แพ้ผม..?

เมื่ออายุคนเราย่างเข้าวัยกลางคนไปแล้ว บางคนเกิดความแพ้ต่าง ๆ นา ๆ ดูหนังสือหรือใช้สายตามากก็จะมีขี้ตาออกมาเยอะ ไม่สะดวกในการใช้สายตาเล่นคอมพิวเตอร์หรือทำงานคอมอย่างอื่น เวลาที่จะคุยทางมือถือที่คนไกลก็เหมือนอยู่ใกล้นั้นก็ไม่มีเวลาคุยเท่าใดนัด

ช่วงนี้พบเจอเพื่อน ๆ ในวัยเดียวกัน บางคนก็เหมือนไปบวชมาหัวเกรียนเตียนโล่ง บางคนก็ผมขาวบรอนสวยงามดีนะ บางคนก็ไม่ชอบที่มีผมขาวขึ้นมาแซม มาถอนหงอกให้ทีมันโผล่มาเยอะอีกแล้ว

นึกถึงร้านเสริมสวยร้านตัดผมสามารถทำเงินได้มากเลยในเรื่องผมนี้ ในช่วงหน้าร้อนนี้เจ้าลูกชายวันซนของยูมิไม่ยอมไปตัดผม เอาไว้ใกล้โรงเรียนเปิดก่อนจะยอมไปตัดผมว่าอย่างงั้น แต่คนที่ยอมให้ตัดปลายผมกลับเป็นแม่ของลูกเองว่ามันยาวมากแล้ว ยูมิเลยเป็นช่างผมจำเป็นไงละ ถ้าไปตัดที่ร้านคงจ่ายไปหลายบาทแล เรื่องของผม ยูมิเองยังไม่แพ้ผมเท่าไร..อิ อิ

แต่เรื่องเหล่านี้ที่จริงทุกสิ่งล้วนอนิจจังนะครับ โปรดอย่าไปยึดถือให้มันมาก เดี๋ยวจะกลายเป็นความทุกข์เปล่า ๆ นะครับ.

เขียนใน GotoKnow โดย ยูมิ
ใน วัฒนธรรมท้องถิ่น

คำสำคัญ (Tags): #ยูมิ#วัฒนธรรมท้องถิ่น#อุทัย เอกสะพัง#แพ้ผม..?

หมายเลขบันทึก: 533479เขียนเมื่อ 21 เมษายน 2013 10:46 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 เมษายน 2013 10:46 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน