4. ความคิดดีๆ
สวัสดีค่ะ วันนี้ดิฉันได้อ่านบันทึกของนายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์ ถึงวิธีลดยาในผู้ป่วยจิตเวชแล้ว มีความรู้สึกเห็นด้วยเป็นอย่างมาก ดิฉันในฐานะเป็นพยาบาลดูแลผู้ป่วยจิตเวชมาหลายสิบปี อยากแนะนำผู้ป่วยเหมือนคุณหมอ แต่ทำไม่ได้เพราะไม่มีสิทธิ์แนะนำเช่นนั้น ต้องรอให้คุณหมอสั่งอย่างเดียว บางครั้งรู้สึกสงสารผู้ป่วยเหมือนกัน ซึ่งต้องกินยาหลายเม็ด แล้วทำให้เบื่อในการกินยา จึงหยุดกินยาเอง สุดท้ายอาการกำเริบ กลับมารักษาซ้ำในโรงพยาบาลอีก ซึ่งวิธีลดยาที่คุณหมอพูดมา ดิฉันขออนุญาตเผยแพร่นะคะ
-แพทย์สั่งจ่ายยาให้ผู้ป่วยตาม Order ให้ยาครบตามจำนวน แต่แนะนำผู้ป่วยหยุดยาตัวที่สำคัญน้อยที่สุดตัวใดตัวหนึ่ง(ในที่นีจะไม่ขอเปิดเผยชื่อยานะคะ) มื้อใดมื้อหนึ่ง อาจจะเป็นมื้อกลางวันก็ได้ แล้วยาที่เหลือให้นำกลับมาคืนโรงพยาบาล แต่ถ้าหากว่าผู้ป่วยมีอาการไม่เหมาะสมขึ้นมาวันใดวันหนึ่งก็สามารถกินยาตามที่หมอสั่งได้ (วิธีนี้จะทำให้ผู้ป่วยรู้สึกอุ่นใจที่มียากินอยู่ในมือ) ซึ่งจะทำให้ผู้ป่วยไม่ต้องเสียเวลามาโรงพยาบาลเมื่อมีอาการกำเริบ เพราะไม่มียากิน เนื่องจากการลดจำนวนยาทันที และเวลากลับมาพบแพทย์ครั้งต่อไป คุณหมอก็จะสอบถามวิธีลดยา ลักษณะเช่นนี้ ทำให้ผู้ป่วยมีผลดีผลเสียอย่างไร
-ขอบคุณในความคิดริเริ่มนะคะคุณหมอ
ความเห็น (1)
I salute your courage to speak out.
I would agree to having qualified nurses prescribing and administerung "vertain ranges of" drugs to patients when doctors are not accessible. But I will stress the word "qualified" as having adequate experience in dealing with patients and having been approved by a certain medical body.
Many experienced nurses and healers should be recognized and approved for dealing with cases in their field of expertise.
I add my voice and support your call.