ปีนี้ฉันมีอายุราชการ 19 ปี พอดี กับการเป็นครู ยังมีอะไรอีกมากมายที่อยากจะทำ แต่การสอนในปัจจุบันเหมือนมีภาระงานประจำวันอันแสนจะวุ่นวาย(ไม่ใช่สอนอย่างเดียว) แต่ฉันก็ยังคิดนอกกรอบเสมอ อยากพาเด็กนักเรียนทำโน่นทำนี่ แนวคิดก็ยังเหมือนเดิม คือเรียนให้สนุก หรือเรียนปนเล่นนั่นเอง ฉันชอบเวลาเรียนที่มีร้อยยิ้ม เสียงหัวเราะทั้งครูและนักเรียน ฉันจึงเลือกทางการสอนชุมนุมเพราะฉันและเด็กมีอิสระในการคิด ครูและนักเรียนมีความสุข ไม่ต้องปั้นหน้ายักษ์ใส่นักเรียน คิดเหมือนกันว่าอะไรที่ทำให้ ครูต้องสอนแบบปั้นหน้ายักษ์ใส่นักเรียน นักเรียนจึงจะตั้งใจ และทำงานส่ง หลักสูตร หรือ เนื้อหา หรือค่านิยม แต่ที่แน่ๆกรอบไงคะ ที่ทำให้ครูไม่มีความสุขในการสอนและนักเรียนก็ต้องรับไป อยากให้นักเรียน คิดนอกกรอบ ครูก็ควรมีโอกาสคิดนอกกรอบบ้าง วิธีการสอนมีเป็นร้อยเป็นพัน แต่แค่เห็นเนื้อหาในแบบเรียนครูก็ไม่อยากคิดอะไรแล้วนอกจากเร่ง และตะบี้ตะบันสอนให้ครบตามที่เขากำหนด ดังนั้นหน้ายักษ์จึงมีความจำเป็นอยู่นั่นเอง ฉันมีความสุขอยู่กับการสอนชุมนุม สอนคิดสร้างสรรค์ เพราะมันคือความถนัด ความสุขและรอยยิ้มของเด็กๆ และเชื่อว่าความคิดสร้างสรรค์คือพื้นฐานสำคัญสู่การเรียนรู้สิ่งต่างๆ
เป็นกำลังใจให้ "เห็นกรอบ" และ "เดินออกนอกกรอบ" ต่อไปครับครู
ขอบคุณคะ มีอะไรดีๆกรุณาแนะนำด้วยคะ