"Internet used disorder" ถูกจัดเข้าไปในหลักเกณฑ์การวินิจฉัยความผิดปกติทางจิตหรือ DSM-V (Diagnostic and Statistical Manual for Mental Disorders) ซึ่งจัดทำโดยสมาคมจิตเวชศาสตร์สหรัฐอเมริกา(American Psychiatric Association-APA) ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องที่ควรให้ความสำคัญต่อการใช้อินเตอร์เน็ตมากๆเลยค่ะ
ในช่วงเดือนที่ผ่านมาตัวเองได้จัดทำโปรแกรมการให้คำปรึกษาพฤติกรรมเสพติดสื่อออนไลน์ของวัยรุ่น และนำไปลองใช้บางส่วนกับนิสิต ก่อนที่จะนำโปรแกรมไปใช้ได้ทำการคัดกรองนิสิตก่อนเข้ากลุ่มโดยใช้ Internet Addiction Test ของ Dr.Kimberly Young มีจำนวนข้อคำถาม 20 ข้อ ซึ่งไม่ยุ่งยากต่อการใช้ ข้อคำถามที่แปลแล้ว เช่น
นิสิตในห้องที่สอนจำนวนไม่น้อยที่ได้แปลผลคะแนนแล้วพบว่ามีเกิดปัญหาเป็นบางครั้งหรือบ่อยครั้งเพราะการใช้อินเทอร์เน็ต เมื่อลองพูดคุยกับนิสิตบางคนในกลุ่มนี้ส่วนใหญ่รู้ถึงผลกระทบที่เกิดขึ้น เช่น นอนดึกเมื่อนอนดึกก็ทำให้ตื่นสายขี้เกียจไปเรียน พอไปเรียนก็เล่นอินเตอร์เน็ตผ่านมือถือทำให้ไม่มีสมาธิ ไม่ได้ฟังสิ่งที่ครูสอนเลยทำให้ฟังเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง พอกลับมาอยู่หอพักช่วงเย็นก็เริ่มเปิดอินเตอร์เน็ตทิ้งไว้เลยทั้งที่เล่นหรือไม่เล่นก็ตาม ส่วนใหญ่ก็เล่นยาวจนดึกดื่นเพลินหน่อยก็ถึงเช้า มีนิสิตคนหนึ่งเล่าให้ฟังว่ามีเพื่อนของเขามีชุดชั้นใน 30 ตัว ติดอินเตอร์เน็ตขนาดที่ว่าไม่มีเวลาซัก พอรู้ตัวอีกทีไม่มีชั้นในใส่จึงได้เวลาซักผ้า แต่อย่างไรก็ตามก็เห็นว่าการใช้อินเตอร์เน็ตของเขานั้นเป็นประโยชน์อย่างมาก
สิ่งที่ได้แลกเปลี่ยนกับนิสิตอีกประเด็น คือเราจะรู้จักใช้อินเตอร์เน็ตอย่างไรให้เกิดประโยชน์ ประมาณว่าเราจะควบคุมการใช้อินเตอร์เน็ตได้อย่างไรไม่ใช่อินเตอร์เน็ตควบคุมเรา สรุปประเด็นได้ว่า...
บางทีสิ่งที่ได้พูดคุยกันอาจไม่เกิดการเปลี่ยนแปลงหากไม่ลงมือกระทำ
ใครรู้ตัวว่านั่งหน้าจอนานแล้ว ลองมายืดเส้นยืดสายเพื่อสุขภาพที่ดีกันนะคะ คลิกที่นี่
มีความสุขกับการใช้สื่อออนไลน์อย่างมีสุขภาพที่ดีทั้งกายและ(จิต)ใจค่ะ
อึมมากไปจริงๆ น่ะเรา "คนแก่ติดโก เหมือนเด็กติดเกมส์"
สวัสดีค่ะวอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei
Blogger FC
Gotoknow FC
สวัสดีค่ะ Wasawat Deemarn
ขอบคุณ บันทึกดีๆ ครับ อาจารย์
ยินดีที่ได้ร่วมแบ่งปันใน G2K ร่วมกันค่ะท่าน พ.แจ่มจำรัส ^^
ท่าน JJ