ขับเคลื่อน PLC ที่ สพป. กาฬสินธุ์ เขต 1_05 : "มองตนเอง" ด้วยกิจกรรม "สัตว์สี่ทิศ"


วันที่ 14-16 มิถุนายน 2556 ทีมขับเคลื่อน PLC มหาสารคาม ร่วมกับ สพป.กาฬสินธุ์ เขต 1  จัดเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ชุมชนเรียนรู้ครูเพื่อศิษย์  บันทึกนี้เขียนต่อจากบันทึกแรก อ่านได้ที่นี่ครับ บันทึกที่สองที่นี่ครับ บันทึกที่สามที่นี่ครับ และบันทึกที่สี่ ที่นี่ครับ

หลังจาก "มองนักเรียน" เราพาครูย้อนกลับมามองตนเองผ่านกิจกรรม "สัตว์สี่ทิศ"  ผมสืบค้นทาง google แล้วไปเจอ ppt ของท่านพระอาจารย์มหาพลอย ผมบอกที่ประชุมว่า ผมขออนุโมทนาบุญกับท่าน สำหรับการทำ ppt อันนี้ ที่ผมนำใช้ด้วยใจบูชาท่าน



หลังทำกิจกรรม ศน.ประยูร ภูผิวคำ ท่านสร้างความฮือฮาด้วยกลอน อธิบายคุณลักษณะของสัตว์สี่ประเภทไว้นกลอน อย่างน่าฟังทีเดียวครับ







โดยให้แต่ละคนพิจารณาว่าตนเอง มีคุณลักษณะคล้ายสัตว์แบบใดบ้างในตัว  แบบละมากน้อยเพียงใด แล้วนำมาเขียนไว้ในวงกลม "ตัวฉัน" 


แล้วใชกิจกรรม World Cafe แบบเดิน คือ ไม่มีที่นั่ง เดินไปเรื่อยๆ ในวงพื้นที่ๆ ที่เราสร้างขึ้นด้วยก้าวอี้ต่อกันเป็นวงกลม เมื่อให้สัญญาณหยุด ใครใกล้เพื่อนที่สุด ก็เล่าประสบการณ์ที่ประทับใจต่างๆ ของตน ที่ทำให้คิดว่าเรามีสัตว์ประเภทนั้นๆ อยู่กับตัว

จากนั้นให้จับกลุ่มอยู่ในโรงเรียนของตนเอง แล้วทิ้งเวลาให้ "มองตนเอง" ในที่นี้คือ โรงเรียนของตนเอง ว่าใครเป็นอย่างไรแล้ว นำเอาลักษณะที่เด่นที่สุดของแต่ละคน มาวาดในวงกลมเดียวกัน เป็น "เรา" ออก.....บรรยกาศช่วงนี้สนุกจริงๆ ครับ ดูรูปส่วนหนึ่งได้ที่นี่  


สังเกตว่า มีหนูเยอะ สอดคล้องกับที่ครั้งหนึ่ง ผมเคยได้ยิน ศ.นพ.วิจารณ์ พานิช ท่านพูดว่า ให้ทำงานเหมือนกับคน 3 เชื้อชาติ คือ ทำงานให้มีระบบเหมือนคนกรีก ทำงานอย่างขยันเหมือนคนจีน และทำงานให้มีความสุขเหมือนคนไทย....ฮา

ในช่วงท้าย มีอาจารย์ท่านหนึ่ง ยกมือขึ้น ถามในทำนองว่า กิจกรรม "มองตนเอง" แบบเปรียบเทียบกับสัตว์ 4 ชนิดแบบนี้ จะมีประโยชน์อะไรกับนักเรียนในห้องเรียน.....

(ผมยกตัวอย่างคำสอนของหลวงปู่ชา สุภัทโท มาตอบ) ..... ดังนี้ครับ

....ท่านอาจารย์ครับ เด็ก ป. 1 ดื้อไหมครับ......ดื้อ (มีเสียงหลายคนตอบ) ถ้าเด็ก ป. 1 มาคนหนึ่ง  และเอาลิงมาตัวหนึ่ง มาจับให้อยู่นิ่งๆ .... ท่านว่า ระหว่างเด็กกับลิง ใครจะซนกว่ากัน...... ลิงซนกว่า...(มีเสียงหลายคนตอบเหมือนกัน) .... แล้วทำไม เราจึงบ่นว่าเด็กซน แต่ไม่บ่นว่าลิงซนล่ะครับ.............. 

ที่เราไม่บ่นว่าลิงซน เพราะใจเรายอมรับและรู้ธรรมชาติของลิง เราจึงไม่คาดหวังว่าลิงจะอยู่นิ่งๆ ได้.....  นั่นหมายความว่า เราเข้าใจลิง แต่เราไม่เข้าใจธรรมชาติของ เด็กนั่นเอง.....

...ผมไม่มั่นใจว่า อาจารย์คนที่ถาม "เข้าใจ" หรือเปล่า แต่ผมสัมผัสได้ว่า คนในห้องประชุมส่วนใหญ่ร้อง "อ้อ....." ในใจแล้วว่า การมองตนเอง ให้เข้าใจตนเอง จะทำให้ เข้าใจคนอื่่นได้เอง .....

(อ่านต่อบันทึกถัดไปครับ)


หมายเลขบันทึก: 539647เขียนเมื่อ 18 มิถุนายน 2013 06:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 19 มิถุนายน 2013 22:58 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

ขอบคุณ ท่านทิมดาบ ที่ให้กำลังใจมาตลอดครับ

ที่ไหนก็หนูเยอพนะ อ.ต๋อย


พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท