ป.ล...งดเขียนบันทึกแล้วละคะ
ปกติใช้เวลาว่างและไม่ว่างมานั่งเขียนบันทึกเกือบทุกวันนะคะ เลยมาแจ้งให้ทราบนะคะ ว่าถ้าหายไปเพราะว่าเหตุอันใดนะคะ...มาเพื่อแจ้งให้ทราบนะคะ...ขอบคุณดอกไม้ทุกดอกและทุกกำลังใจที่ส่งมานะคะ
มณีเทวา
เป้นคนหนึ่งที่ชอบมาอ่านบันทึกแนวเขียนที่เป้นตัวเองของคุณมณีเทวามากๆครับ ขอบคุณมากที่แจ้งให้ทราบ และยังหวังว่าคงได้อ่านบันทึกของคุณมณีเทวาอีกครั้งในวันหน้าเช่นกันครับ...จะรอติดตามอ่านครับ ขอบคุณทุกการแบ่งปัน ต้องบอกว่าผมได้แนวคิดและกำลังใจมากที่ได้อ่านบักทึกของคุณมณีเทวาครับ อย่าหายไปนานนะครับ....คิดถึง
"...ปกติใช้เวลาว่าง และ ไม่ว่างมานั่งเขียนบันทึก..."
ถ้าอย่างนั้น...มีเวลาว่าง หรือ ไม่ว่างบ้างไหมครับ...
อย่าหายไปนานนะครับ มีผมคนหนึ่งที่รออ่านครับ....
แสนเสียดาย มณีเทวา มาลาจาก
มาฝากรักผ่านบันทึก นึกใจหาย
ว่างหรือไม่ว่างก็ไม่เป็นไร
มาส่งข้อความให้เห็นผ่าน"อนุทิน"ยินดีครัน.........(ไม่หายแต่ห่างมิเป็นไร แต่โปรดอย่าได้ ห่างจนหาย ให้คิดถึง)
ลาแล้ว...อย่าลาลับ
มีเวลาแล้วกลับมาเขียนใหม่
ณ ที่นี้ยังมากมีน้ำใจ
ยังรอให้คุณนั้น ผ่านมาเยือน
* พี่มาฝากบันทึกนี้ไว้ด้วยค่ะ โปรดคลิ๊ก...
ลิขิตงานของชีวิตเพื่อสร้างแรงบันดาลใจใน GotoKnow
* อย่าเพิ่งทิ้ง gotoknow นะคะ...
อย่าหายไปนานนะคะ จะรอคุณพี่มณีเทวาอยู่ที่เดิมนะคะ ขอบคุณค่ะ
เป็นอีกคนหนึ่งที่ชอบแนวบันทึกของคุณมณีเทวาเช่นกันนะคะ รีบกลับมาเร็วๆๆนะคะ จะคอยติดตามอ่านนะคะ
คิดถึงบันทึกแนวตัวเองสูงของคุณมณีเทวามากๆนะคะ รีบกลับมานะคะ จะรอติดตามอ่านนะคะอีกคนหนึ่ง ขอบคุณนะคะ
อย่าหายไปนานนะคะคุณมณีเทวา ชอบอ่านแนวคิดในบันทึกของคุณมณีเทวามากนะคะ ชอบแนวเขียนที่เป็นตัวเองสูงนะคะ รีบๆๆกลับมาเร็วๆๆนะคะ คิดถึงค่ะ ขอบคุณค่ะ
เมื่อไรจะกลับมาละคะ....คิดถึงนะคะ
ลาแล้วลาอย่าลาลับนะครับ ชอบอ่านแนวเขียนที่เป็นตัวเองของคุณมณีเทวามากๆเลย ทำให้น่าสนใจมาก เป็นคนหนึ่งที่ขอเป็นแฟนคลับของคุณมณีเทวาด้วยคนนะครับ ขอบคุณทุกแนวคิดดีๆที่ส่งผ่านมาด้วยครับ
ยินดีต้อนรับเสมอค่ะ
เข้ามาอ่านบันทึกเก่าๆของคุณมณีเทวาจร้า รอติดตามบันทึกเหมือนกัน อย่าหายไปนาน คิดถึง ขอบคุณจร้า
กลับมาแล้วนะคะ ขอบคุณทุกกำลังใจที่ส่งมานะคะ
มณีเทวา
ตั้งแต่ต้นเดือน...ผมยุ่งมากครับ....เพิ่งปิดประชุมไปอีกหนึ่งการประชุม...การพูดทั้งวัน...ใช้พลังงานมากครับ....ดีใจที่มาช่วยเติมแรงผมต่อนะครับ...จะรอติดตามนะครับ