หวังเพื่อน ทั้งปวง.....มอบใจ ให้ฟื้น ตื่นคืน (กาพย์กลอนฉบัง ๑๖)
กาพย์กลอนฉบัง ๑๖
* กาพย์ฉบัง จังงัง ข้าน้อย........เฉกหมัด ซัดข้อย.........ต้องล้ม จมลึก หลับนาน
ในฝัน ฉันเห็น กลอนกานท์........ดุจดั่ง นงคราญ...........ตระการ ร่ำร้อง ก้องสรวง
โลดลิ่ว ร่วมร่าย หวังเป็น..........ดาวหนึ่ง จรัสเห็น........ใครจัก รักช่วย เติมตวง
บ่บ้า ติดยึด สื่งลวง..................หวังเพื่อน ทั้งปวง........มอบใจ ให้ฟื้น ตื่นคืน
หมายเลขบันทึก: 517874เขียนเมื่อ 30 มกราคม 2013 11:44 น. ()แก้ไขเมื่อ 30 มกราคม 2013 12:07 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น