ผมไปนอนค้างที่โรงแรมเซ็นทาราแกรนด์ ที่ราชประสงค์ ๓ คืน ๓๐ ม.ค. - ๑ ก.พ. ๕๖ โดยมีสาวน้อยไปนอนเป็นเพื่อน แต่บ่ายวันที่ ๑ ก.พ. สาวน้อยกลับบ้านกับลูกสาว ผมนอนคนเดียวจึงได้นั่งชมวิวกรุงเทพยามค่ำคืน และชมสภาพรถติดบนถนนราชปรารภตรงสะพานเฉลิมโลกประตูน้ำ
จากหน้าต่า่่่งมองเห็นยอดอาคารใบหยกสูงกว่าใคร หอคอยข้างบนหมุนได้ และมีไฟสลับสีมากมายหลายแบบดูเพลิน เห็นตึกโรงแรมอะมารีประตูน้ำและโนโวเทลตรงสะพานเฉลิมโลก และอาคารสูงตามไฟสวยงามอีกหลายอาคาร แต่ไม่รู้จักชื่อ
อาคารหนึ่งอยู่ตรงประตูน้ำ ใกล้ๆ มีโดมสีทอง ๒โดม สีทองตอนกลางวันเห็นสีทองสวยมาก แต่กลางคืนตามไฟโดมเดียว และมองไม่ออกว่าเป็นโดมสีทอง
ถนนราชปรารภตรงสะพานเฉลิมโลก รถคับคั่งตลอดเวลา สลับกับจอดรอไฟแดง
นั่งดูไฟป้ายโฆษณารถบนถนนก็เพลินดี สิ่งที่แปลกตาเพิ่มขึ้นคือ จอ LCD ยักษ์โฆษณาสินค้า รวมแล้วผมก็นึกถึงพลังงานมหาศาลที่ใช้หล่อเลี้ยงมหานครแห่งนี้ สภาพชีวิตแบบนี้แหละมีส่วนก่อปัญหาที่นำไปสู่โอกาสเกิดการระบาดใหญ่ของโรคติดเชื้อ ที่ผมมาประชุมใน ๓ วันนี้
ทำให้ผมหวนระลึกว่า ในการประชุม PMAC 2013 A World United Against Infectious Disease นี้ เป็นการแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ โดยที่ต้นเหตุคือความเป็นอยู่ที่ฟุ้งเฟ้อเกินพอดีของมนุษย์
วิจารณ์ พานิช
๑ ก.พ. ๕๖
"ต้นเหตุคือความเป็นอยู่ที่ฟุ้งเฟ้อเกินพอดีของมนุษย์" ถ้าแก้ได้ก็คงจะดีมากเลยครับ
อ.แหววและมวลมิตรกำลังจะยกพวกไปสวัสดีท่านอาจารย์แล้วค่ะ สำหรับหนูนะคะ คำถามในปีนี้ ก็คือ นักวิชาการที่ใกล้เกษียณแล้ว ควรคิด ควรเตรียมตัวอย่างไรคะ
ไม่สามารถให้ดอกไม้ได้ครับ ระบบไม่เปิดให้ผมกดดอกไม้ได้ครับ