"ฟ้าคราม" เรียนรู้ด้วยตนเองจาก i Pad
ในตอนแรก ๆ i Pad อันนี้ย่าก็ตั้งใจว่าจะเอามาศึกษาเอง เพราะย่าซื้อให้ลุงภัคร ๑ อันแล้ว แต่พอย่ามาดู ๆ แล้ว ย่าเองก็ไม่ค่อยได้ใช้สักเท่าไร? Computer ย่าก็มีที่บ้านแล้ว ที่ทำงานก็มีอีก แถมในมือถือก็สามารถ check net ได้อีก มาคิดดูแล้วว่า ทำไม? ย่าต้องมีมันอีกล่ะ? สำหรับหนูย่าซื้อ tablet ให้ ๑ อัน แต่แม่อ้อมเล่าให้ย่าฟังว่า...หนูจะชอบบอกว่า "ไม่เอา ไม่เหมือนกับ i Pad" (เพราะบางข้อมูล Tablet ก็ไม่สามารถรับ Program อย่าง i Pad ที่จะสามารถ download ข้อมูลได้) i Pad อันนี้ที่ย่าใช้สอนหนูเวลาไปนอนกับหนูที่บ้านที่พรหมพิราม...เพื่อให้เกิดประโยชน์กับหนูมากที่สุด ดีกว่ามันอยู่กับย่า เพราะย่าจะใช้มันก็ตอนกลางคืน ส่วนใหญ่ก็จะเล่นเกมส์...ซึ่งหนูเห็นย่าจับมันคราวใด หนูจะบอกย่าว่า..."ย่าเล่นเกมส์" คริ ๆ ๆ หนูรู้ไปหมด หนูฉลาดมาก...สุดท้ายเจ้า i Pad อันนี้มันก็ตกเป็นของหนูได้ศึกษาหาความรู้จากวัยที่หนูมีอายุได้เพียง ๑ ขวบ ๗ เดือนกว่าเท่านั้นเอง...
หนูเรียนรู้จาก i Pad ด้วยตัวของหนูเอง หนูเป็นคนที่ตั้งใจมาก หนูมีความสนใจในข้อมูลต่าง ๆ ที่อยู่ใน i Pad ซึ่งย่าจะโหลดโปรแกรมที่มีความรู้ สำหรับพัฒนาการต่าง ๆ ในวัยของหนูที่จะสามารถเรียนรู้ได้...ย่าไม่แปลกใจเลยว่า "ทำไมเด็กสมัยนี้ จึงฉลาดและเก่งมากในการศึกษาหาความรู้ด้วยตัวเอง...ซึ่งผิดกับสมัยลุงภัคร + พ่อเพรียงเลยทีเดียว...มันเป็นความรู้ใหม่ของย่าทำให้ย่ารู้ว่า...เด็ก ๆ รุ่นหนู ขึ้นอยู่กับผู้ใหญ่และคนใกล้ตัวว่า จะใส่อะไรให้กับหนูได้รับรู้ เรียกว่า...ถ้าคนโตสอนหนูผิด มันก็จะผิดทางไปเลย ถ้าใส่แต่สิ่งดี ๆ ให้กับหนู ๆ ก็จะได้รับสิ่งดี ๆ นั้น นี่กระมัง!!! ที่เป็นทุนมนุษย์ ที่ย่ากำลังจะลงทุนเพิ่มเติมให้กับหนูพร้อม ๆ กับนำไปบวกกับทุนมนุษย์ที่หนูมีมาตั้งแต่ดั้งเดิมที่ติดกับตัวหนูมาตั้งแต่เกิด...เป็นการลงทุนให้กับหนูแบบค่อยเป็นค่อยไป เป็นการสร้างทุนความรู้ + ทุนปัญญาให้กับหนู มันจะค่อย ๆ เพิ่มขึ้นทีละน้อย ๆ เป็นทุนที่พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย ค่อย ๆ ป้อนให้กับหนูยามที่หนูยังไม่รู้จักหาทรัพย์ได้ด้วยตัวของหนูเอง
ความตั้งใจของหนูในการเรียนรู้จาก i Pad ทำให้ย่าเห็นถึงความมุ่งมั่น ตั้งใจของหนู ในวัยใกล้ ๒ ขวบ ทำให้ย่าเทียบกับลุงภัคร + พ่อเพรียง ได้เลยว่า ห่างไกลกันมาก ในช่วงนั้น ย่าไม่ค่อยได้ป้อนความรู้ให้กับลุงภัครมากนัก แต่ทำให้ลุงภัครสามารถเรียนรู้ด้วยตนเอง จนจบปริญญาตรี ได้เกียรตินิยมอันดับ ๑ นี่ขนาดไม่ได้ลงทุนให้กับลุงภัครมากเท่ากับหนูนะเนี่ย!!!... ลุงภัครจะเรียนรู้ได้ในตอนที่ตนเองโตแล้ว...ผิดกับหนู ๆ มีความตั้งใจมาก ๆ (ผลที่ได้จะเป็นอย่างไร ย่าไม่สนใจ แต่ย่าคิดว่า...ย่าทำดีที่สุดแล้วที่ให้ในสิ่งที่หนูใส่ใจ) สนใจ บางเรื่อง แม่อ้อมกับย่าไม่ได้สอนหนูเลย แต่หนูได้เรียนรู้ด้วยตัวหนูเอง เช่น การนับเลข เป็นภาษาไทย กับภาษาอังกฤษ ซึ่งตอนนี้หนูสามารถนับเลข ๑ โดยออกเสียงเป็นภาษาอังกฤษได้แล้ว เช่น one two three...ไปจนถึง ten ได้แล้ว...พอนับจบ หนูก็จะปรบมือให้กำลังใจกับตนเอง...ย่าก็จะชมหนูว่า "เก่งมาก" ซึ่งทำให้หนูก็ยิ้มหน้าบานเลยทีเดียว...
เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว พวกเราไปเยี่ยมพ่อเพรียงกันที่ค่าย หนูก็ได้ทำให้พ่อเพรียงดูว่า...หนูสามารถทำได้ด้วยตัวของหนูเอง ซึ่งแม่อ้อม + ย่า ก็บอกพ่อเพรียงว่า...หนูทำได้เอง ไม่มีใครสอน...แต่จะคอยแก้ให้ยามที่หนูพบปัญหา...ในครั้งนี้ หนูสามารถเรียนรู้ได้ว่า เมื่อหนูทำสิ่งใดผิดพลาดแล้วหนูจะกลับไปหน้าเมนูหลัก หนูจะทำอย่างไร? หนูก็สามารถแก้ปัญหานั้นได้ สามารถกลับถูก แล้วยามที่หนูจะไปโปรแกรมใดที่หนูต้องการ หนูก็จะใช้นิ้วสัมผัสหา และก็สามารถไปหาได้ถูก...นี่คือความสามารถของหนูเองที่หนูได้เรียนรู้ด้วยตัวหนูเองจาก i Pad
หนูทำให้พ่อเพรียงดูว่า...หนูทำได้ เมื่อจบรายการ ภายในเวลาที่เร็ว หนูก็จะได้รับดาว ๔ ดาว ซึ่งบอกถึงว่า...หนูทำได้เร็วมาก นี่ขนาดเริ่มต้นได้ไม่กี่ครั้งเอง...ลุงภัครบอกกับย่าว่า..."แม่เตรียมดูไอ้ฟ้าฯ ไว้เลยว่า มันจะเอาใบประกาศมาให้แม่ดูไม่รู้กี่ใบ ภัครมองแป๊ปเดี่ยว ภัครก็รู้ว่า เด็กคนนี้เป็นอย่างไร?" ย่าก็ได้แต่พูดว่า...แล้วแต่ฟ้าฯ มันเหอะ ได้หรือไม่ได้ แม่ไม่ได้สนใจ ขอแค่ว่า...เราทำหน้าที่ที่ดีให้กับลูก หลาน แล้วเป็นพอ ถ้าฟ้าฯ มันได้ มันก็เป็นทุนของตัวมันเอง เขาเรียกว่า "ทุนมนุษย์"...ซึ่งคำ ๆ นี้ อยู่ที่ พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย จะใส่ให้กับลูก ๆ หลาน ๆ เป็นทุนความรู้ ทุนทางปัญญา พร้อม ๆ กับจะกลายเป็น "ภูมิคุ้มกัน" ให้กับฟ้าฯ มันด้วยว่า โตขึ้นเจ้าฟ้าครามมันจะมีความพร้อมในเรื่องหลาย ๆ เรื่อง...ย่าก็ทำหน้าที่ของย่าอย่างสมบูรณ์แล้ว สำหรับทุนในครั้งนี้ ย่ามีความคิดว่า...มันเป็นทุนที่ยิ่งใหญ่มากกว่าทรัพย์สินเงินทองที่ย่าได้มีไว้ให้กับเจ้าฟ้าครามอีก...เพราะมันคือ "ทุนมนุษย์" เป็นทุนที่ใคร ๆ อาจนึกไม่ถึงว่า "มันเกิดขึ้นจากที่พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย และคนรอบข้างใส่ให้กับเด็ก ๆ นั่นเอง" ทุนมนุษย์นี้ ในแต่ละคนจะมีและได้รับแตกต่างกัน อาจเนื่องมาจากความพร้อมของครอบครัว โอกาสที่จะได้รับของเด็กที่อยู่ในแต่ละครอบครัว ความเข้าใจในเรื่อง "ทุนมนุษย์" ของครอบครัวเองว่ามีความเข้าใจกันมากน้อยเพียงใด?...
(ระหว่างตุ๊กตากับรถ หนูจะจับรถ ไม่จับตุ๊กตา...)
(หนูหาจนเจอ..."ลูกอม" อยู่ในรถ)...
(ย่ากับแม่อ้อมชอบหาชุดกระโปรงใส่ให้หนู เพราะว่าหนู คือ เด็กหญิง แต่นิสัยของหนูชอบเล่นรถเหมือนเด็กผู้ชายเสียนี่!!!)
อ่านเรื่องเล่าของ "ฟ้าคราม" ทุกฉบับ ได้จากที่นี่...เรื่องเล่าของ "ฟ้าคราม"
ความเห็น (6)
ฟ้าครามทั้งเก่งทั้งน่ารักนะครับ
ขอบคุณค่ะ ลุงเขียน ย่าพยายามจะให้ความรู้กับหลานเพื่อเป็นทุนไว้ในภายภาคหน้าค่ะ
ขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุก ๆ ท่านค่ะ
วัยน่ารัก..วัยเรียนรู้..คุณย่าชื่นใจหายเหนื่อย..
อุ๊ยๆๆ น่่ารักมากๆ
ต้องมาตามอ่านย้อนหลังแล้วค่ะ
ขอบพระคุณมากนะคะ
น่ารักนะครับ
วัยนี้เขาอยากรู้อยากเห็น หมดหล่ะ