บ่มเพาะความสดใส ให้ชีวิต


บ่มเพาะความสดใส ให้ชีวิต

(พระไพศาล วิสาโล)

จากหนังสือชื่อ... ร่มไม้ และเรือนใจ

...........

หนังสือเล่มนี้... “ร่มไม้ และเรือนใจ”

สะดุดใจ ให้นำออกมากาง

ละเลียดตั้งแต่หน้า...คำปรารภเลยทีเดียว...

......

... ทุกชีวิต ย่อมปรารถนาความสงบเย็นทั้งจากภายนอกและภายใน

ร่มไม้นั้น ให้ความสงบเย็นภายนอก

ส่วนความสงบเย็นภายในนั้น หาได้จาก... เรือนใจ


ร่มไม้และเรือนใจจึงมีคุณค่าอย่างยิ่งสำหรับเราทุกคน

ร่มไม้ยังปกป้องคุ้มภัยให้แก่สรรพชีวิต

เช่นเดียวกับเรือนใจ ซึ่งเป็นที่พึ่งพิงภายใน มิให้ความทุกข์คุกคาม

ร่มไม้จะให้ความร่มเย็นเมื่อธรรมชาติอุดมไพบูลย์ฉันใด

เรือนใจจะให้ความสุขแก่เราได้ต่อเมื่อเปี่ยมด้วยธรรมฉันนั้น


ธรรมชาติภายนอกและธรรมชาติภายในนั้นแยกจากกันไม่ออก

ธรรมชาติงอกงามได้ต่อเมื่อผู้คนมีธรรมฉันใด

ธรรมภายใน ตั้งมั่นได้ ก็เพราะธรรมชาติภายนอกกล่อมเกลาฉันนั้นฯ....

        พระไพศาล วิสาโล

       ๑ กันยายน ๒๕๔๓


    


..............................................


บ่มเพาะความสดใส ให้ชีวิต

.....

ความหวังอันงดงาม... บินหนีจาก

แม้ความฝันก็พลัน... เหือดแห้ง

แต่กล้วยไม้ป่ายังผลิบาน... ทุกหน้าหนาว...

............

.... ชีวิต ไม่ถึงกับโหดร้ายไปเสียหมด

แม้เคราะห์กรรมจะกระหน่ำซัด จนความฝันไม่หลงเหลืออยู่เลย

แต่เบื้องหน้าเรา ณ บัดนี้ก็ยังมี “ดอกไม้ป่า” ชูดอกงามให้เราชื่นชม

วันข้างหน้า แม้จะไม่ชวนพิสมัย จนไม่อยากจะ...วาดหวังอะไร

แต่วันนี้...ขณะนี้...เรายังมีโชค ที่ได้สัมผัสกับความงามจากธรรมชาติ

ความเป็นจริงไม่ถึงกับโหดร้ายไปเสียทั้งหมด

เพราะยังมีบางแง่บางมุม ที่ให้ความสุขแก่เราได้

ถ้าเราลองเปิดใจและกวาดตาไปทั่วๆดูบ้าง

ประกายแห่งความสุขย่อมปรากฏแก่เรา

จากนกตัวน้อยที่บินผ่านอย่างเริงร่าและเบากาย

จากดวงจันทร์วันเพ็ญ

หรือจากรอยยิ้มของเด็กน้อยที่เราไม่รู้จักชื่อเสียงเรียงนาม


... ธรรมชาติมีพลังแห่งชีวิต ที่สามารถสื่อให้เราหยัดกายยืนขึ้นใหม่ได้

วิคเตอร์ แฟรงเคิล นักจิตบำบัดอันลือชื่อ

ซึ่งรอดชีวิต จากค่ายนรกนาซีมาได้อย่างน่าอัศจรรย์

พูดถึงหญิงร่วมชะตากรรมคนหนี่ง ซึ่งกำลังจะตายจากค่ายที่เธออยู่

เธอสามารถมองเห็นไม้ต้นหนึ่งทางหน้าต่าง ซึ่งมีดอกตูมอยู่สองดอก

เธอเล่าว่า “มีสิ่งเดียวที่เป็นเพื่อนฉัน ในยามอ้างว้าง... คือ ต้นไม้ต้นนี้”

แล้วเธอก็เล่าต่อว่า “ฉันชอบคุยกับต้นไม้ต้นนี้ แล้วเขาก็ตอบฉันเสียด้วย”

วิคเตอร์สงสัยจึงถามว่า “ต้นไม้บอกอะไรเธอบ้าง”

เธอตอบว่า “ต้นไม้บอกฉันว่า ฉันอยู่นี่ ฉันอยู่นี่ ฉันคือชีวิต ชีวิตนิรันดร์”


นี่ใช่ไหม ที่ท่านพุทธทาสแนะเราเสมอ ยามที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ว่า

ให้รู้จัก... “ฟังเสียงต้นไม้พูด” บ้าง

ในยามทุกข์ยากแสนสาหัส แม้มีความตายเป็นเบื้องหน้า

ถ้าเรารู้จักเปิดใจ และเงี่ยหูฟังเสียงธรรมชาติพูดบ้าง

เราจะประจักชัดถึงปัจจุบัน และปัจจุบันจะทำให้เราประจักษ์ว่า...

เรายังมีชีวิตอยู่เพราะอะไร? ก็เพราะว่า.. ปัจจุบัน คือ ชีวิต!

ผู้นำนักศึกษารุ่น ๖ ตุลาฯ หลายๆคน เมื่อถูกจับเข้าคุก

สิ่งหนึ่งที่พวกเขาไม่ละเลยที่จะทำคือ หาต้นไม้มาปลูก

เพราะต้นไม้คือความสดใส คือชีวิต คือความหวัง

เมื่อเรารดต้นไม้ด้วยความทนุถนอม ไม่ใช่ต้นไม้เท่านั้นที่งอกงาม

“ชีวิตด้านใน” ของเราก็ “งอกงาม” ด้วยเช่นกัน


เมื่อต้นไม้ถูกหักกิ่ง มันไม่เคยเสียเวลาให้กับความเจ็บปวดท้อแท้

หากแต่พยายามยืดกิ่งแทงหน่อขึ้นมาใหม่

แล้วปล่อยกิ่งแห้งหักนั้นให้ตกลงดิน กลายเป็นปุ๋ยโอชะให้แก่ราก

เพื่อเป็นอาหารหล่อเลี้ยงลำต้นต่อไป

ความทุกข์ยากวันนี้ มาเพื่อที่จะผ่านเลยไป

อย่ายึดมันไว้ และก็อย่าปล่อยมันผ่านไปเฉยๆ

เก็บบางเสี้ยวส่วนมาแปรเป็น “อาหาร” แก่ปัญญาและจิตใจของเราบ้าง

แม้แต่ขยะ อาจม ซากศพ

ต้นไม้ ยังรู้จักแปรเปลี่ยนให้กลายเป็นดอกงดงาม และลูกไม้เอร็ดอร่อย

เราจะไม่เก็บเกี่ยวความทุกข์ต่างๆมาเป็นบทเรียนชีวิต

เพื่อสร้างสรรค์สิ่งดีงามให้แก่ตนเองและผู้อื่นเชียวหรือ


... โปรดยิ้มน้อยๆ เป็นของขวัญแก่ตัวเองเถิด

เพราะดอกไม้ข้างหน้า ก็ยิ้มให้คุณเหมือนกัน

สวัสดีปีใหม่

ขอให้ยิ้มได้ แม้ฟองสบู่จะแตกอีกกี่ฟองก็ตาม...

.........................................


  


ความรู้สึกนึกคิด

... สองสามวันมานี้ ใครหลายๆคน อมยิ้ม เมื่อเห็นคนถือกล้องย่องๆๆ

จ่อไปทางต้นไม้ ท้องน้ำเงียบๆ มีเพียงสียงบรรดานกน้อย

ที่ประสานเสียงกันอย่างหลากหลายสำเนียง

ได้เพียง ฟังเสียงผ่านแมกไม้ สายลม แสงแดดเท่านั้นๆ

เพราะกล้องมิอาจซูมได้ไกลพอที่จะมีภาพเจ้าของเสียงได้

นกสวยๆงามๆ จึงมีสิทธิ์ชื่นชมแต่เพียงตาเนื้อ


... แมวเหมียวตัวเล็กห้าชีวิต ใช้เตียง ที่นอนเป็นสนามวิ่งไล่กัน

ก่อนจะเหนื่อยอ่อน ต่างวิ่งซบกับอกแม่ เพื่อดูดดื่ม...เติมพลังชีวิต

แม่... ของคน มองแม่ – ลูกเหมียวด้วยสายตา...คล้ายเข้าใจกัน!

สายใยแห่งความรัก และการให้ของแม่นั้น เปี่ยมสุข ไร้คำพูดใด


“... ธรรมชาติมีพลังแห่งชีวิต ที่สามารถสื่อให้เราหยัดกายยืนขึ้นใหม่ได้”


                                              


ขอกราบขอบพระคุณ คุณค่าอันวิเศษยิ่งชุดนี้....

... ร่มไม้และเรือนใจ...

ที่เป็นที่ปรึกษาอย่างดียิ่ง ในยามนี้

    ธรรมสวัสดี  Happy Ba ทุกท่านค่ะ


หมายเลขบันทึก: 523080เขียนเมื่อ 16 มีนาคม 2013 14:04 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 มีนาคม 2013 22:23 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

จริงๆแล้ว เราสามารถสร้างความสดใสให้ชีวิตเราได้หลายวิธีเลยนะครับ..

คุณTawandin ครับ ผมอยากเปลี่ยนภาพบนบล็อกอย่างคุณบ้าง(ต้นไม้ยาวๆ) ทำไงครับ 

สวัสดีค่ะท่านผอ. ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

วิธีเปลี่ยนภาพบนหัวบล็อก ติดตามได้ที่บันทึก คุณครู   อิงจันทร์ นะคะ

๑. เกร็ดเล็กเกร็ดน้อย - เรื่องของหัวบล็อก

๒.ทำภาพหัวบล็อกโดย PhotoScape

    ขอให้เปลี่ยนภาพได้สมความตั้งใจนะคะ

     ขอบพระคุณมากค่ะ

ฟังต้นไม้พูดทุกวันค่ะ.  เป็นเพื่อนใจที่ดีมากค่ะ

สวัสดีค่ะคุณครู KRUDALA

ฟังต้นไม้พูด คงสงบคล้ายฝึกสมาธิเลยนะคะ

ขอบพระคุณมากค่ะ คุณครูดาหลา

รักษาใจ รักษาใจ....  คาถาศักดิ์สิทธิ์ประจำตัวค่ะ

:)

สวัสดีค่ะคุณ หยั่งราก ฝากใบ

คาถาศักดิ์สิทธิ์ รักษาใจ...รักษาใจ...

ขอบคุณมากนะคะ

... ทุกชีวิต ย่อมปรารถนาความสงบเย็นทั้งจากภายนอกและภายใน  ชอบมากค่ะประโยคนี้ ขอบคุณบทความดีๆ ค่ะ

สวัสดีค่ะคุณ tuknarak

บทความของท่านพระไพศาล

อ่านแล้ว เข้าใจง่าย ได้ปัญญาพาสงบเย็น ไม่กดดันตนเองนัก

ขอบคุณมากค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท