ดินสอ กับ ยางลบ
เรื่อง ดินสอ กับ ยางลบ
มีดินสอที่เขียนอย่างไรก็ไม่มีวันหมดอยู่แท่งหนึ่ง กับยางลบที่ลบอย่างไรก็ไม่มีหมดอยู่ก้อนหนึ่ง ดินสอแท่งนั้นเป็นเพื่อนกับยางลบก้อนนั้นทั้งคู่ ไปไหนมาไหนด้วยกัน ทำอะไรด้วยกัน หน้าที่ของดินสอก็คือเขียน มันจึงเขียนทุกที่ ทุกอย่างอยู่เสมอตลอดเวลาที่ดินสออยู่กับยางลบ หน้าที่ของยางลบก็คือลบ มันจึงลบทุกอย่างที่ดินสอเขียนทุกที่ และทุกเวลา
เวลาผ่านไปนานหลายสิบปี ทุกอย่างก็ยังดำเนินเหมือนเดิมเรื่อยมา จนกระทั่งดินสอเอ่ยกับยางลบว่า “เรากับนาย คงอยู่ด้วยกันไม่ได้แล้ว” ยางลบจึงถามว่า “ทำไมล่ะ” ดินสอจึงตอบกลับไปว่า “ก็เราเขียนแล้ว นายลบ มันก็เลยไม่เหลืออะไรเลย” ยางลบจึงเถียงว่า “เราทำตามหน้าที่ของเรา เราไม่ผิด” พอยางลบพูดจบทั้งคู่จึงแยกทางกัน เมื่อดินสอแยกทางกับยางลบมันก็ดีใจที่สามารถเขียนอะไรได้ตามใจมัน แต่พอเวลาผ่านไปมันเริ่มเขียนผิดทำให้ ข้อความที่สวยๆ ที่มันเคยเขียนได้ก็สกปรก มีแต่รอยขีดทิ้งเต็มไปหมด มันคิดถึงยางลบจับใจ ฝ่ายยางลบพอแยกทางกับดินสอมันก็ดีใจที่ตัวมันไม่ต้องเปื้อนอีกต่อไป พอเวลาผ่านไปมันกลับใช้ชีวิตย่างไร้ค่าเพราะไม่มีอะไรให้ลบ มันคิดถึงดินสอจับใจ ทั้งคู่กลับมาอยู่ด้วยกันใหม่ คราวนี้ดินสอเขียนน้อยลง เขียนแต่สิ่งที่ดี ส่วนยางลบก็ลบเฉพาะที่ดินสอเขียนผิดเท่านั้น เปรียบการเขียนของดินสอเป็นความทรงจำ ดินสอจดจำทุกเรื่องทั้งดีและไม่ดี แต่ยางลบเปรียบเหมือนการลืมเลือน ยางลบเลือกที่จะไม่จดจำอะไรไว้เลย เมื่อทั้งสองสิ่งนี้แยกกันอยู่จึงเกิดความไม่สมดุล
ดังนั้น เมื่อเพื่อนรักทั้งสองกลับมารวมกันใหม่ ดินสอจะจดจำแต่สิ่งที่ดีๆไว้ ส่วนยางลบก็ลบติ่งที่ไม่ดีเหมือนการให้อภัยในสิ่งที่ผิดพลาด การดำเนินชีวิตของเราก็เหมือนดินสอกับยางลบ เก็บเรื่องราวดีๆที่ผ่านเข้ามาไว้เป็นความทรงจำที่สวยงามและรู้จักให้อภัยในสิ่งที่ผิดพลาด เราก็จะมีชีวิตอยู่ด้วยการมีความสุข
นางแสงแข ไชยชนะ
สาขางานคอมพวเตอร์ธุรกิจและวิชาชีพ
ความเห็น (3)
..... ดินสอ จะจดจำแต่สิ่งที่ดีๆไว้ ...... ส่วน....ยางลบก็....ลบติ่งที่ไม่ดี.... เหมือนการให้อภัยในสิ่งที่ผิดพลาด .....
ขอบคุณ บทความดีดี นี้ค่ะ
น่ารักคะ เล่าเปรียนเทียบได้ดีจริง
ชอบครับ
เป็นเรื่องราวสั้นๆ แต่ให้ข้อคิดยิ่งใหญ่เลยทีเดียวครับ