กวีแห่งรัก..

+++ ความเอ๋ยความรัก +++

เหนือความอ่อนละมุน คือ รัก

เหนือความแข้งแกร่ง คือ รัก

เหนือความรัก คือ รัก

ในมรรควิถี

แห่งรัก

ทุกข์และสุข

ชะเง้อคอย.

ความรัก

ก็ทำหน้าที่

ของมัน

หมดหน้าที่

เมื่อไหร่

มันก็หยุด...นะคะ

ทั้งรัก

ทั้งชัง

ช่างมันเถอะ

ถึงเวลา

ก็ดู...ดูลม

ลมหายใจ..

แรกรัก

ร่างเริง

สดใส

แล้ว บินไป

บิน..ลับ

ไม่...กลับมา

รักเอ๋ย..

ไม่นึกเลย

ว่าจะหวาน

ปานน้ำผึง

นึกไม่ถึง

ว่าน้ำผึง

นั้นจะขม..

ถ้าจะรัก

ต้องรัก

ด้วยใจ

ถ้ายังหวัง

สิ่งใด

ไม่ใช่รัก

ลมรัก

โชยมา

ชื่นใจ

ความรัก

ของฉัน

โชยไป

ตามสายลม

ถ้าจะรัก

จงรัก

ไวไว

ก่อนจะสาย

ย่างวัยชรา

รอให้ถึง

พรุ่งนี้

จะรัก

ให้หนำใจ...

มณีเทวา..

[ทิมดาบ]

ชอบจังครับ...คำสั้น...แต่เป็นบทกวีที่มีพลังและมีความหมายมากมายครับ...

[อุยกุล]

มาอ่านบันทึกของคุณมณีเทวาเป็นอีกครั้งครับ ชอบแนวเขียนเป็นตัวเองสูงของคุณมณีเทวามากๆ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงได้รับความสำเร็จอีก

[อุยกุล]

ใช่ครับคุณหมอทิมดาบ เป็นบทกวีที่มีพลังและมีความหมายมากมายครับ