ศูนย์รวมจิตใจที่ไฟมืด



ศูนย์รวมจิตใจของชาตินั้นมีได้ตั้งแต่สถาบันชาติระดับต่างๆ  แต่ที่คนคิดกันไม่ถึงที่ผมจะขอแนะในวันนี้ (ความจริงแนะมานานแล้ว) คือ  ทีม (ชาติ) กีฬา (แม้มวยโง่ๆ ก็ยังได้)   วงดนตรี  อนุสาวรีย์  คนเก่ง คนดี  (รวมทั้งคนโง่คนเลวแล้วรวย นานทีก็กลายเป็นศูนย์รวมจิตใจได้กะเขาเหมือนกัน  ดังเช่นในขณะนี้พศ. ๒๕๕๖ ไง) 

ที่นึกถึงยากคือ อนุสาวรีย์   ลงทุนน้อยมาก แต่เป็นศูนย์รวมจิตใจแห่งชาติสูงมาก   เช่น อนส. ปชต. ที่สี่แยกคอกวัว  อนส. ร ๕ ที่ลานพระรูป อนส.ดอนเจดีย์ ย่าโม  คุณหญิงมุก ฯลฯ   ....แต่ที่คนลืมกันไปคือ อนส. ชัยสมรภูมิ   กลางกรุงเทพนี่แหละ  

วันนี้รอบอนส. ชัยฯ มีสภาพแวดล้อมดีพอใช้  โดยเฉพาะทางเดินลอยฟ้า โดยรอบ ที่แต่ละวันคนเป็นแสนน่าจะเดินผ่าน ...แต่อนิจจา ในเวลากลางคืน เขาเหล่านั้นไม่อาจมองเห็นอนส. อันสง่า และเป็นศูนย์รวมจิตใจได้เลย เพราะมันมืดมิด

รัฐบาลไทยทุกสมัยก็ไม่คิดกันออกได้เลยว่าว่า อนส. คือ ศูนย์รวมจิตใจ ให้เสื้อแดงเหลืองขาวฟ้าหลอมมาเป็นหนึ่งเดียว

จึงขอเสนอว่า เวลากลางคืน ให้เอาไฟหลากสี ส่องฉายเข้าไปยังทหารที่ยืนเฝ้ายอดแหลม     นึกอะไรไม่ออก เอาสีแดงน้ำเงินฟ้าเลือดหมูก็ได้  สี่เหล่าทัพ  แถมอีกสีคือขาว ประชาชน  ฉายอยู่ตรงฐาน ปรึกษานักจิตวิทยาทัศนศิลป์หน่อยก็คงดี  หาใครไม่เจอปรึกษาผมก็ได้  ฟรีอีกต่างหาก

คนผ่านไปมาเห็นเข้า โดยเฉพาะยามค่ำคืน จะเกิดความรักชาติขึ้นอักโข ...เข้าใจไหม

ลงทุนไฟสิบดวง ราคาไม่ถึงแสนบาท แต่ส่งผลต่อจิตใจคนทั้งชาติ มูลค่ามิอาจประมาณได้  ...เข้าใจไหม

...คนถางทาง (๑๔ กพ. ๒๕๕๖)  


หมายเลขบันทึก: 519545เขียนเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ 2013 09:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ 2013 09:45 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

ท่านอาจารย์พูดเกี่ยวกัยเรื่องศูนย์รวมจิตใจ อย่างงี้ ทำให้นึกถึง งานวิจัยของใคร คนนึง เมืี่อหลายปีก่อนโน้น  ที่เค้าบอกว่า ย่าโม  ไม่มีจริง -- เท่านั้นแหล่ะ  กระแสตอบรับตามมาอย่างท่วมท้น -- จนครอบครัวนั้น  หาแผ่นดินอยู่ เกือบไม่ได้   เออ ... เห็นท่าจะจริงค่ะ  เรื่องของความเชื่อ ความศรัทธา เหล่านี้  ควรหันมาสร้างเป็น กุศโลบาย ในการรวมใจ คนไทยให้เป็นหนึ่งเดียว -- เข้าใจมั๊ย  รัฐบาล (  คน ไทย  )

เป็นสิ่งที่เคยคิดแต่ยังไม่เคยคิดจะออกความเห็นให้ดังๆค่ะ เพราะตอนที่ผ่านแล้วคิดว่า คนดูแลจัดการน่าจะรักอนส.และเห็นคุณค่าของสถานที่มากกว่านี้ น่าเสียดายที่ผู้ที่มีหน้าที่ดูแลไม่ได้รักหน้าที่ของตัวเองมากพอที่จะออกความคิดเห็นที่สร้างคุณค่าให้สิ่งที่เราดูแล (หมายถึงผู้ที่มีอำนาจหน้าที่ที่จะทำได้นะคะ คนทำงานจริงๆที่ดูแลอยู่อาจจะนำเสนอแล้วก็ได้)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท