ฉันบอกกับคนที่บ้านเสมอ
อย่าไปยึดติดกับอะไรเลย ฉันมักจะบอกกับคนสนิท หรือคนใกล้ชิดเสมอ ชีวิตของครูอ้อยก็มีขึ้นลงเหมือนกับชีวิตของคนอื่น บางวันมันหมุนมาหาเราเอง บางครั้งเราไม่ได้ตั้งใจ แต่เราก็ผ่านพ้นมันมาได้ เพราะเราต้องยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น หากมันไม่ดี เราก็เฉย นิ่งเฉย ตัดใจ และไม่ยึดติดกับมันมากนัก
เมื่อวาน กระทะไฟฟ้าที่เคยใช้นั้นมันใกล้จะพังแล้ว คุณพ่อบ้านก็มานั่งซ่อม ครูอ้อยบอกว่า มันนานแล้วนะ ถือได้ว่าเป็นเครื่องมือคู่ชีพของครอบครัวของเราเลย ตั้งแต่ย้ายเข้ามาตั้งถิ่นฐานในกรุงเทพฯ เพื่อการทำงานและเล่าเรียนของลูกๆ บัดนี้ลูกๆก็เรียนจบมีงานการทำแล้ว เหลือคนสุดท้อง เรียนปีสาม อีกไม่นานก็จบการศึกษา ชีัวิตอาจจะผันไปสู่อะไรอีก นี่คือเราต้องรอดู
หลายคนเลือกได้ ชีวิตของเราต้องเลือกได้
เวลาเราลำบากเรามักจะมองหน้ากันปลอบใจให้กัน จะเป็นอย่างนี้เสมอ ทุกวันนี้ครูอ้อยลำบากมาก ต้องทนกับสภาพรอบตัวกับสภาพของร่างกายให้ได้ แต่ก็ยอมรับโดยดีว่านี่คือ ผลของกรรม
หันไปมองคนอื่น ยังมีอีกมากที่เขาลำบากมากกว่าครูอ้อย
หันกลับมามองตัวเราเอง ยังมีที่ตำหนิอีกมาก ขอชดใช้กรรมที่ได้ก่อไว้ ด้วยการคิดดี พูดดีและทำดี
และให้เสมอ ครูอ้อยบอกเสมอ...ฉันให้อภัย
ความเห็น (5)
ฉันให้อภัย
เป็นการให้ที่ยิ่งใหญ่ นะค่ะพี่ครู
อาชีพใหม่ ทำไร่นา ถึงไหนแล้วครับพี่ครูอ้อย
นำรูปมาให้ชมด้วย อยากเห็นครับ
รักษาสุขภาพด้วยนะครับ ครู
ด้วยความระลึกถึงครับ
บางครั้งลืมค่ะครูอ้อย ยังยึดติดว่า.. ต้องอย่างนั้นอย่างนี้.. ของชั้นต้อง..
ต้องท่องไว้บ่อยๆกันลืม สติกระเจิงตลอด อิอิ
สวัสดีค่ะ...ดูภาพแล้วคณุอ้อย ยังสดใสนะคะ...เป็นกำลังใจให้ค่ะ