ทำอยู่ทำกิน ไม่ใช่ ทำขายซื้อกิน
เพราะการทำขาย สิ่งที่เราทำขายได้รายได้น้อย แต่สิ่งที่เราซื้อมากินนั้นแพง ดังนั้นยิ่งทำแบบนี้ก็ยิ่งเป็นหนี้แต่ถ้าเราทำอยู่ทำกิน เราจะกินอะไรเราก็ทำก็ปลูกสิ่งนั้น ดังนั้นรายจ่ายเราก็น้อย สิ่งที่กินเหลือก็ค่อยขายให้เพื่อนบ้านและชุมชนใกล้เคียงกิน
ชุมชนที่เกิดปัญหา ถ้าเราโยนเงินลงไปทุกคนจะมุ่งความสนใจไปที่เงิน แล้วก็จะเข้ายื้อแย่งเงินกัน แล้วก็เดินหันหลังจากกันไป แต่ถ้าเราไม่มีเงิน คนจะหันหน้าเข้าหากัน และช่วยกันคิดหาทางออก เมื่อมีทางออกแล้ว ค่อยให้เงินสนับสนุนแนววิธีการที่ได้ร่วมกันคิดไว้ ดังนั้นการหว่านเงิน และนำเงินเป็นตัวนำ จะไม่นำมาซึ่งการแก้ปัญหาอย่างยั่งยืน แต่กลับจะสร้างปัญหาใหม่ให้กับชุมชน
เรามาช่วยกันรณรงค์เรื่องเศรษฐกิจพอเพียงกันเถอะ อย่าให้ใครเขาว่าเรา "ใกล้เกลือกินด่าง" มีของดีใกล้ตัวในเมืองไทย แต่กลับไปคลั่งไคล้ของนอกเห่อต่างชาติ
กรณีศึกษา ความล่มสลายของชุมชนจากเงินกองทุนหมู่บ้าน สร้างหนี้หรือบดขยี้ภูมิปัญญาชุมชน
โดย ผมเอง
