ฝันที่ไกล ไม่เกินไป จักไขว่คว้า
ข้ามภูผา สักร้อย คอยตามหา
ขอให้มี เพียงเธอ คู่ชีวา
ให้ฟันฝ่า ร้อยภูผา ดั้นด้นไป
ฝันที่สูง จูงกันไป ในนภา
เกาะกันไป จนกว่า จะหาไม่
มีเพียงเรา เคล้าคู่ อยู่ด้วยใจ
ในหัวใจ มีเรา กันสองคน
คลื่นทะเล รุนแรง แข็งกระฉอก
เหมือนจะบอก ตอกย้ำ ดังคำเฉือน
สงบนิ่ง อิงเอื่อย เรื่อยเรื่อยเตือน
คำว่าเพื่อน เตือนใจ ทุกครั้งครา
จะขออยู่ เคียงข้าง เธอตลอด
ในอ้อมกอด มีเธอ แม้ยามฝัน
ในนภา พสุธา ธารานั้น
ขอมีเธอ กับฉัน นิรันดร
คำกลอนคุณครูไพเราะนะ แต่ทุกสิ่งเป็นอนิจจัง ควรทำใจให้รู้เท่าทันบ้าง เผื่อวันนั้นมาถึง จะได้ไม่เศร้าโศกเสียใจจนเกินไป ..ขอให้มีความสุข.