ห้องเรียนภาษาอังกฤษที่พัฒนามาเป็นห้องเรียนภาษาอังกฤษสำหรับนักเรียนในศตวรรษที่ 21แล้ว ถึงแม้ห้องเรียนจะมีอุปกรณ์บางอย่างเป็นของเก่าที่เสียดายไม่กล้าทิ้ง แต่ครูอ้อยก็พยายามสร้างสรรค์กิจกรรมต่างๆให้เหมาะสมกับนักเรียน ประกอบกับการออกแบบการเรียนรู้ที่เสริมสร้างวินัย และพฤติกรรมที่ดีให้กับนักเรียน
หลังจากที่เหนื่อยมา 3 ปีติดต่อกันกับการย้ายห้องเรียนไปมา ขณะนี้ห้องเรียนภาษาอังกฤษได้ลงตัวมีเพียง 1 ห้อง และอีกห้องหนึ่งได้พัฒนาเป็นห้องศูนย์อาเซียนศึกษาแล้ว
ต้องขอบพระคุณท่านผู้อำนวยการโรงเรียน นางราตรี ศรีไพรวรรณ ที่อำนวยการให้ได้มีอุปกรณ์ที่ครูอ้อยใฝ่ฝัน มันคือ กระดานอัจฉริยะ Interactive Whiteboard
เืกือบ 1 สัปดาห์แล้วที่ครูอ้อยเรียนรู้กับการใช้อุปกรณ์นี้ กำลังสนุกมาก ผลงานของครูอ้อยที่ได้สร้างมานั้น ได้นำมาออกสู่สายตานักเรียน โดยที่ไม่ต้องเสียเวลากับการจัดการแบบสมัยเก่า กับ บัตรคำ บัตรภาพแล้ว
แต่บัตรคำ บัตรภาพ ครูอ้อยก็ไม่ได้ทิ้งไป ยังคงเก็บไว้เป็นประโยชน์ นั่นคือ การเล่นเกมทางภาษา
ความรู้สึกในระยะนี้คือ แขนเจ็บที่ครูอ้อยเขียนกระดานไม่ได้ แต่ครูอ้อยก็สอนได้อย่างดีด้วย เทคนิคของกระดานอัจฉริยะ ความรู้สึกที่ทำให้ครูอ้อยมีความสุขในการจัดการเรียนการสอนต่อไป
ไม่อยากลาออกจากราชการ เลยไปจนถึง ไม่อยากเกษียณอายุราชการ แล้วค่ะ
คุณครูเก่งจังค่ะ
พี่ครูอ้อย หายไปนาน...อุปกรร์น่าสนุกและเก่งจังครับ
ผอ.ราตรีน่าจะเข้าใจดี แต่แพงเหมือนกันนะครับ เป็นกำลังใจให้คุณครูครับ
ที่โรงเรียนเป็นศูนย์ ERIC Network อุปกรณ์นี้มีความจำเป็นที่ศูนย์ต้องมีค่ะ ท่านผู้อำนวยการราตรี มีวิสัยทัศน์ ท่านมีความรอบรู้และคำนึงถึงประโยชน์ไปสู่นักเรียนเสมอค่ะ ครูอ้อยก็ชอบที่จะจัดการเรียนรู้แบบนี้มานานแล้วด้วยค่ะ เลยเสมือนทำงานไปด้วยกันระหว่าง หัว ตัวและหางไปด้วยดีค่ะ
ขอบพระคุณทุกท่านค่ะ