ถอดบทเรียน:Happy Ba 8 (ทพญ.ธิรัมภา,แก้ว...อุบล)
ทพญ.ธิรัมภา คุณ แก้ว...อุบล
คุณหมออีกท่านหนึ่ง ทพญ.ธิรัมภา ที่ชีวิตอยู่ท่ามกลางธรรมชาติ ได้บันทึกเรื่องราวการทำนา มีภาพประกอบ ให้เห็นถึงวิถีชาวบ้านที่ยังคงให้คนรุ่นหลังได้เรียนรู้ ได้สัมผัสชีวิตที่พอเพียง แฝงไปด้วยความสุขที่หาได้ไม่ง่ายนักในสิ่งแวดล้อมปัจจุบัน บันทึก ข้าวในนา ปลาในสระ http://www.gotoknow.org/posts/497115 ได้บอกอะไรหลายอย่างของคน "ลูกทุ่ง" ไม่ให้ลืมเลือน
"...การ “ซ่าว” โคกที่ดินสูง ไถดินฝังกลบหญ้าจนตาย ซะดินปั้นคันนา ปรับระดับดินให้น้ำเข้านาได้ ไถอย่างน้อย ๒ รอบ คราดหญ้าออกให้หมด เก็บเศษรากไม้ทิ้งออกไว้คันนา น้ำพอ ดินละเอียดพอหว่านกล้า...และรอคอย"
คุณหมอบอกรายละเอียดการถากถางเพื่อทำที่ทำนา ให้เห็นภาพได้ขนาดนั้น คุณหมอได้บอกเล่าถึงการเปลี่ยนแปลงที่คุกคามชีวิตชาวนา ที่กำลังตกเป็นของต่างชาติ และได้พรรณนาให้เห็นภาพแห่งความสุข ดั่งวรรคหนึ่งที่ว่า
"เรายังโชคดีที่มีทุ่งนาให้ได้กินข้าว มีที่ดินให้เดินสูดอากาศบริสุทธิ์ เหงื่อซึมออกและเย็นสบาย... สายลมอ่อน ๆ อากาศสดชื่น ผืนนา น้ำขัง หอยขม ต้นหญ้า ท้องฟ้า....ให้ยืนมอง ... แมลงปอ แมลงเต่าทอง ผีเสื้อบินว่อน ดอกไม้ป่า ดอกไม้นาสีม่วงสดใส...ให้ชื่นชม..."
เมื่ออ่านแล้วอยากจะกลับบ้านนาเสีย ณ ตอนนั้น
..........................
คนสาธารณสุขอีกท่านหนึ่ง คือ พี่แก้ว อุบล ผู้เขียนเลือกบันทึกแรกชื่อ สอนการทำใจ...ให้ลูก http://www.gotoknow.org/posts/500808
ผู้เขียนประทับใจความอบอุ่นของแม่ลูกที่พูดคุยกัน ขณะทำกับข้าว สอนทำจับฉ่ายไปด้วย สอนการทำใจในการเล่าเรียนไปด้วย
"...ลูก...เป็นครั้งแรกในชีวิต เลยล่ะที่สอบไม่ผ่าน ไม่น่าเลย...
แม่..ดีนะลูกที่เรามีโอกาสที่สอบไม่ผ่านบ้าง จะได้ทำใจกับเรื่องบางอย่าง เพราะในชีวิตคนเราต้องมีอุปสรรคบ้าง ถ้าเราไม่เคยมีอุปสรรคในชีวิตเลย เราจะไม่มีประสบการณ์ ไม่เป็นไร เราสอบใหม่ได้นะ
จากนั้นเราก็มาคุยเรื่องการทำจับฉ่าย ลูกบอกว่า เคยทำกินเองใส่ทุกอย่างแบบแม่แต่ไม่อร่อย อาจเป็นเพราะไม่ได้ผัดหมูใส่ กระเทียมและรากผักชีก่อน ทำแบบต้มลงในน้ำเดือด ทำเสร็จก็ไม่อร่อย ต่อไปน่าจะทำเป็นแล้ว..."
อ่านบันทึกนี้แล้ว ได้ทั้งวิธีการสอนลูกและวิธีทำจับฉ่ายไปด้วย
...........................
ความเห็น (9)
ร่วมชื่นชมพี่ๆ ทั้งสองท่านเลยนะครับ ในฐานะ "คนบ้านเดียวกัน" เย้ เย้ เย้
ขอบคุณครับคุณ อักขณิช
เป็นกลิ่นอาย แห่งมาตุภูมิ ครับ
ร่วมชื่นชมกับทั้งสองท่านด้วยค่ะ
ขอบคุณอาจารย์ พ.แจ่มจำรัส ที่คัดสรรเรื่องราวดี ๆ มาให้อ่านค่ะ
ขอบคุณ ขอบคุณและขอบคุณ ที่กล่าวถึงค่ะ ท่านอาจารย์ พ แจ่สจำรัส
การสอนลูกเป็นส่วนหนึ่ง แต่การใช้ชีวิตเพื่อเป็นแบบอย่างให้ลูก เป็นสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับพ่อและแม่ค่ะ
เรื่องราวต่างๆ เป็นเกร็ดเล็กๆค่ะ ที่ทำให้ลูกทำใจได้
แต่ลูกก็มาบอกว่า แม่น่ะ... ชอบเอาเรื่องลูกมาเล่าออกอากาศอยู่เรื่อยเลย
ขอบคุณทุกความเห็นครับ
|
แมววิเชียรมาศ ร่วมชื่นชมกับทั้งสองท่านด้วยค่ะ
ขอบคุณที่ให้เกียรติ์เรียกผมว่าอาจารย์ น่ะครับ ที่จริงผมเป็นเพียงหนุ่มโรงงานเท่านั้นเองครับ เอาคำว่าอาจารย์นำหน้าออกนะครับ กลัวขี้กากขึ้นหัว... |
คุณพิชัย ถอดบทเรียนได้รื่นดีจัง
อ่านแล้วมีความสุข เหมือนได้นั่งสนทนากับเจ้าของบันทึกทั้งสองท่านเลยค่ะ
บันทึกสื่อใจละมุนสุนทรีย์ของคุณพ.แจ่มจำรัส ช่างรับสารและสะท้อนได้ลึกซึ้งยิ่งนัก ว้าว ๆ ๆ ๆ ๆ
ขอบคุณมากค่ะ
มาให้กำลังใจทุกท่านค่ะ
ยกให้เป็นอาจารย์ดีแล้วล่ะค่ะ