แด่...คนทำงาน และเพื่อนร่วมงาน

แด่..คนทำงานและเพื่อนร่วมงาน

บุคคลบางประเภทที่เราบังเอิญพบเจอแล้วมาอยู่ร่วมชายคาที่ทำงานเดียวกัน บางคนนั้นแทบไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามีอยู่จริง น่าจะเข้าไปอยู่ในหนังในละครมากกว่า บางคนน่าจะเป็นพระเอก นางเอก บางคนก็เป็นไอ้วายร้าย บางก็เป็นตัวอิจฉา บางก็เป็นเช้าชามเย็นชาม บางก็ชอบเลียแข้งเลียขา....เลียไปเลียมาก็เป็นเมียน้อยโน่น....นี่แหละ...สังคมของคนทำงาน

การอยู่ร่วมกันในสังคมของคนทำงาน เมื่อเราหลีกเลี่ยงไม่ได้จำเป็นอย่างยิ่งที่เราจะต้องเรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกับคนหลากหลายประเภทนี้ให้ได้ในสังคมคนทำงาน การเรียนรู้ที่ดีที่สุดที่ถือเป็นพื้นฐานสำคัญของการอยู่ร่วมกัน...ดังสุภาษิตกล่าวไว้ว่า.....จิ้งจกเปลี่ยนสี....นั้นหมายถึงการรู้จักปรับสภาพตัวเราให้เข้ากับสังคมหรือสิ่งแวดล้อมนั้นเอง

เพื่อให้การทำงานของเราสามารถเดินหน้าไปได้ แต่จะทำอย่างไรละให้คนหลายประเภทนี้ละบทบาทที่กระทำกับคนอื่นมาใช้กับเรา ให้เป็นพวกเดียวกันหรือก็น่าหนักใจ ทางออกที่ดีก็คือเราต้องพยายามทำความเข้าใจ แก้ปัญหา และจัดการให้อยู่หมัดได้นั้นเราก็จักต้องรู้จักทำตัวให้กลมกลืมนะคะ...เหมือนดัง...จิ้งจก...

ถ้าเรารักงานที่ทำอยู่ เราก็ต้องรู้จักการเรียนรู้งานเรียนรู้คนและต้องผจญกับบุคคลทุกประเภทให้ได้นะคะ เพราะการพ่ายแพ้ต่อความรู้สึกจนทำให้เสียงานนั้นเป็นเรื่องของคนอ่อนแอ เราต้องมั่นว่าเราเองจะก้าวไป จะเติบโต เพื่อหลักฐานอันมั่นคง เพื่อนร่วมงาน...คือสิ่งที่มันท้าทายตัวเราเองมากกว่างานที่เราทำเสียอีกนะคะ เมื่อผ่านไปได้....เรานี่แหละ..คือ...ผู้ชนะ

[พ.แจ่มจำรัส]

เมื่อผ่านไปได้....เรานี่แหละ..คือ...ผู้ชนะ
อ่านบันทึกนี้แล้วทำให้ เวลาของวันนี้ใกล้เข้ามาและเราก็กำลังจะผ่านพ้นไป...