อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑....กาลวา- ระผ่านพ้น......สติดล ประจักษ์ธรรมสิ่งสรรพ มิคงค้ำ.............จิตย้ำ พะวงใด....ควรคิด ประกอบดี.......สละลี้ ละ"ตู"ไซร้ตัวตน สิรู้ใช้....................พละไว้ ผดุงธรรม
ไม่มีความเห็น