รัชดาวัลย์ วงษ์ชื่น(อิงจันทร์)
รัชดาวัลย์ วงษ์ชื่น(อิงจันทร์) ครูตาล วงษ์ชื่น

บางเสี้ยวของบทกวี สู่ดนตรี-เพลงชีวิต (2) แสงดาวแห่งศรัทธา


ครูอิงค์รู้สึกเป็นคนโชคดีมาก ๆ ที่ได้มีโอกาสเป็นศิษย์ ของอาจารย์ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ คือ อาจารย์ สถาพร ศรีสัจจัง หรือที่รู้จักกันดีในนาม "พนม นันทพฤกษ์"  อาจารย์เป็นนักเขียน ถ้าจะประมาณ  ๆ อาจารย์น่าจะอยู่ในช่วงรอยต่อก่อนเหตุการณ์หน้าประวัติศาสตร์ประชาชน  จนถึงกลอนในยุค "ชักธงรบ" ท่านเป็นครูที่ครูอิงค์มีความประทับใจมาก ๆ มีความรู้่สึกเสมอว่า  ชั่วโมงสอนของท่านแต่ละครั้งผ่านไปรวดเร็วเหลือเกิน  เรื่องที่ท่านเล่าแต่ละครั้ง แม้จะผ่านไปเนิ่นนานเพียงใด  ก็มักจำได้เสมอ  โดยเฉพาะเรื่องของ "จิตร ภูมิศักดิ์" ท่านเคยเล่าให้ฟังว่า จิตร ภูมิศักดิ์ เป็นนักคิด นักเขียน ที่มีอิทธิพลอย่างสูง มากที่สุดคนหนึ่งสำหรับคนหนุ่มสาวในยุคแสว­งหา หรือแม้กระทั่งนักกิจกรรมเพื่อสังคม

ในช่วงปี พ.ศ. 2503-2505 จิต ภูมิศักดิ์ ถูกขังอยู่ที่คุกลาดยาว  ได้ประพันธ์เพลง "แสงดาวแห่งศรัทธา"  โดยใช้นามปากกาว่า "สุธรรม บุญรุ่ง" 

อาจารย์ยังเล่าให้ฟังว่า  14 ตุลา 2516, 6 ตุลา 2519 ยุคมืดของสังคมไทย นักศึกษาถูกสังหาร ถูกจับกุมคุมขัง เหตุเพราะเรียกร้องหา "เสรีภาพ" ครั้งหนึ่งในคุกที่กลุ่มนักศึกษาถูกจองจำ  ท่ามกลางความสิ้นหวัง หวาดกลัว พลันก็มีเสียง ๆ หนึ่งเปล่งนำขึ้น ทำลายความเงียบงันในขณะนั้น ร้องเพลงเพลงหนึ่งขึ้น จาก 1 เสียงเพิ่มทีละเสียงๆ จนดังกังวาน ก้องไปทั่ว เพลงๆ นั้นก็คือเพลงนี้ "แสงดาวแห่งศรัทธา"



เพลง  แสงดาวแห่งศรัทธา


บทกวี  สุธรรม บุญรุ่ง (จิตร ภูมิศักดิ์)



พร่างพรายแสง ดวงดาวน้อยสกาว

ส่องฟากฟ้า เด่นพราวไกลแสนไกล

ดั่งโคมทอง ส่องเรืองรุ้งในหทัย

เหมือนธงชัย ส่องนำจากห้วงทุกข์ทน

พายุฟ้า ครืนข่มคุกคาม

เดือนลับยาม แผ่นดินมืดมน

ดาวศรัทธา ยังส่องแสงเบื้องบน

ปลุกหัวใจ ปลุกคนอยู่มิวาย

ขอเยาะเย้ย ทุกข์ยากขวากหนามลำเค็ญ

คนยังคง ยืนเด่นโดยท้าทาย

แม้นผืนฟ้า มืดดับเดือนลับละลาย

ดาวยังพราย ศรัทธาเย้ยฟ้าดิน

ดาวยังพราย อยู่จนฟ้ารุ่งราง


หมายเลขบันทึก: 537082เขียนเมื่อ 25 พฤษภาคม 2013 20:39 น. ()แก้ไขเมื่อ 26 พฤษภาคม 2013 09:49 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

- ตอนนั้น มีการหนีตายกันขึ้นในหมู่นักศึกษาที่ทำกิจกรรม...

- พี่ชายก็คงทำนองนั้น... ได้ชื่อจัดตั้งว่า สหายอาวุธ ...

- แต่ก็เป็นช่วงที่สั้นมาก ๆ ....

- เพราะเป็นช่วงที่ใกล้จะเรียกว่า... คนป่า คืนเมือง...

- ซึ่งมีบุญส่ง ชเลธร นำ..แล้วก็ตามมาด้วย ... อีกหลายคน...

- แต่ที่สะเทือนมากก็ตอนธีระยุทธ เสกสรรค์ และจิระนันท์ ออกมา ...

พี่ชาย .. ชยพร  แอคะรัจน์

พี่ชายหมายถึง "จิรนันท์ พิตรปรีชา" เจ้าของบทกวี "อหังการ์ของดอกไม้"

หรือเปล่าคะ

เข้ามาอ่านบทกวี ตอนดึก ครับ

ชอบครับ จิตร ภูมิศักดิ์

สุธรรม บุญรุ่ง (จิตร ภูมิศักดิ์) ตำนาน...เพื่อชีวิต นะคะ...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท