เมื่อประมาณ 200 ปีเศษ มีคนกลุ่มหนึ่งได้อพยพมาจากฝั่งตรงข้ามของแม่น้ำตาปี คือเขตอำเภอบ้านนาปัจจุบัน มาจับจองที่ทำไร่ ทำนา สร้างบ้านเรือนกันอยู่ที่ใกล้ต้นมะกรูด ซึ่งเป็นต้นไม้ชนิดหนึ่งเพราะเป็นพื้นที่ที่เหมาะสมจะตั้งรกรากทำมาหากินได้ เป็นที่ลุ่มเหมาะแก่การทำนาและอยู่ติดกับลุ่มแม่น้ำตาปี ซึ่งมีปูปลา ชุกชุม บุคคลกลุ่มนี้ได้เรียกชื่อหมู่บ้านเล็ก ๆว่า “ บ้านต้นกรูด ” จนต่อมามีข่าวแพร่สะพัดถึงความอุดมสมบูรณ์ของหมู่บ้านแห่งนี้ไปสู่ชุมชนอื่น ๆ จึงมีการอพยพเข้ามาเป็นเนืองนิตย์ เมื่อมีการปกครองเกิดขึ้น จึงตั้งชื่อเป็นทางการว่า “ บ้านกรูด ” ตัดคำว่าต้นออกไป สมัยนั้นชาวบ้านแห่งนี้ขึ้นอยู่กับอำเภอท่าโรงช้าง ต่อมาทางการได้ยุบอำเภอท่าโรงช้าง “บ้านกรูด” จึงไปขึ้นกับอำเภอบ้านนา คือบ้านนาเดิมปัจจุบัน ขึ้นอยู่กับอำเภอบ้านนาประมาณ 20 ปี ทางการก็ยุบอำเภอและตั้งอำเภอบ้านนาสารขึ้น “ บ้านกรูด ” ก็ไปขึ้นกับอำเภอบ้านนาสารและยกฐานะเป็น “ ตำบลกรูด ” และตำบลตะปาน เข้ามาด้วย สมัยนั้นชาวบ้านไปติดต่อราชการที่อำเภอได้ทางเดียว คือ การเดินทางเท้า เดินตามแม่น้ำตาปีขึ้นรถไฟที่สถานีบ้านนา ถ้าเป็นฤดูน้ำหลากก็ไม่สามารถติดต่อกับอำเภอได้ ด้วยความลำบากนั้นเองผู้ใหญ่บ้านสมัยนั้น คือ นายวรรณ อินทรกำเนิด ร่วมกับกำนันได้ทำหนังสือร้องต่อจังหวัดให้“ตำบลกรูด” ไปขึ้นกับอำเภอพุนพิน เพื่อความสะดวกรวดเร็วในการติดต่อราชการโดยอาศัยลำน้ำตาปีเป็นทางสัญจร ในที่สุด พ.ศ.2493 ตำบลกรูด ก็อยู่ในเขตอำเภอพุนพิน จนถึงปัจจุบัน
ซึ่งตำบลกรูดเป็นตำบลเก่าแก่ ชาวบ้านเรียกว่า "บ้านกรูด" คนเก่าแก่คนหนึ่งชื่อลุงขาว เล่าให้ผู้อาวุโสในหมู่บ้านฟัง เมื่อ 50 ปีก่อนว่า เป็นชื่อของต้นไม้ชนิดหนึ่งซึ่งมีมากในหมู่บ้านนี้ คือต้นมะกรูด แต่ปัจจุบัน ถูกทำลายจนเกือบหมด เพื่อปลูกต้นไม้อื่นและเป็นที่อยู่อาศัย แต่ยังมีต้นมะกรูดให้เห็นเป็นเอกลักษณ์อยู่หนึ่งต้น อายุประมาณ 100 กว่าปี จนกระทั่งทุกวันนี้ ชาวบ้านเรียกบ้านกรูดและทางราชการได้ตั้งชื่อเป็นตำบลกรูดมาจนทุกวันนี้
ไม่มีความเห็น