนให้คนเส้นตื้นอย่างฉันรีบเร่งสาวเท้าเร็วพลัน ตรงไปยังเสียงกลองทันใด สงสัยชาติที่แล้วจะเป็นทหารกล้าของไทยกระมังไม่รู้ เป็นโรคชนิดหนึ่งที่ทนได้ยินเสียงกลองกระหื่มแล้วคักคัก ฮึกเหิม เส้นกระตุกริกๆๆ คริๆๆ..ฉันนิเป็นเอามากนะนิ...ยิ่งเจอมือกลองที่มันส์ๆ..ฉันจะทั้งรอ้งทั้งเต้น..จนลืมสังขาร..เลยที่เดียว..มารู้สึกตัวอีกที..ก็ตอนที่กลองเงียบเสียง..ความเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวก็จะเริ่มต้นขึ้นทันใด..งง..ยุ..ฉันเป็นอะไรไปนิ..ฮ่าๆๆๆ

เดินเข้าไปได้ทุกคนก็พากันปรบมือกันต้อนรับยกใหญ่ ฉันคว้าไมค์ได้ก็จัดการทั้งร้องทั้งเต้น มือกลอง ฉิ่ง ฉาบ ทัวร์ก็บรรเลง หางเครื่องก็ พร้อม คนเข้าประชุมทุกคนสนุกสนานกันใหญ่ ทั้งครูและนักเรียน ลืมตัวกัน เต้นจนลืมจังหวะไปตามๆกัน ฮ่าๆ

หมดเวลานันทนการเข้าสู่วิชาการพวกเราก็แบ่งหน้าที่กัน โดยคณะวิทยากรได้ประชุมวางแผนกันล่วงหน้าแล้ว ว่าแต่ละคนมีหน้าที่อะไร ใครทำอะไรช่วงไหน อย่างไร ? โดยมีฉันเป็นพี่ใหญ่สุดของงาน มีหน้าที่ดูแลความสงบเรียบร้อย และ ตัดสินใจในเรื่องต่างๆ บนพื้นฐาน การบริหารงานแบบมีส่วนร่วม "ได้งาน ได้เพื่อน ได้พี่ได้น้อง"..

ตลอดสองคืนสามวันของค่ายนี้..คืนที่ฉันประทับใจและจำไม่เคยลืมเลยคือ..คืนที่สองของการอบรม..

เพราะอะไรน่ะเหรอ? คงอยากรู้เหมือนกับฉัน ณ ตอนนั้นแล้วสินะ..ฮ่าๆๆๆ

เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า..ทุกอย่างทุกกำหนดและทำตามแผนที่ได้เตรียมไว้ นักเรียนรุ่นพี่ รุ่นน้อง มีกิจกรรม ร่วมกัน เวลาที่ว่างจากการเข้าฐานกิจกรรม ฉันเลยถือโอกาสไปเยี่ยมแม่ครัวด้านหลังหอประชุม..ที่นั่นคือแหล่งเสบียงของพวกเรา มีแม่บ้านใจดี คอยบริการเรื่องอาหารให้พวกเราตลอดเวลา..

ด้วยความที่เป็นพี่ที่ดี ฉันเห็นมะละกอลูกหนึ่ง ฉันจึงบอกให้น้องๆช่วยกันทำอาหารช่วยแม่บ้านทันที ฉันนั่งเด็ดกะเพรา น้องๆก็ช่วยกันคนละไม้คนละมือ บ้างหั่นมะเขือ บ้างเด็ดโหระพา บ้างเสริฟน้ำ บ้างล้างถ้วย บ้างหั่นมะละกอ บางล้างพริก มะเขือ เป็นภาพที่สวยงามและน่าประทับใจมาก ในวินาทีนั้น ฉันจึงอยากตอบแทนความมีน้ำใจของน้องๆเหล่านี้บ้างจึงบอกว่า "เดี่ยวจะทำส้มตำที่อร่อยที่สุดในโลกให้ทุกคนได้ลองกิน" ฮ่าๆๆ ทุกคนมองหน้าฉันแบบไม่เชื่อหูตัวเอง เพราะว่าไม่เคยเห็นฉันทำอะไรแบบนี้สักทีไง ฮ่าๆๆ ก็จะให้ทำได้ยังไง ในเมื่อฉันไม่มีฝีมือเรื่องทางนี้เลยนี่นา

แต่เอาเหอะไหนๆก็หลวมตัวขนาดนี้แล้ว ฉันเลยตัดสินใจโขลกพริก กับมะละกอเข้าด้วยกัน ไม่มีเครื่องปรุงอะไรเลยน้อกจากพริก น้ำตาล น้ำปลา มะเขือ และชูรส กะปิ ฮ่าๆๆส้มตำที่อร่อยที่สุดในโลก กำลังจะปรากฎโฉมต่อหน้าทุกคน ณ บัดนี้

ฉันใช้เวลาเพียงน้อยนิด ก็สามารถบรรจงทำส้มตำสูตรอร่อยเหาะ สูตรเฉพาะมาให้น้องๆได้ลองชิมกัน ไม่ไ้ด้มีเคล็ดลับอะไรเลย นอกจากเผ็ด และหวาน เข้าไว้ พอฉันทำเสร็จ ก็บอกตรงๆเลย..แม้แต่ตัวเองก็ไม่กล้าชิมฮ่าๆๆๆๆ...

แต่ไหนๆก็ไหนๆแล้ว..ฉันตักใส่จานแบ่งเป็นสามจาน..ให้น้องๆที่นั่งช่วยกันทำอาหารตรงนั้นคนละนิดละหน่อย ทุกคนชิมแล้วบอกว่าหร่อยมาก..ฉันก็ยิ้มแล้วบอกว่า..ทำให้อีกๆๆๆๆ..ฉันมีกำลังใจที่จะทำให้มากขึ้น..ตำเผ็ดขึ้นเรื่อยๆ

มีน้องคนหนึ่งเพิ่งบรรจุใหม่คนเชียงใหม่ กินส้มตำที่เผ็ดจนปากแดง ด้วยความที่ยิ่งเผ็ดยิ่งหยุดไม่ได้ เพราะหากหยุดเมื่อไหร่จะยิ่งเผ็ดน้องเขาก็แอบไปหลบเสาเต้นท์เป่าปาก ปากน้องเขาแดงเหมื่อนตรูดลิง..ทุกคนมองน้องเขาแล้วพากันหัวเราะลั่น ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ..."ปากแดงอย่างอีวอกๆๆๆ"....เราหันไปมองเห็นปากน้องเขาแดงและกำลังเป่าปาก ก็พากันขำจนน้ำหูน้ำตาไหล ฮ่าๆๆๆๆๆ ของแก้เผ็ดก็ไม่มีงานนิ..ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ทุกคนนั่งขำ จนเจ็บท้องเจ็บใส้ แต่ดีนะ..ผลงานและฝีมือเราวันนั้น..ไม่มีใครท้องเสียสักคน(จุจุจุ อย่าเอ็ดไป..มีคนถามว่าทำไมตำส้มอร่อยจังทั้งๆที่เครื่องก็ไม่ครบ..ฮ่าๆๆๆ..ชูรส และฝืมือล้วนๆๆ..ฮิ้วววว)

ความสนุกสนานเกิดขึ้นในค่ำคืนที่สองของการเข้าค่าย มีเซอร์ไพร้ส์วันเกิดให้เราด้วย..โดยน้องๆแอบทำสั่งเค็กแล้วมีการปิดเป็นความลับจนกระทั่งมีการแสดงของทีมงานวิทยากรจบลง..ไฟถูกปิด..เค็กก้อนโตก็ถูกจุดขึ้น เพลง อวยพรวันเกิดดังขึ้นลั่นห้องประชุม..โอ้ว..เกิดมานี่เป็นครั้งแรกที่วันเกิดมีคนมาอวยพรให้มากมายขนาดนี้..ยิ้มหน้าบาน..หุบไม่ได้เลยงานนี้...หลังจากเสร็จสิ้นกิจกรรมนี้ก็มีเกมส์ บอลร้อน ทุกคนโดนปะแป้งกันถ้วนหน้า เสียงหัวเราะ และรอยยิ้มเกิดขึ้นโดยมิได้นัดหมายทุกคนหัวเราะ อิ่มเอมใจ ก่อนจะแยกย้ายกันไปนอน..ฝันหวาน..

เป็นครั้งแรกในรอบ 16 ปีของการทำงานค่ายนี้เป็นค่ายที่สนุก ทุกคนมีระเบียบวินัย และรู้จักบทบาทหน้าที่กันดีมาก..ประทับใจที่สุดของการทำงาน..จากการประเมินความพึงพอใจ ร้อยละ 99.99 มีความพึงพอใจมากที่สุด อยากให้มีกิจกรรมแบบนี้อีก..ทั้งๆที่งานนี้ไม่มีเจ้านายมาคอยดูแล แต่พวกเราก็ดูแลกันได้..บ่องตง...น่ารักจุงเบย..

ขอขอบคุณเจ้าหน้าที่จากเหมืองผาแดงแม่สอดทุกคน..ที่อำนวยความสะดวก..การทำกิจกรรม..ตลอดจนพาเที่ยวชม บรรยากาศรอบๆของเหมือง..ที่สำคัญสถานที่จัดค่ายครั้งนี้..ฟรี..สะอาด สะดวก ปลอดภัย ..ประทับใจ..มากๆค่ะ..

การพัฒนาชาติไทยหากไม่เริ่มจากจุดน้อยๆรากฐานเหล่านี้..จะพัฒนาให้เติบใหญ่และเข้มแข็งได้อย่างไร ?ขอบคุณผู้ใหญ่ใจดีทุกคน ทุกภาคส่วนที่เห็นความสำคัญของค่ายส่งมอบคณะกรรมการสภานักเีรียน ..ของโรงเรียน..ด้วยความเมตตาของท่านทำให้พวกเราทำงานอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย...เพื่อสานต่อพลังชนคนรุ่นใหม่..ในการพัฒนาชาติไทยในอนาคต.. ขอบคุณผู้บริหารโรงเรียน ขอบคุณน้องๆคุณครูทุกคน ที่สำคัญนักเรียนที่น่ารักของฉัน..ฉันภูมิใจ..ที่ได้มีส่วนร่วมในกิจกรรมครั้งนี้..

ไปด้วยกัน..มาด้วยกัน..พีน้องเอ๋ย...อะละว่า...

 ร่วมด้วยช่วยกัน...

 แอบมองห่างๆเขาทำได้...พี่กับน้อง

สามัคคีคือพลัง..

งานวันเกิดที่มีคนมากมายที่สุด..ในชีวิต..

ความร่วมมือ ร่วมแรง ร่วมใจ โดยมิต้องร้องขอ

กิจกรรมที่รวมใจเป็นหนึ่ง..

นี่ก็ไม่พ้น..ฮ่าๆ

ภาพแบบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นง่ายๆ..

รอยยิ้มและมิตรภาพ..เกิดขึ้นแล้ว...

เราจะก้าวไปพัฒนาชาติไทย..พร้อมๆกัน..สัญญา..

ตัวอย่างที่ดีมีค่ากว่าคำพูด

ไม่ใช่แค่คำสัญญา..แต่สํญญาด้วยหัวใจ...ว่าเราจะเป็นคนดี

ภาวะผู้นำ..ค่ายส่งมอบ..คณะกรรมการสภานักเรียน..

[สมพงษ์]

Birthday greetings! Hope it's the best one yet  กิจกรรมเยอะมากเลยนะครับครู อ่านเเล้วอยากกินส้มตำบ้างจัง ต้มตำที่อร่อยที่สุดในโลก

[สายลมแห่งความหวังดี]

555555555 ขอบคุณค่ะ..เป็นส้มตำที่กินแล้วน้องเขาท้องไม่เสียด้วยนะคะ..แต่คนตำไม่กล้ากิน ฮ่าๆๆๆ...