วันนี้จะขอยกเอาบทกลอนสอนใจ อีกหนึ่งกลอน เป็นเรื่องของ "เงินไม่สำคัญเสมอไป" ของ
พระราชสุทธิญาณมงคล (หลวงพ่อจรัญ ฐิตธัมโม) ให้ทุกท่านได้อ่านกัน ดิฉันคิดว่าบทกลอนนี้ได้เขียนให้ให้ข้อคิดไว้ดีทีเดียว
เงินไม่สำคัญเสมอไป
เงิน…ซื้อเตียงนอนได้ แต่ซื้อ การหลับนอนที่เป็นสุขไม่ได้
เงิน…ซื้อกระดาษปากกาได้ แต่ซื้อ ความเป็นกวีไม่ได้
เงิน…ซื้อหาอาหารดีๆ ได้ แต่ซื้อ ความอยากรับทานไม่ได้
เงิน…ซื้อความประจบสอพลอได้ แต่ซื้อ ความจริงใจไม่ได้
เงิน…ซื้อการตามใจได้ แต่ซื้อ ความจงรักภักดีไม่ได้
เงิน…ซื้อเพชรนิลจินดาได้ แต่ซื้อ ความงามไม่ได้
เงิน…ซื้อความสนุกชั่วครู่ได้ แต่ซื้อ ความสุขไม่ได้
เงิน…ซื้อเพื่อนร่วมทางได้ แต่ซื้อ เพื่อนแท้ไม่ได้
เงิน…ซื้ออำนาจราชศักดิ์ได้ แต่ซื้อ ปัญญาไม่ได้
เงิน…ซื้ออาวุธยุทธภัณฑ์ได้ แต่ซื้อ สันติสุขไม่ได้
เงิน…ซื้อเมียที่สวยได้ แต่ซื้อ แม่ที่ดีให้ลูกไม่ได้
จากหนังสือ “สมบัติอันพึงหวังได้ของมนุษย์ ชีวิตในร่มเงาแห่งพระรัตนตรัย”
มือไวไปหน่อย หนูช่วยลบข้อคิดเห็นข้างบนให้หน่อยนะคะ คือ พี่มีบทกลอนจะมาแลกเปลี่ยนกับหนูเช่นกัน
"ครูถามเด็ก"
ทำไมครูถามไม่ตอบ
ทำไมไม่ชอบอ่านเขียน
ทำไมชอบหนีโรงเรียน
ทำไมไม่เพียรทำดี
ทำไมจึงชอบแกล้งเพื่อน
ทำไมเสื้อเปื้อนป่นปี้
ทำไมไม่สามัคคี
ทำไมชอบตีต่อกร
ทำไมไม่ทำการบ้าน
ทำไมดื้อด้านยามสอน
ทำไมมาเรียนหลบนอน
ทำไมครูสอนไม่จำ
"เด็กถามครู"
ทำไมครูชอบมาสาย
ทำไมชอบขายของผ่อน
ทำไมครูชอบแง่งอน
ทำไมไม่สอนตรงเวลา
ทำไมครูชอบแก่งแย่ง
ทำไมชอบแข่งกันสวย
ทำไมชอบอวดร่ำรวย
ทำไมเล่นหวยเล่นแชร์
ทำไมตรวจการบ้าน
ทำไมทำการสอนแย่
ทำไมครูชอบรังแก
ทำไมเห็นแก่ตัวจัง
อ่านแล้วถ้ามีข้อคิดอะไรดี ๆ อย่าเก็บไว้คนเดียวนะคะ....เขียนมาบอกเล่ากันบ้างนะคะ...