ดอกไม้ริมทะเล...นี้ผมเห็นเด็กน้อย ๆ...อยู่ในชนบท...พวกเขาวิ่งไล่ปูลม...ปูลมวิ่งลงรู...หรือไม่ก็วิ่งลงน้ำทะเล พอเหนื่อย ๆพวกเขาก็มาหาดอกไม้เหล่านี้...ประดับตนบ้างยื่นให้กันบ้าง...
ชีวิตพวกเขาชั่งมีความสุขจัง...ผมสังเกตุดูจากน้ำเสียงและแววตา...สดใสไร้กังวล...ที่เขาเก็บมาเล่น...มีหลากสีสวยงาม...เกือบจะเป็นดอกหญ้าเพราะอยู่ติดดิน...ทางฝั่งอ่าวไทยมีอยู่ทั่วไปครับ...ไม่ทราบว่าดอกอะไร...ใครรู้บ้างครับ...
นี้ก็เป็นดอกไม้ริมทะเลเหมือนกัน...ชื่อดอกอะไรใครรู้บ้างครับ...
สวยงามเย็นตาทำให้จิตใจเย็นสบาย...ครับ ฮา ๆ เอิก ๆ...
ดอกไม้ที่เราชอบนำมาดูแลรักษา...จะสวยงามอยู่เสมอ...ถ้าผู้ดูแลได้หายใจรดมันอยู่อย่างสม่ำเสมอ
คือการเอาใจใส่ดูแลอย่างชิดใกล้อยู่เป็นประจำครับ.
ดอกสีม่วงด้านล่างต้อยติ่งค่ะ มีความพิเศษที่เด็กจะเก็บเมล็ดมาใส่ในน้ำแล้ว เมล็ดจะดีดตัวกระเด็นในยามที่โดนน้ำ ดังแป๊ก แป๊ก สนุกกันใหญ่ บางคนเรียกว่า เมล็ดระเบิด จริงแล้วเป็นการขยายพันธุ์ที่แสนฉลาดของเจ้าต้นต้อยติ่งที่ ยามโดนน้ำหรือฝนจะได้กระโดดเต้นระบำไปเพื่อเป็นต้นใหม่
และนี่คือบทเพลง ดอกต้อยติ่ง ที่ท่านผู้หญิงมณีรัตน์ บุนนาค เป็นผู้แต่งไว้ค่ะ
ดอกต้อยติ่ง
เราคือดอกไม้ธรรมดา
เกิดขึ้นมาง่ายดายเหลือดี
กลีบดอกเราสีม่วงโสภา
เมล็ดมากนา แพร่พันธุ์ทั้งปี
ยามฝน โชยดอกใบชุ่มชื่น
เราเริงรื่นปลื้มเปรมปรีดา
เด็กเด็กเอยฟังไว้ทุกคน
อย่าซุกซนวิ่งไปวิ่งมา
ต้อยติ่งดี เมล็ดมีเต็มต้น
ขึ้นเกลื่อนกล่นบนพสุธา
เอาเมล็ดแก่แช่ในน้ำเย็น
จนกระเด็นแตกดังเป๊าะแป๊ะ
สวัสดีครับ คุณกัลปังหา
มีความรู้ลึก...แตกฉาน...ในเรื่องดอกต้อยติ่ง...ซึ่งผมพึ่งรู้เมื่ออ่านบันทึกของคุณนี้เองครับ...ผมขอชื่นชม...ดอกต้อยติ่ง...และบทเพลงที่คุณนำมาเสนอเข้าจังหวะพอดีเลยครับ...
ขอบคุณครับ
จาก...umi
เคยอ่านหนังสือนิทานของบินหลา สันการาคีรี เรื่อง เจ้าหงิญ มีตอนนึงเกี่ยวกับดอกต้อยติ่งด้วยค่ะ ถ้าจำไม่ผิดชื่อตอนน่าจะเป็น ชายเดียวดายแห่งหุบเขาภาคเหนือ เรื่องมีอยู่ว่า...
มีชายหนุ่มคนหนึ่งอาศัยอยู่เพียงคนเดียวในกระท่อมบนภูเขาทางภาคเหนือ ชายเดียวดายคนนี้มีหลานสาวตัวน้อยที่เขารักมากอาศัยอยู่ทางภาคใต้ ใกล้ถึงวันเกิดของหลานสาวแล้ว เขาคิดที่จะเก็บเอาฝักต้อยติ่งไปเป็นของขวัญแก่หลานสาว ระหว่างนั้นเขาก็เฝ้าคิดถึงมือน้อยๆที่เคยจูงเมื่อครั้งก่อนและนึกถึงแววตาของเด็กน้อยเมื่อได้เห็นระเบิดฝักต้อยติ่งที่ลุงนำไปให้ เมื่อเตรียมตัวเสร็จแล้วเขาก็ออกเดินทาง คืนแรกของการเดินทาง เขาฝันว่าได้ยินเสียงเมล็ดในฝักต้อยติ่งคุยกัน ถึงความเห็นแก่ตัวของเขาที่ไม่ยอมให้เมล็ดต้อยติ่งออกมาจากฝัก..ชายหนุ่มตื่นขึ้นในตอนเช้า มีฝนโปรยปรายลงมา เขาหยิบเอาฝักต้อยติ่งมาวางบนมือ เมื่อฝักแตกออกเสียงดังเปาะแปะ เมล็ดต้อยติ่งก็ออกมาเต้นระบำกลางสายฝน แล้วเขาก็เอาเมล็ดต้อยติ่งเหล่านี้ฝังลงในพื้นดิน เฝ้ารอให้ต้นต้อยติ่งน้อยเติบโตออกฝักให้เขาเก็บอีกครั้ง.. เขาเพียรทำเช่นนี้ไปตลอดทาง กินเวลาหลายปีทีเดียว อาจจะฟังดูไร้สาระ แต่มาดูกันว่าผลเป็นเช่นไร.. ในที่สุดชายเดียวดายก็เดินทางถึงบ้านของหลานสาว เขาได้พบหลานสาวซึ่งบัดนี้โตเป็นคุณแม่ไปแล้ว เขามอบของขวัญที่เตรียมมาให้แก่หลานสาว แววตาที่เขาได้เห็นไม่แตกต่างไปจากแววตาของหลานตัวน้อยที่เขาฝันไว้เลย.. ตอนจบของเรื่องชายเดียวดายเดินทางกลับไปอาศัยอยู่ทางภาคเหนือเหมือนเดิม แต่เขาไม่โดดเดี่ยวอีกแล้ว เพราะหลานๆของเขาหมั่นเดินทางมาเยี่ยม โดยไม่ต้องกลัวหลงเลยเพราะมีต้นต้อยติ่งที่เขาปลูกไว้นำทางมาตลอด..
สวัสดีครับ คุณกัลปังหา
ยอดเยื่ยมเลยครับ...ที่คุณนำเรื่องเล่านี้มาเสนอ...ผมขอชื่นชมในความรู้ที่คุณนำมาถ่ายทอดเพื่อผู้ไม่รู้จะได้รู้เรื่องนี้ละเอียดยิ่งขึ้น...เหมือนอย่างที่ผมได้รับครับ
...ขอบคุณครับ
จาก...umi
ด้วยความยินดีที่จะแบ่งปันให้กันในสิ่งที่เรารู้นะค่ะ การจัดการองค์ความรู้ในปัจจุบันเกิดขึ้นเพราะว่าต้องการให้ผู้ที่รู้ได้ถ่ายทอดให้กับผู้ที่ต้องการรู้ไงค่ะ
เห็นว่าอาจารย์ได้ไปร่วมวงเรียนรู้ด้วยมิใช่หรือค่ะ
ด้วยความยินดีหากเป็นประโยชน์กับผู้อื่นค่ะ
สวัสดีครับ คุณกัลปังหา
ที่คุณกล่าวมานั้นถูกต้องเลยครับ...สิ่งเรารู้ยิ่งถ่ายทอดออกไป เรายิ่งจำได้ชัดเพราะออกจากปากเราและหูของเราก็อยู่ไกล้ที่สุด ย่อมได้ยินก่อนครับ
แหม...อยากไปเยี่ยมบล๊อกของคุณก็จนใจ...เพราะคุณอยู่ใต้ทะเลลึก...ผมอยู่บนยอดขุนเขา...คงนั่งมองดูก็แล้วกันนะครับ ฮา ๆ เอิก ๆ
ขอบคุณครับ
จาก...umi
ใช่แล้วค่ะ ดอกแรก เป็นดอกผกากรอง หรือดอกขี้ไก่
วันนี้อาจารย์คงเจอกันได้แล้วนะคะ
สวัสดีครับ คุณ Bright Lily
ชื่นใจที่คุณมีความสุข...คือผมอยากเห็นทุกคนมีความสุขอยู่แล้วครับ
ขอบคุณมากสำหรับชื่อดอกไม้ที่ผมสงสัยอยู่นาน
ได้รับการเฉลยจากคุณแล้วครับพร้อมกับยืนยันอีกดอกไม้หนึ่งด้วย...จริง...น่ารัก...ผมเห็นด้วยกับคุณ
ขอบคุณครับ
จาก...umi
สวัสดีครับ คุณกัลปังหา
คุณยืนยันว่าใช่ดอกผกากรอง...ดอกต้อยติ่ง...ขอบคุณมากครับสำหรับความรู้นี้...ดอกไม้เหล่านี้ขึ้นอยู่
ริมทะเล...เบ่งบานในช่วงกลางเดือน ก.ย. ที่ผ่านมา
และมีอีกดอกหนึ่งข้างบนนี้คือดอกอะไรครับ...
โอ้...ผมต้องรีบไปบอกพวกเด็ก ๆว่าอย่ากินผลดิบ ๆสีเขียว...
ขอบคุณครับ
จาก...umi
สวัสดีครับ คุณกัลปังหา
ใช่...อยู่ริมทะเลข้างบ้านเลยครับ...ธรรมชาติปลูกและดูแลเสร็จ...เรามีแต่เดินชื่นชมกับธรรมชาติ...ฮา ๆ เอิก ๆ
ขอบคุณครับ
จาก...umi
พักสายตามองความงามของธรรมชาติบ้างก็ดีนะครับ
ดอกมไม้นี้คือดอกอะไร...ผมไม่รู้อีกแล้วครับ
แต่ชวนให้มองแล้วมองอีก...
สวัสดีครับ คุณ Bright Lily
เป็นดอกไม้ที่เกิดขึ้นเองอยู่ริมทะเลครับ
ขอบคุณครับ
จาก...umi
ดอกชนิดนี้ไม่ทราบนะค่ะ แต่สีสันสวยงามจับใจเชียวค่ะ
ต้นถั่วผี จะเป็นดอกหน้าฝน แต่มีฝัก เมล็ดร่วงก็เป็นต้นใหม่ ประโยชน์ใช้เป็นปุ๋ยพืชสดได้ค่ะ เป็นธรรมดาของพืชตระกูลถั่วนะค่ะ บำรุงดิน เพิ่มธาตุไนโตรเจน มักจะขึ้นตามริมทะเล ทั่วไป ที่หมู่เกาะสิมิลันก็มีมากค่ะ แต่บางทีดอกจะมีสีม่วงแดง
สวัสดีครับ คุณกัลปังหา
เป็นความรู้ที่ไกล้ตัวมากครับ...สำหรับต้นถั่วผี
ริมทะเลทั่วไป
ขอบคุณครับ
จาก...umi
วิวริมทะเลอ่าวไทย อยุ่หน้าบ้าน...ที่ อ.หัวไทร จ. นครศรี ฯ
ราบเรียบ...สงบเย็น...เห็นเรือน้อยลอยริมฝั่ง...ครับ.
นี้ก็อีกภาพของดอกไม้...สวย
ไม่รู้ว่าดอกอะไร...
คุณ k-jira เอื้อเฟื้อรูปภาพสวย ๆเหล่านี้ครับ...
ขอบคุณครับ