The Dalcroze Method การเคลื่อนไหว ดนตรี และการสร้างสรรค์ : เรียนรู้ดนตรี เพื่อสัมผัสถึงความงาม (Part 3 End)

บุคคลที่เคยได้รับการศึกษาจาก Dalcroze จะกล่าวถึงลักษณะของเขาว่า เป็นบุคคลที่ไม่เหมือนใคร เป็นคนที่รวมเอาคุณสมบัติต่างๆของบุคคลที่เป็นผู้ดูแล ช่วยเหลือ มีความมั่นใจอย่างเต็มเปี่ยม เต็มไปด้วยความอบอุ่น ร่าเริง เป็นผู้ที่กวดขันดูแลนักเรียนอย่างใกล้ชิด และเข้าใจในการใช้อารมณ์ขัน เขาเป็นนักดนตรีที่ประสบความสำเร็จ แต่เขาก็ได้รับการตอบรับที่ดีเยี่ยมจากนักเรียนของเขาด้วย เขาเข้มงวดและเต็มไปด้วยการเรียกร้องต่อผู้เรียน แต่นักเรียนของเขาบางคนก็ได้พูดถึงความเขินอายและสุภาพ เขาจะกล่าวขอโทษเสมอไม่ว่าเมื่อใดที่เขาได้แสดงอาการรุนแรงต่อใครซักคน นักเรียนของเขาทุกคนจดจำเขาได้  ด้วยความชื่นชมและความยำเกรง รวมไปถึงการสร้างสรรค์บนเปียโนของเขา เขาเชื่อว่ามันคือตัวอย่างทางดนตรีที่ควรจะใช้ในห้องเรียน ควรจะเล่นทั้งหมดด้วยการสร้างสรรค์  ดังนั้นดนตรีที่ใช้ในการสอนควรเต็มไปด้วยความสด ใหม่ และไม่น่าเบื่อ เพื่อมันจะไม่สามารถคาดเดาได้ผู้เรียน

  Dalcroze มุ่งความสนใจในภาพยนตร์ อุปรากร และการเต้น ด้วยจิตวิทยาและผู้คน เขาให้สิ่งต่างๆเหล่านี้ด้วยการสอน ซึ่งเป็นธรรมชาติของเขาที่ได้เลือกเป็นครูสอนดนตรี ในครึ่งแรกของศตวรรษนี้ เขามีอิทธิพลอย่างครอบคลุมต่อผู้เชี่ยวชาญดนตรี เขาได้ถูกเชิญจากคณะบัลเล่ต์ Paris Ballet ให้ไปช่วย นักบัลเล่ต์ เพื่อให้เข้าใจและสามารถปฏิบัติ จังหวะที่ยากของเพลง Rite of Spring ของ Stravinsky ได้  เขายังได้ร่วมมือกับ Adolphe Appia (นักออบแบบละครแนวใหม่) ในการออกแบบฉากของ อุปรากรของ ริชาร์ด วากเนอร์ และช่วยกันสร้างผลงานที่สำคัญ ต่อการละคร ฉาก แสงสี การตกแต่ง และการออกแบบท่าเต้นของฉากที่ใช้ผู้คนมากมาย เขาเชื่อในการสอนที่รวมความหลากหลายในศาสตร์ต่างๆเข้าด้วยกัน  ความเข้าใจ ระบบการรับรู้ ระบบประสาทสัมผัส และจิตใจ ทั้งหมดนี้ล้วนมีอิทธิพล ต่อบุคคลในแวดวงต่างๆทั้ง การศึกษาทั่วไป การบำบัดรักษา การศึกษาพิเศษ รวมไปถึง ทางด้านจิตวิทยาอีกด้วย

มีผู้ที่ติดตาม Dalcroze มากมาย ในช่วงแรกของชีวิตการสอนคนส่วนใหญ่ที่ติดตามคือ นักเรียน และผู้ปกครองของเด็กที่เขาสอน บุคคลเหล่านี้ได้รับแรงบัลดาลใจจากการสอนของเขา และเข้าใจถึงประโยชน์ของการสอนตามแนวทางของเขา ครูดนตรีคนไหนที่ไม่เคยมีประสบการณ์ในชั้นเรียนของ Dalcroze  ก็จะไม่เชื่อ แต่ในไม่ช้า ความต้องการการสาธิตและการอบรมของเขาก็มีขึ้นในทั่วยุโรป เขาตั้งมาตรฐานสำหรับการอบรมครูดนตรีอย่างเข้มงวด แม้จะมีความต้องการสร้างโรงเรียนตามแนวทางของเขาอย่างพิถีพิถัน แต่ในไม่ช้าก็มีเกิดหลักสูตรอบรมนี้ในหลายประเทศ  รวมไปถึงในสหรัฐอเมริกาด้วย (ในปี 1915)  Dalcroze ยังคงทำงานอย่างต่อเนื่อง ในการตั้งคำถามและปรับปรุงหลักสูตรการสอนตามแนวที่เขาคิดค้นขึ้นนี้จนกระทั่งเขาได้เสียชีวิตลงในปี 1950 นักเรียนที่เคยได้รับการศึกษาจาก Dalcroze โดยตรงหรือได้ศึกษาผ่านหลักสูตรของเขา จะใช้รูปแบบความคิดนี้ในการพัฒนาความเป็นดนตรี (Musicianship)ในทุกๆระดับการศึกษา  การพัฒนาการฟังและการร้องโน้ต ( Ear training and Solfeae) เพื่อพัฒนาการได้รับรู้ภายใน และการฟังอย่างตั้งใจ  Eurhythmics เพื่อฝึกร่างกายในการรับรู้ความรู้สึกประสาทสัมผัสต่างๆ ของเวลา และ พลังงาน แสดงออกทาง พื้นที่ (Time, Energy, Space) และการ Improvisation เพื่อให้ผู้เรียนมีโอกาสในการแสดงออกถึงความคิด และการจินตนาการอย่างอิสระร่วมกัน สิ่งที่เขาได้ยิน ความรู้สึกและความเข้าใจ 

---

หนังสืออ้างอิง

Abeles, Harold F ., Charles R. Hoffer , and Robert H. Klotman. 1984. Foundation of music Education.  New York: Schirmer Book.

Choksy, Lois, et al. 1986. Teaching Music in the twentieth Century. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.