วันที่สิบเอ็ดแล้วที่น้องปอมาทำงาน Part Time เพราะนามสกุลเดียวกันกับผู้เขียน ทำให้น้องปอเจอคำถามซ้ำๆ
" เป็นลูกพี่พิชัยหรือคะ"
"เป็นอะไรกับคุณพิชัยครับ"
"ใช่ลูกสาวพิชัยหรือเปล่าเนี่ย"
"เพื่อนลูกพี่พิชัยเหรอ นั่นไงบอกแล้วอย่าไปขอให้น้องเขาทำสี่ทุ่ม...ข้าบอกแล้ว"
นั่นเป็นคำถาม คำสนทนาที่ทำให้น้องปอเกิดความรู้สึกถึงความอบอุ่นที่มีพ่อเป็นหัวหน้างาน แม้จะอยู่คนละแผนกก็ตาม และทำให้หลายคนรู้สึกเกรงใจที่จะใช้ให้น้องปอทำงานที่ยุ่งยาก
นั่นคงทำให้น้องปอรู้สึกภูมิใจอยู่ลึกๆ
"ก็บอกเขาไปว่า เลิกดึกไม่ได้สิลูกเพราะบ้านอยู่ในซอยลึก"
"แต่ระหว่างทำงานหัวหน้าเขาให้ทำอะไรก็ต้องทำนะลูก เขาคงไม่ให้เราทำงานที่เกินความสามารถที่จะทำได้หรอก"
.....................
บ่ายวันหนึ่งน้องปอเดินเข้ามาหาที่โต๊ะทำงาน
"พ่อเขาให้หนูมาทำงานข้างนอกห้องแพ็ค"
"ก็ช่วยเขาทำสิลูก"
.....................
ครู่ใหญ่เจอน้องปอที่กำลังดื่มน้ำ บริเวณที่พักพนักงาน
"เสร็จแล้วเหรอลูก"
"โห... พ่อ เขาให้หนูทำอะไรก็ไม่รู้เหนื่อยก็เหนื่อย หนักด้วย ดูเหงื่อชุ่มจนกลิ่นออกแล้ว"
"เอ๊า...ก็ทำงานนะลูก ต้องมีเหนื่อย มีหนัก และต้องให้ความร่วมมือกับเขา"
"แต่มันไม่ใช่งานที่หนูต้องทำนี่"
"พูดแบบนี้ไม่ได้นะลูก เพราะการทำงานก็ต้องให้ความร่วมมือเขา เขาคงไม่ให้เราทำงานที่หนักเกินความสามารถที่จะทำได้หรอก"
.........................
เย็นหลังเลิกงานวันนั้น
"พ่อลุงคนนั้นจะให้หนูออกไปทำข้างนอกอีก"
"แล้วไงลูก"
"หนูเลยแกล้งนั่งลงหยิบของใต้โต็ะ เขาเลยให้คนอื่นไป"
"พี่ที่อยู่ด้านหลังบอกว่าหนูเก่งที่รู้จักหลบเอาตัวรอด"
"อ้าวแล้วเขาให้ใครไปทำล่ะ"
"ก็ให้คนอื่นไป มีคนตั้งหลายคนจะให้แต่หนูได้ยังไง"
"อืม...ถ้าให้คนเดียวบ่อยๆก็ไม่ถูกล่ะนะ เขาคงคิดว่าหนูเป็นเด็กใหม่ ใช้ง่ายมั้ง"
......................
เย็นวันหนึ่งที่บ้าน
"เป็นไงบ้างลูก ทำงานเหนื่อยมั๊ย"
"ก็มีเหนื่อย แต่ก็สนุกดี ทำสองทุ่มกำลังดี แต่ถ้าทำดึกถึงสี่ทุ่มทุกวันอย่างพี่ๆเขาก็คงเหนื่อยแย่แน่"
"บางคนทำถึงเที่ยงคืนก็มีนะลูก ผู้ชายนะ เมื่อก่อนพ่อก็เคยทำมาแล้ว"
"ถ้าไม่อยากลำบากเหมือนพ่อ ก็ให้ตั้งใจเรียนจะได้ทำงานสบายๆ"
"แต่ก็นะ...การทำงานก็อย่างนี้แล่ะลูก มีหนัก มีเบา มีเหนื่อย มีสบายเป็นบางเวลา"
"และที่สำคัญไม่ว่าจะทำงานที่ไหน ก็ต้องเจอคนหลายประเภท ต้องรู้จักปรับตัวเข้ากับงาน เข้ากับเพื่อนร่วมงาน ด้วย"
".....และต้องเรียนรู้อีกหลายๆอย่าง ซึ่งไม่มีสอนในห้องเรียน"
.....................
"ค่ะพ่อ หนูจะตั้งใจเรียน"
การทำงานทุกอย่าง ทุกที่ต้องใช้คติ....ต้องอยู่ให้เป็น..และ..ต้องเย็นให้ได้...จ้ะ
อ่านไปยิ้มไป...
ดีใจแทนน้องปอ ที่มีคุณพ่อที่นอกจากให้ "การศึกษา" แล้ว ยังให้ "ประสบการณ์" ที่ดีที่สุดด้วย
ต่อไปน้องปอจะเห็นคุณค่าของการเรียนและเข้าใจชีวิตการทำงานได้เป็นอย่างดีค่ะ :)
ท่านสอนลูกด้วยการกระทำได้อย่างดียิ่ง นานแล้วที่ไม่ได้อ่านบันทึกเกี่ยวกับโรงงานนะคะ ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ
ขอบคุณครับ คุณมะเดื่อ
ชอบคำโปรยจัง การทำงานทุกอย่าง ทุกที่ต้องใช้คติ....ต้องอยู่ให้เป็น..และ..ต้องเย็นให้ได้...
ขอบคุณครับหยั่งราก ฝากใบ
หวังไว้เช่นนั้้นครับ
ขอบคุณครับ tuknarak
ชีวิตอย่างเราผู้ใหญ่ ผ่านมามากจนไม่สามารถสอนได้ทุกสิ่งอย่าง พวกเขา(คนรุ่นหลัง)ย่อมจะต้องเรียนรุ้เองเพื่อปรับตัวปรับใจไปกับสภาพที่เปลี่ยน....
คำพ่อสอน.. นึกถึงตอนแม่สอนเมื่อเด็กๆค่ะ ให้ขยันเรียนต่อไปจะได้ทำงานสบายๆ
ขอชื่นชมลูกท่านด้วยนะคะ