เป็นอีกวัน... ที่หัวใจพองโตเพราะดนตรี
.gif)
วันนี้ช่วงเช้า ผู้เขียนนำเครื่องเล่น mp 3 ที่นำไปชาร์ทในวันหยุดกลับลงมาไว้ใช้ในห้องผ่าตัด...
ผู้ป่วยสูงอายุนอนนิ่งเงียบอยู่บนเตียงผ่าตัด น้องกำลังง่วนติด monitor อยู่ข้าง ๆ
ผู้เขียนจึงเอ่ยปากทักทายน้องและผู้ป่วย
“สวัสดีค่ะ คุณลุง เป็นไงบ้างคะ”
“... หนาวครับ...”
แอร์ในห้องผ่าตัดห้องนี้เย็นมากๆ... ผู้เขียนจึงช่วยเปิดเครื่องเป่าลมอุ่นให้ผู้ป่วย และขอร้องให้พยาบาลห้องผ่าตัดปรับอุณหภูมิที่ต่ำกว่าที่ควรให้อุ่นขึ้น (ปกติจะรักษาอุณหภูมิห้องผ่าตัดตามมาตรฐานให้อยู่ราว 20-28 องศาเซลเซียส)
"เย็นเกินไป เดี๋ยวผู้สูงอายุ arrythmia" ผู้เขียนกล่าวโน้มน้าวให้น้องเห็นความสำคัญ น้องปรับแอร์ให้อุ่นขึ้น
ผู้เขียนหันไปเก็บ mp3 หันมาอีกครั้ง สายท่อลมอุ่นออกไปอยู่นอกตัวคุณลุง เข้าใจว่าคงเคลื่อนไปขณะน้องติดอุปกรณ์ ผู้เขียนนำกลับมาไว้บนตัวคุณลุงแล้วห่อผ้ามิดชิดขึ้น
แม้ไม่ใช่ผู้ป่วยในความรับผิดชอบโดยตรง แต่อดไม่ได้... เลยถามคุณลุงว่า โดยปกติแล้วชอบฟังเพลงหรือไม่ เพลงประเภทใด (โดยทั่วไป หากเป็นผู้ป่วยในความรับผิดชอบของผู้เขียนจริงๆ มักจะมีการเตรียมให้และรับทราบข้อมูลเกี่ยวกับการฉีดยาชาเข้าไขสัหลังและการฟังเพลงไว้ก่อน)
คุณลุงเงียบไปพักหนึ่ง ผู้เขียนจึงอธิบายขั้นตอนการใช้ดนตรีคลายความกังวลขณะผ่าตัดว่า การฟังเพลงขณะผ่าตัดเป็นอีกหนึ่งทางเลือกที่ลดการเผชิญความเครียดได้ในผู้ที่ชอบฟังเพลง แต่หากไม่ชอบเพลงก็จะไม่จัดให้
สีหน้าคุณลุงดูดีขึ้นแล้วบอกว่า
“ผมชอบเพลงเก่า ๆ ครับ...”
“เพลงประเภทไหนคะ สุนทราภรณ์มั้ยคะ?”
“ถ้าถามว่าชอบ... ผมชอบของชรินทร์ ครับ”
“โอ...หนูไม่ได้เตรียมไว้ แต่เดี๋ยวจะลองหาดูนะคะ”
.gif)
ผู้เขียนกลับออกมาโหลดเพลงของคุณชรินทร์ นันทนาคร
พยายามเลือกเพลงที่ต้องการ พบเพลงคู่ของคุณชรินทร์กับคุณอรวีด้วย เป็นเพลงเต้นรำ ฟังแล้วรู้สึกไพเราะดีจัง แต่เกรงว่าคุณลุงจะไม่ชอบนักร้องผู้หญิงเลยไม่ได้เลือกให้
เลือกได้ราว 8 เพลง หัวหน้าวิสัญญีพยาบาลตามให้เข้าประชุมสรุปประเด็นที่สภาการพยาบาลเข้าเยี่ยม
“...เดี๋ยวนะ รอแป๊บ กำลังหาเพลงให้คนไข้...”
ได้เพลงราว 12 เพลง แล้วต้องตัดใจเพราะมีอีกภารกิจหนึ่งที่สำคัญคอยอยู่ ทั้ง ๆ ที่อยากหาเพลงต่อ
.gif)
กลับลงไปในห้องผ่าตัด พบแพทย์ผ่าตัดกำลังทายาฆ่าเชื้อบริเวณเข่า ผู้เขียนทักทายอาจารย์แพทย์ผ่าตัด อาจารย์ปูผ้าผ่าตัดแล้วเตรียมวัดตำแหน่งเพื่อลงมีดผ่าตัดภายหลังการทดสอบการออกฤทธิ์ของยาชาซ้ำ ยาชาน่าจะออกฤทธิ์เต็มที่แล้ว
คุณลุงถูกผ้าโพกศีรษะปิดตา ผู้เขียนขออนุญาตเปิดผ้าที่ปิดตาออก พร้อมกับแนะนำคุณลุงเรื่องเพลง เปิดเพลงให้ฟัง และทดสอบความดังของเสียงเพลงที่เหมาะสม
"หมอผ่าหรือยังครับ"
"กำลังจะเริ่มผ่าพอดีค่ะ ไม่ต้องกังวลเรื่องความปลอดภัยนะคะ มีคนเฝ้าช่วยเหลือคุณลุงตลอดเวลา ถ้าง่วงนอนก็หลับได้เลย..."
(ภาพนี้เป็นภาพเก่าค่ะ ไม่ใช่ภาพของคุณลุงวันนี้ แต่นำมาแสดงให้เห็นภาพอุปกรณ์ที่ใช้ค่ะ)
จากการพูดคุยช่วงสั้น ๆ ทำให้ทราบว่า คุณลุงเป็นข้าราชการบำนาญ
“ทายซิ ผมอายุเท่าไหร่?”
“81 ปีค่ะ”
“ครับ 82... ผมเป็นสมาชิกชมรมข้าราชการบำนาญ สอนลีลาศ... นี่แหละครับ หมอบอกว่าใช้งานมาก เข่าเลยเสื่อม…^_^”
“อายุคุณลุงเท่าคุณพ่อหนูเลยค่ะ หนูหาเพลงให้คุณลุงได้สัก 11-12 เพลงนะคะ ฟังได้ราวครึ่งชั่วโมง”
“ไม่เป็นไรครับ”
“หากอยากฟังซ้ำหรือต้องการเปลี่ยนเพลงสามารถบอกผู้เฝ้าได้ค่ะ... ในเครื่องมีเพลงอื่นอีก”
“สุนทราภรณ์ก็ฟังได้ครับ”
ผู้เขียนขอตัวเพื่อออกมาประชุม
“...น่ารักจัง...” คุณลุงเอ่ยปากในช่วงสุดท้ายของการพูดคุยทั้งที่ไม่ได้เห็นหน้าผู้เขียนชัดเจนซะด้วยซ้ำ
.gif)
ผู้เขียนรู้สึกได้ถึงความหมายของคำว่า “น่ารัก” ของคุณลุง... มันชื่นใจซะยิ่งกว่ารางวัลใด ๆ ในชีวิตการทำงานค่ะ
(ถ้าไม่เข้าใจผิด คิดไปเอง ว่าคุณลุงชมเครื่อง mp3 เล็กน่ารัก มิใช่ชมว่าผู้เขียนน่ารัก...อิ อิ)
ขอบคุณนะคะ
(ขอขอบคุณ การ์ตูนดุ๊กดิ๊ก http://www.oknation.net/blog/kimiko168/2008/08/28/entry-1 ที่ทำให้บันทึกนี้น่าอ่านมากขึ้นค่ะ)
ความเห็น (18)
ถ้าเป็นภาษาวัยรุ่น ต้องบอกว่า น่ารักจุงเบย คะพี่ติ๋ว
สุดยอดเลยค่ะ ขอบคุณจริงๆที่ได้อ่านเรื่องเล่าดีๆยามเช้า
จะทำดีและน่ารักให้ได้อย่างพี่ติ๋วค่ะ
นึกถึงตอนผ่าตัดเมื่อ ๒ ปี ที่ผ่านมา
พยาบาลก็พูดดี และ
น่ารักแบบนี้แหละ
ทำให้เราฟื้นเร็ว
เพื่อจะได้ตื่นมาเห็นหน้าเธออีกครั้ง
แต่วันนั้น ....ไม่มีเสียงเพลงเหมือนวันนี้
ขอสิทธิแค่ระบาย
มาให้กำลังใจคนทำงานค่ะ
คุณ nobita
ขอบคุณนะคะที่ชม... (หรือเปล่าหว่า.... หรือชมตุ๊กตาดุ๊กดิ๊กในบันทึกหนอ...) อิ อิ
น้องกระติก...วัยรุ่นเสมอนะคะ
แบบนี้ต้องเตรียมเพลงร็อก แร็บ ไว้ให้น้องกระติกมั้ยคะเนี่ย...
ขอบคุณค่ะ
คุณน้อง kunrapee
พี่ต้องขอบคุณคุณมากๆนะคะ ที่คอยเป็นเพื่อนให้กำลังใจเสมอมา
คุณเป็นพยาบาลตัวอย่างที่ตระหนักถึงความรับผิดชอบต่อผู้ป่วย ต่อเพื่อนร่วมวิชาชีพ ต่อวิชาชีพและต่อสังคมค่ะ
ชื่นชมคุณเสมอค่ะ
เรียน อ. ชยันต์ เพชรศรีจันทร์ ค่ะ
ดีใจด้วยนะคะอาจารย์... ที่วันนั้นได้ตื่นขึ้นมาเห็นหน้าพยาบาลคนนั้น แม้วันนั้นจะยังไม่มีเพลงฟังอย่างวันนี้...
จะว่าใจดำก็ยอมค่ะ... คือก็ไม่อยากชวนให้อาจารย์กลับเข้ามาฟังเพลงที่ชอบในวันนี้ ที่นี่น่ะค่ะ... แต่ถ้าจำเป็น ก็ยินดีนะคะ...อิ อิ
กลยุทธนี้มีใช้กันหลายที่หรือยังคะ พี่โอ๋ว่าดีจังเลย คิดถึงอีกหลายๆห้องเช่น ห้องคลอด ที่น่าจะมีดนตรีหรือเพลงช่วยให้คนไข้ที่ต้องนอนรอได้ฟังเพื่อผ่อนคลายความเครียด แถมน่ารักที่ทำให้แบบรายบุคคลตามความชอบอีกต่างหาก ยอดเยี่ยมจริงๆค่ะ เพราะสำหรับคนที่ชอบจะช่วยได้มากมายแน่นอนเลย (คิดถึงตอนทำฟันอีกอย่าง อิ อิ)
เรียน พี่โอ๋ค่ะ
ปีนี้จะขยายไปในห้องผ่าตัดสูติ-นรีเวช และทางศัลยกรรม ที่ใช้เทคนิคบล็อกค่ะ...อยู่ระหว่างดำเนินการค่ะ
และหากเป็นไปได้ หากมีการนำมาใช้อย่างกว้างขวางคงดีน่ะค่ะ ตั้งฝันกันไว้เช่นกันค่ะ
ขอบคุณนะคะ ^-^
คำไม่กี่คำ ช่วยสร้างกำลังใจซึ่งกันและกัน ได้มากทีเดียวครับ
เรียน อ.พ.แจ่มจำรัส
"ไม่กี่คำ ช่วยสร้างกำลังใจซึ่งกันและกัน ได้มากทีเดียวครับ"....จริงๆด้วยค่ะ วันนั้นหายเหนื่อยเลยทีเดียวเพราะได้ปุ๋ยค่ะ
และ...ก็...
"คำบางคำ ก็บั่นทอนกำลังใจกันได้มากทีเดียวเช่นกันค่ะ"...
หากทราบว่า ที่ใดเป็นแหล่งเสี่ยงที่อาจพบการบั่นทอนกำลังใจ ก็ต้องปลีกตัวออกมานะคะ ไม่งั้นชีวิตจะเหี่ยวเฉา
แต่...
ก็ต้องไม่เผลอ หลงระเริงกับคำชมมากไปจนลืมตัวค่ะ
ขอบคุณนะคะ
พี่ติ๋วค่ะ
ติกไม่อยากไปใช้บริการของพี่ติ๋วเลยค่ะ 5555555
แต่ถ้ามีความจำเป็น......ของติกต้องเป็นลูกทุ่ง ลูกกรุง สตริง สมัยเมื่อ 20 ปี ก่อน เช่น เรนโบว์ บรั่นดี คีรีบูน ยอดรัก สายัณห์ รุ่งฤดี ดาวใจ ฯลฯ ประมาณนี้คะ ^__^
ขอบคุณเรื่องราวและพลังที่มีให้กันจากบันทึกนะครับพี่
น้องกระติกคะ...เมื่อวานนี้ พี่ติ๋วโหลดเพลงคุณดาวใจไว้แล้วค่ะ...ไม่หวังให้น้องกระติกมาใช้บริการหรอกนะคะ... แต่เผื่อผู้ป่วยท่านอื่น ๆ ที่ชื่นชอบเหมือนเรานิ...อิอิ
...ระหว่างนี้พยายามหาเพลงอื่นไว้เพิ่มค่ะ
ฃอบคุณมาก ๆ นะคะที่ช่วยเสนอเพลงที่ชอบให้เป๊นทางเลือก
คุณลูกหมูเต้นระบำ...
ขอบคุณมาก ๆ เช่นกันค่ะ