ถุงมือข้างเดียว (2-145)
ฉันรักและหลงใหล...การเดินทาง
การเดินทางทำให้ฉันรู้ว่า...
ฉันยังไม่รู้อีกหลายเรื่องราว
ยังเห็นแก่ตัว รักความสบาย
ยังฉาบฉวย ไม่อดทน
ยังอวดดี เย่อหยิ่ง
ยัง... อีกมากมายหลายเรื่องที่ไม่เคยรู้ว่าตัวเองเป็น
ฉันจึง...
รักที่จะเดินทางต่อไป
(◠‿◠✿)❤•♥
ภาพท้องฟ้าที่ถ่ายจากหน้าต่างเครื่องบิน เวลา 15.15 น. วันที่ 12 เมย.56
ระหว่างวันที่ 12-17 เมษายน 2556 ผู้เขียนมีโอกาสไปเที่ยวยังสถานที่ซึ่งใฝ่ฝันอยากไปมานานแล้วคือ “แชงกรีลา” โดยร่วมเดินทางกับคณะทัวร์เล็กๆ 19 คนซึ่งมีกลุ่มครอบครัวของผู้เขียน 6 คน โดยไปในโปรแกรม คุนหมิง ต้าลี่ ลี่เจียงแชงกรีลา 6 วัน 5 คืน ซึ่งประทับใจมากแต่บันทึกนี้ยังไม่เล่าถึงความประทับใจกับทัศนียภาพ ภูมิประเทศที่แปลกตา สถานที่ และประวัติศาสตร์อันยาวนานของจีน
ความจริงผู้เขียนเคยไปทัวร์ประเทศจีนหลายครั้งแล้วแต่ยังไม่เคยไปแชงกรีลา ที่ซึ่งเป็นที่กล่าวขวัญว่าเป็น “สวรรค์บนดิน”คงไม่ต้องกล่าวถึงความงดงามและมหัศจรรย์ของธรรมชาติซึ่งเป็น เทือกเขาสูงกว่า 5,000เมตรเหนือระดับน้ำทะเล อากาศหนาวเย็นระดับเลขตัวเดียวกับหิมะหนาและลมแรงทำให้คนเมืองร้อนอย่างเราๆ ถึงกับหนาวสะท้าน แต่เรื่องที่ได้ประสบในวันที่ 16 เมย.56 นั้นทำให้ความรู้สึกต่างไปโดยสิ้นเชิง
ขณะที่เตร็ดเตร่บริเวณเชิงเขาเพื่อรอขึ้นกระเช้าไฟฟ้าไปยัง “ยอดเขาหิมะมังกรหยก” ผู้เขียนต้องอมยิ้มเพราะได้ยินเสียงคุยภาษาไทยรอบตัว แน่ล่ะ ช่วงเทศกาลสงกรานต์ที่แสนจะร้อนระอุและมีวันหยุดติดต่อกันหลายวันคนไทยส่วนใหญ่นิยมเที่ยวเมืองหนาว โดยเฉพาะทัวร์เมืองจีนซึ่งราคาไม่แพงจนเกินไป พูดได้ว่าแทบจะเดินชนกับคนไทยในทุกสถานที่เที่ยวทีเดียว สักครู่พี่สาวของผู้เขียนซึ่งเดินไปห้องน้ำกับหลานสาวก็เดินยิ้มแป้นพร้อมชู“ถุงมือ” สีน้ำตาลปนแดงให้ดู
ผู้เขียน : ไปเอาถุงมือมาจากไหน...ถามอย่างสงสัยเพราะคืนก่อนมาขึ้นเขา มีเพื่อนร่วมคณะทัวร์มาชวนไปเดินช็อปปิ้งในเมืองโบราณต้าลี่เพื่อซื้อหมวกไหมพรมและถุงมือ แต่พี่สาวบอกว่าไม่ต้องหรอก คงไม่หนาวมากขนาดนั้น
พี่สาว : มีคนใจดีให้มาข้างหนึ่ง...พี่สาวพูดเสียงหัวเราะๆ
ผู้เขียน : อ้าว...รู้ัจักเขาเหรอ แล้วทำไมให้ข้างเดียวล่ะ ถามด้วยความงุนงง และที่แปลกใจยิ่งกว่าคือทำไมพี่สาวจึงยอมรับถุงมือจากคนแปลกหน้าที่เพิ่งรู้จักกัน
หลานสาว : คุณลุงเขาคงได้ยินม่าม้าบ่นว่าหนาว รู้อย่างนี้ซื้อถุงมือมาก็ดี... มั้ง หลานสาวตอบยิ้มๆ
พี่สาว : เขาใจดีมากคงเห็นเป็นคนไทยด้วยกัน เจ้บอกว่าถ้าให้มาแล้ว ก็เหลือข้างเดียวสิ เขาบอกว่าไม่เป็นไรข้างเดียวก็พอแล้ว อีกข้างก็ซุกใส่กระเป๋าเสื้อไว้พอหายหนาวได้ ทำแบบนี้อย่างน้อยถุงมือคู่หนึ่งก็ยังได้อุ่นถึง2 คน... เจ้ก็เลยยอมรับเพราะเห็นเขามีน้ำใจไงล่ะ พูดพลางพี่สาวก็โบกมือที่ใส่ถุงมือข้างเดียวนั้นอย่างอารมณ์ดี
ผู้เขียน : อืม... ถุงมือเพียงข้างเดียวนี่ ทำให้อุ่น(ใจ) ได้มากกว่าถุงมือสองข้างเสียอีกนะ...
ยอดเขาหิมะมังกรหยก ที่ความสูง 4,506 เมตร เหนือระดับน้ำทะเล
อากาศที่เย็นยะเยือกกับลมแรงในขณะนั้นพลันอบอุ่นขึ้นทันทีทันใด ถามตัวเองต่อไปว่า หากเป็นเราจะยกถุงมือให้คนที่ไม่เคยรู้จักมักคุ้นกันมาก่อนหรือเปล่านะ... คงไม่หรอก เพราะเป็นคนขี้หนาวและในยามที่อยู่ต่างบ้านต่างเมืองไม่สามารถจัดหาถุงมือมาได้ง่ายๆ ก็คงต้องยึดถุงมือไว้อย่างหวงแหน ก็มันหนาวนี่ แต่สุภาพบุรุษท่านนี้ทำให้ผู้เขียนได้เรียนรู้ว่าจิตใจที่เอื้อเฟื้อแบ่งปันนั้นทำให้เรามองโลกในทางบวก เอื้อประโยชน์ซึ่งกันและกัน เป็นการ “ให้” ที่ไม่ทำให้ตัวเองเดือดร้อน (เกินไปนัก) และไม่หวังผลประโยชน์จากการให้นั้น ส่วนพี่สาว...เธอแอบกระซิบกับผู้เขียนว่า "เจ้ยอมรับถุงมือก็เพราะเห็นว่าเขามีน้ำใจหรอกนะ มีอย่างรึ ยกถุงมือให้คนอื่นทั้งที่ตัวเองก็หนาวเหมือนกัน เชื่อเล้ย..."
คิดแล้วก็ยิ้มอย่างมีความสุข ...การเดินทางทุกครั้งทำให้เราได้ “รู้จัก” ตัวเองและโลกมากขึ้นๆ เสมอ... บอกกับตัวเองว่า...เพราะอย่างนี้เองฉันจึงรักและหลงใหลการเดินทาง...
(◠‿◠✿)❤•♥
พี่สาว (คนซ้ายมือในภาพ) กับสุภาพบุรุษใจดี คุณเจริญชัย ท่านบอกว่าอยู่แถวบางแค...
ความเห็น (24)
“แชงกรีลา” เป็นที่หนึ่งที่ผมใฝ่ฝันในการเดินทางและอยากไปเที่ยวอยากมาก ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราว ภาพดี และข้อคิดที่มีครับ
หนีร้อน ไปพึ่งเย็นหรือครับ...อยากไปมากๆ ครับ
คือการให้
น่าประทับใจค่ะ
มิตรภาพแสนงดงาม
ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ
วิวสวยมากค่ะ
น้ำเอย น้ำใจ น่ารักมาก ๆ ค่ะ
ชื่นชม ชอบใจ...กับสิ่งที่ได้รับและได้ให้
..ใจก็สุข
..
ทั้งสองท่านน่ารักมากเลยนะครับ
..รอบันทึกของคุณหยั่งรากต่อจากบันทึกนี้นะครับ ..
อยากอ่าน อยากเห็นภาพสวย ๆ บรรยากาศดีดี ที่นี่
ยินดีค่ะคุณ ลูกหมูเต้นระบำ
ไก๊ดเล่าให้ฟังว่า "แชงกรีลา" Shang Gri-La เป็นชื่อเรียกของชาวตะวันตก ความจริงบริเวณนี้คือ "เมืองจงเตี้ยน" ”Zhongdain ซึ่งอยู่ทางภาคเหนือของมณฑลยูนนาน ประเทศจีน
เนื่องจากนักเขียนชาวอังกฤษชื่อ เจมส์ ฮิลตัน ได้แต่งเรื่องราวของผู้รอดชีวิตจากเครื่องบินตก ที่พลัดหลงมายังดินแดนแห่งนี้ และจินตนาการว่าเป็น “สวรรค์บนดิน” เพราะเป็นดินแดนสงบเงียบ และอยู่บนที่สูงใกล้ขอบฟ้า (ทิเบตหลังคาโลก) มีธรรมชาติงดงาม ดุจสวรรค์บนดิน และผู้คนก็อยู่กันอย่างสมถะเรียบง่าย มีอายุยืนยาว ทุกคนมีความงดงามทางจิตวิญญาณ " ซึ่งได้พรรณนาไว้ในนวนิยายเรื่อง “ขอบฟ้าที่เลือนหาย” The Lost Horizon และเรื่องนี้ได้เคยถูกนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์ที่โด่งดัง
หากมีโอกาสควรรีบไปค่ะ เพราะไม่แน่ใจว่าเมื่อมีการไปเยือนของนักท่องเที่ยวมากๆเข้า ธรรมชาติสดใหม่ของแชงกรีลา จะยังคงเหลืออีกเท่าไร... :)
สวัสดีค่ะคุณ ทิมดาบ
ส่วนตัวไม่ค่อยกลัวความร้อน และขี้หนาว ที่ไปเพราะชอบ ภูเขาและธรรมชาติของจีน
หากมีโอกาสควรรีบไปเยือนนะคะ
ไม่เป็นไรข้างเดียวก็พอแล้ว อีกข้างก็ซุกใส่กระเป๋าเสื้อไว้พอหายหนาวได้
ทำแบบนี้อย่างน้อยถุงมือคู่หนึ่งก็ยังได้อุ่นถึง2 คน
...
ชื่นชม wisdom ของสุภาพบุรุษท่านนั้นมาก
ตั้งปณิธาน เดินทางเพื่อเรียนรุ้โลกกว้างเช่นกันคะ
ที่แชงกรีลานี้ หนาวตลอดปีเลยหรือเปล่าคะ
ขออนุญาตตอบคุณหมอ ป. ก่อน
ไก๊ดบอกว่า แชงกรีลา หนาวเย็นตลอดปี ไม่มีฤดูร้อนค่ะ
ุอุณหภูมิเฉลี่ยทั้งปี ราว 8-12 องศาค่ะ
แบ่ง....แค่คิดที่จะ..แบ่ง..ก็สุขแล้ว
ปัน....เห็นคนที่รับส่วน..ปัน..ยิ้ม ยิ่งสุขล้ำ
แวะมาเยือนครับ
แบ่งข้างคนละข้าง แต่ยังรวมใจ
แบ่งไปปันใป ได้ใจรวม
สองคนอุ่นมือ แต่หลายคนอุ่นใจ ในถุงมือคนละข้าง
เห็นแล้วหนาวจ้ะ ลดความร้อนไปได้เยอะเลย ขอบคุณจ้ะ
อ่านแล้วอบอุ่นในแดนหนาว
เห็นด้วยค่ะคุณครู อิงจันทร์
น้ำใจทำให้โลกนี้งดงามเสมอ :)
ยินดีแบ่งปันความสุขและความรู้สึกดีค่ะคุณ แสงแห่งความดี
;)สวัสดีกับรอยยิ้มของท่าน วิชญธรรม ค่ะ
คุณหมอ ป. คะ
สำหรับตัวเองแล้ว รักการเดินทางเข้าขั้น...หลงใหล
เหนื่อย เบื่อ เหงา เศร้า หาคำตอบไม่ได้... จะหาโอกาสเดินทาง และชอบเดินทางคนเดียว โดยไม่มีคนรู้จักไปด้วย เพราะทำให้เราได้มีโอกาสฟังเสียงภายใน-ภายนอกได้ชัดเจนขึ้น ---- ได้เป็น "ผู้ดู" และพบว่า การเดินทางทุกครั้งช่วยเยียวยาจิตใจที่เหนื่อยล้าได้อย่างดีเสมอค่ะ :)
ยินดีค่ะท่าน รพี กวีข้างถนน
ขอบคุณที่แวะมาเยือนและให้ข้อคิดดี ๆ ค่ะ :)
ขอบคุณท่าน วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei-- ค่ะ
บางเหตุการณ์ทำให้เราได้เห็นบางแง่มุมที่เราไม่เคยเห็นหรือสนใจมาก่อนเลยค่ะ
ส่วนตัวเคยคิดว่าถ้าจะให้ก็ต้องให้ไปเลย หรือหากไม่ครบถ้วนไม่ดีพอก็ไม่ต้องให้ หาโอกาสอื่น ลืมไปว่าบางเรื่องบางสิ่ง ไม่จำเป็นต้องครบถ้วนทั้งหมด แต่หากเต็มไปด้วยน้ำจิตน้ำใจ เรื่องนั้น/สิ่งนั้นก็สมบูรณ์แล้วค่ะ :)
กลับมาเมืองไทยก็ร้อนเสียจน...ลืมความหนาวที่โน่นไปเลยค่ะ
โลกนี้ไม่ค่อยพอดีเลยค่ะ :)
สวัสดีค่ะคุณ คุณมะเดื่อ
กลับมาเมืองไทยก็ร้อนเสียจน...ลืมความหนาวที่โน่นไปเลยค่ะ
โลกนี้ไม่ค่อยพอดีเลยค่ะ :)
ค่ะพี่หมอ ภูสุภา
อากาศร้อนอาจทำให้เราไม่สบายเนื้อสบายตัว
แต่ ความงดงามของน้ำใจที่ให้แก่กัน... ทำให้เราทนได้