คุณยายขายผัก


              สัปดาห์นี้ดิฉันได้มีโอกาสกลับบ้านพอดีคุณแม่พาไปขนฟืนที่ทุ่งนาซึ่งอยู่ห่างจากหมู่บ้านไม่ไกลนัก พอดีเจอคุณยายคนหนึ่งซึ่งเราก็ไม่รู้จักท่านหรอกเห็นท่านเดินเข็นรถเข็นซึ่งมี ขิง ข่า ตระไคร้เต็มไปหมด ตามวิถีชีวิตชาวบ้านถึงแม้เราจะไม่รู้จักแต่ใช่ว่าเราจะเดินผ่านกันไปเหมือนคนเมือง คุณเเม่กับดิฉันเข็นรถใส่ฟืนมาจึงหยุดถามคุณยายตามประสาคนหมู่บ้านใกล้เรือนเคียงก็ได้คำตอบว่าคุณยายมาซื้อผักสวนครัวที่หมู่บ้านดิฉันไปขายต่อที่ตลาดในอำเภอซึ่งหมู่บ้านของดิฉันกับหมู่บ้านที่คุณยายอยู่นั้นห่างกันราว 4 กิโลเมตร โดยคุณยายบอกว่าผักนี้เหมาเขามา 70 บาท โดยวันก่อนก็มาเอาไปแล้วส่วนหนึ่งเเต่ยังไม่เอาไปหมดเพราะกลัวมันขายไม่หมดเเล้วเหี่ยวก่อน  ซึ่งคุณยายใช้การเดินเท้ากับรถเข็นที่นำมาใส่ของเป็นส่วนใหญ่ ด้วยความที่กลัวคุณยายท่านเหนื่อยเพราะเเก่มากแล้วเราเลยถามคุณยายไปว่าทำไม่ยายไม่ให้ลูกหลานพามา ซึ่งคำตอบที่ได้คือ"ยายไม่อยากรบกวนลูกหลานเขา เขามีงานต้องทำ เด็กๆเขาก็ไปโรงเรียน ยายมาเองได้" ซึ่งคำตอบจากคุณยายทำให้เราถึงกับน้ำตาคลอเพราะในความรู้สึกตอนนั้นคุณยายมีแต่ความปราถนาดีให้ลูกหลาน ไม่เคยคิดเเม้เเต่จะน้อยใจที่ตัวเองต้องมาทำงานที่ลำบากแลกกับเงินเพียงไม่กี่บาท ซึ่งเงินที่ไม่มากนี้หวังเพียงว่าจะช่วยลดภาระค่าใช้จ่ายของลูกหลานลงได้บ้าง เมื่อมองไปถึงสังคมยุคปัจจุบันบางทีเงิน 100 บาทเราเเทบซื้อข้าวกินไม่ได้ในเมืองใหญ่ๆ  เเต่สำหรับคุณยายท่านบอกว่ากำไรไม่กีบาทที่ท่านได้มานั้นอยู่ได้หลายวัน ทำให้ดิฉันรู้สึกถึงค่าเงินขึ้นมาทันทีว่ากว่าจะได้มานั้นต้องแลกด้วยหยาดเหงื่อเเรงงานของผู้มีพระคุณของเรา  ฉะนั้นเเล้วเราควรที่จะรู้จักใช้เงินให้ประหยัดเเละรู้ค่าของเงินให้มากขึ้น เพราะบางที่เงินที่เราใช้จับจ่ายสิ่งของที่ไม่จำเป็นนั้นอาจมีค่ามากกับคนที่เขาขัดสนกว่าเรา.......

คำสำคัญ (Tags): #ค่าของเงิน
หมายเลขบันทึก: 518310เขียนเมื่อ 3 กุมภาพันธ์ 2013 12:22 น. ()แก้ไขเมื่อ 3 กุมภาพันธ์ 2013 12:22 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

แถว ๆ บ้านคุณมะเดื่อก็มี " คุณยายขายผัก"  อายุก็คง 80 กว่า แล้ว บ้านอยู่ละแวกเดียวกับคุณมะเดื่อ  แต่...ตรงกันข้าม...กับคุณยายในบันทึกนี้เลย....เพราะคุณยายที่คุณมะเดื่อว่า...รวย...รวย...และ...รวย ลูก ๆ หลาน ๆ ก็รวย  ดูแลเป็นอย่างดี แต่ก็ยัง เข็นรถขายผักอยู่  บอกว่าไม่อยากนั่ง ๆ นอน ๆ ไปวัน ๆ 

ยายธีแก..ไป..กินผัก..ที่..ยายวิ..แกปลูก..อ้ะ..ยายวิแก..ไม่คิด..ตังส์..จ้ะ.สวนผักนี้อยู่อินทร์บุรี.(.ยายธี)

อ่านแล้ว ได้ความคิดเร้าคุณธรรมอย่างยิ่งครับ   ขอบคุณความดีครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท