คนดียังมีอยู่จริง.
หลายคนที่ไม่กล้าตอบเพราะไม่คิดว่าจะมี..แต่ที่ผมนำมาเขียนนี้เพราะผมเชื่อว่าความจริงยังมีคนดีเหลืออยู่ในสังคมอีกมาก.แต่เราอาจจะยังหาไม่เจอ.. เรื่องแรกนี้เพิ่งเกิดขึ้นใหม่ๆ ผู้เขียนถือโอกาสนำมาจากเน็ทเพื่อแบ่งปันให้ท่านได้ทราบ..เมื่อทราบแล้วจะนำไปขยายต่อหรือปฏิบัติบ้าง..* ถือว่าเป็นสิ่งที่ดีครับ..ใครจะด่า..ว่าทำไมต้องทำแบบนั้นก็ปล่อยเขาไปเพราะคนคนนั้น..อาจจะฟังและเชื่อจากนิทานอีสปมากก็เป็นได้. เรื่องความรีบร้อนของคนเรานั้นมักจะมีกันเกือบทุกคน..รีบร้อนแต่เรียบร้อย..อันนี้น่าจะดีกว่าสิ่งใดใด ?ที่น่าจะถูกตัดคะแนนก็คือรีบร้อนแล้วซุ่มซ่าม..ไม่ระวังใดใด ? หรือภาษาทหารเขาจะเรียนว่ารน..ชนหน้า-ชนหลังไปทั่ว..ถ้าชนจากการเดินก็คงไม่มีเรื่องใดใด ? ตามมาเพราะผู้เดินชนต้องเจ็บตัวไปเอง. ถ้าชนแรง.แต่ถ้าต้องขับรถแล้วล่ะก็ต้องเป็นความกันเสมอๆไม่ว่าเราชนเขา หรือเขามาชนเรา.เมื่อเกิดเหตุแล้วต้องเจรจากันก่อน..เพื่อไม่ต้องถึงโรงถึงศาล แต่หลังจากชนและรอนานแล้วแล้วก็ไม่พบคู่กรณี. แต่ผู้ที่ถอยมาชนอาจต้องรีบไปทำธุระ ถ้าไปเฉยๆก็สามารถทำได้ ถ้าไม่มีพยานบุคคลหรือมีภาพในกล้องวงจรปิด.
มีธุระด่วน-รอนานแล้วไม่พบคู่กรณี. - ถ้าหนีจะแจ้งรายละเอียดไว้ทำไม ?
แต่ในความที่เป็นคนดี"โดยสันดาน"จะไม่ไปเฉยๆ แถมยังเขียนที่อยู่ให้ติดต่อเพื่อชดใช้ความผิดพลาดที่เกิดจากการกระทำของตน เอง..จึงเขียนป้ายไว้ดังกล่าว.ใครที่ได้อ่านแล้วผมคิดว่าคงจะมีความเห็นแตกต่างกันไป..ในทางที่ดี. คงต้องมีบ้างที่อาจจะตำหนิผู้เป็นต้นเหตุ. ดูในภาพแล้วแผลที่เกิดขึ้นนั้นไม่น่าจะใหญ่โตหรือเสียหายมากมายนัก และถ้าผมเป็นเจ้าของรถคันที่ถูกชนผมจะไม่เอาเรื่องเพราะถือว่าการกระทำของ คนที่ถอยมาชนนั้น ดีและมีค่ากว่าการซ่อมทำเล็ก-น้อยๆ. ผมอาจจะยกยอดไปซ่อมพร้อมกันกับแผลใหม่ ที่อาจจะเกิดขึ้นในพื้นที่ใกล้ๆกันก็ได้.เรื่องต่อไปนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับคนในครอบครัวของผู้เขียนเอง ปกติผมเป็นคนที่นอนตื่นสาย จะรีบตื่นมาทำไมล่ะครับ ? เรื่องงานก็ไม่ต้องทำแล้วนี่นา ! ประมาณแปดโมงเศษๆของวันนี้ ๑๙ ก.ย.๕๕ ศรีภรรเมียมาปลุกแล้วบอกว่าได้รับแจ้งทางโทรศัพท์ว่า.ลูกสะใภ้ที่เพิ่งออกจากบ้านไปทำงานได้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์..ขณะนี้ถูกส่งตัวไปที่ร.พ.สมเด็จ พระนางเจ้าสิริกิตติ์ฯเรียบร้อยแล้ว..
เรือน้ำมันไทยจากมาบตาพุดไปพระประแดง.
จะไปดูเธอสักหน่อยไหม ? ศรีภรรยายิงคำถามมาที่ผม..ผมล้างหน้าล้างตาและเตรียมตัวจะไปดูอาการที่ร.พ.แต่อยากจะให้แน่ใจว่า..ทางฝ่ายลูกชายจะว่าอย่างไร ? จึงโทรไปถามก่อน. เชิงขออนุญาตอะไรทำนองนั้น..ที่ต้องทำเช่นนี้เป็นเพราะที่บ้านผู้เขียนน่าจะมีปัญหาระหว่างเด็กสมัยใหม่กับผู้ใหญ่ สมัยเก่า.อย่างผู้เขียน. ไม่ทราบว่าที่บ้านผู้อ่านเป็นเช่นนี้บ้างหรือไม่ ? หรือว่าเด็กรุ่นใหม่หมดรุ่นไปแล้ว.ลูกชายผมต้องเดินทางไปกับเรือน้ำมัน..จากท่าเรือมาบตาพุดเพื่อไปส่งน้ำมัน งานรับผิดชอบของบริษัทฯ. ที่ท่าเรือพระประแดง. ด้วยความเป็นห่วงผมได้ติดต่อกันตลอด..จนทราบแน่ว่าเขาเสร็จงานและกำลังเดินทางกลับบ้าน..โดยมากับ รถปรับอากาศเที่ยวสุดท้าย จะมาถึงพัทยาประมาณเที่ยงคืน ผมต้องมารับมิฉะนั้นเขาจะกลับบ้านอย่างไร ? ระหว่างทางกลับบ้านเขาขอแวะกินอะไรกลางทาง..เพราะเขาบอกว่าอาหารบนเรือน้ำมันมื้อเย็นนั้น เป็นแกงหน่อไม้..กินได้ไม่มากผมไม่ขัดข้อง..เราจึงมาแวะที่ร้านบะหมี่น้ำ..ตรงข้ามร้านอาหารไทยที่ชื่อจุ๊กกับโจ้. ผมสั่งบะหมี่กับเกี๊ยวน้ำ ลูกชายสั่งข้าวขาหมู..
สถานีรถปรับอากาศพัทยา - กรุงเทพฯ-ที่พัทยาเหนือ.
ระหว่างรอผมขอสั่งบะหมี่แห้งไปฝากศรีภรรยา และกำลังจะสั่งเผื่อลูกสะใภ้สักหนึ่งอย่าง.. ด้วยความที่เกรงว่าจะซื้อไปแล้วไม่ถูกใจจึงโทรกลับไปถาม..กว่าเธอจะเปิดห้องออกมารับสายนานพอสมควร..ลูกชายจึงบอกว่าไม่ต้องซื้อไปฝาก.เพราะเธอเป็นคนขี้รำคาญ พร้อมทั้งย้ำว่าไม่ต้องไปยุ่งกับเธอ..ลูกชายพูดเช่นนั้น..ผมเลยไม่เข้าใจว่าทำไมความหวังดีของผมกลับไปสร้างความรำคาญให้กับอีกฝ่ายหนึ่ง.ผมยังย้ำและอธิบายกับลูกชายว่า..เราอยู่บ้านเดียวกันควรเป็นห่วงเป็นใยกันบ้าง.เขาสวนมาว่าไม่ต้องห่วง.. ผมต้องเงียบเสียงลงทันที แล้วก้มหน้ากินไปจนหมด.คิดเงินแล้วกลับบ้านและเล่าให้ภรรยาว่า..ถ้าไม่จำเป็น ต่อไปนี้อย่าไปยุ่งกับพวกเขาเลย..เพราะเขารำคาญคนแก่อย่างเราเสียแล้ว..ผมไม่ว่าหรอกครับ.สองวันต่อมาเราจึงอยู่กัน เหมือนผู้อาศัยแทนที่จะเป็นพ่อ - แม่ผัวกับลูกสะใภ้..ที่จริงผมกำลังจะหมดห่วงแล้วเพราะไปอาศัยบารมีของเพื่อนผู้การ..ฝากงานให้เธอ..ทีแรกจะได้งานราชการเสียด้วยแต่..ท่านเคยได้ยินกันไหมว่า..เหนือฟ้ายังมีก้อนเมฆ..ต้องผิดหวังกลับมาสิครับ..เพราะเพื่อนผู้การของผมเป็นแค่นาวาเอก..
เด็กรุ่นใหม่. - สองคนขวาสุด.กับคนรุ่นเก่า. - ผู้เขียน + ภรรยา.
คงมีนายพลที่เส้นใหญ่กว่า..จึงทำให้ลูกสะใภ้ต้องผิดหวัง..ผู้ที่รับปากก็ดีเหลือเกินครับพี่แกยอมรับผิดครับ. แต่มิได้ยอมเฉยๆพี่แกยื่นตำแหน่งใหม่ให้. ที่บริษัทของตนเอง เป็นอันว่าแม้เธอจะมิได้งานหลวง..งานบริษัทก็คงไม่เลวน๊ะ ดีใจสิครับแม้ผมจะมิใช่คนทำงานเอง.แหมคนเรา..เคยทำงานแล้วต้องย้ายตามสาละมี แถมยังต้องมาว่างงานเสียอีก..สุขภาพจิตเสียสิครับ..ต่อมาเธอเริ่มทำงานได้สองวันแล้ว.ช่วงสองสามวันมานี้ มีพายุเข้า. ฝนจึงตกหนักบ้าง - เบาบ้าง เป็นช่วงๆ. เช้านี้เป็นเช้าวันที่ ๓ ลูกสะใภ้ขี่รถคู่ชีพของเธอเอง ออกจากบ้านไปทำงานตามปกติ และได้ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ ผมรีบโทรแจ้งเพื่อนผู้การให้ทราบก่อนเพื่อให้เขาแจ้งไปยังที่ทำงาน แล้วจึงได้ออกเดินทางไปร.พ.สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิตติ์ฯกันเลย.เพื่อให้ทางหน่วยงานเธอทราบ เราจึงได้แวะไปแจ้งย้ำอีกครั้ง. แต่ทางสำนักงานของเธอทราบแล้ว..พอมาถึงห้องฉุกเฉินผมให้ศรีภรรยาเข้าไปพบโดยตัวเอง ขอรออยู่ที่ลานจอดรถ..แล้วโทรไปบอกลูกชายอีกครั้ง.สักพักทุกคนมาพบกันที่หน้าห้องฉุกเฉิน..ทีแรกคิดว่าหนักมากเพราะกระดูกเท้าอาจแตกหรือหักได้.
งานแต่งลูกสาวพ.ต.ท.ทรงเดช ศรีสุวัฒน์..ผู้การเสรี. ที่สองขวา - นั่ง.
หลังการเอ๊กซเรย์แล้วปรากฏว่า.ไม่หนักอย่างที่คิดไว้รับยาและฉีดยากันบาดทะยักแล้ว สามารถกลับบ้านได้เลย ผมขับรถมารับตัวแล้วมุ่งหน้ากลับบ้าน..โดยมาแวะที่ปั๊มน้ำมันบางจากก่อน.นายแบ๊งค์ลูกชายผมขี่รถมอเตอร์ไซด์.คันใหม่ แซงไปก่อน แล้วมา เจอกันที่ปั๊มน้ำมันบางจาก.ก.ม.๕ ช่วงนั้นผมมิได้ คุยอะไรกันโดยขับมาเฉยๆ ลูกชายไปคุยกับใครไม่ทราบ ?เรามองจากในรถ ทีแรกผมคิดว่าเขาเป็นคู่กรณี..ลูกสะใภ้บอกว่าเขาเป็นคนดีที่ช่วยนำส่งร.พ.เราขับรถออกจากปั๊มตามเขาไปอีกประมาณ ๕ ก.ม.จึงพบว่า.เขาพามาที่รถมอเตอร์ไซด์ ฟิโน.ของลูกสะใภ้..ซึ่งจอดอยู่อีกฝั่งถนน. ผมมองด้วยสายตาเดาว่า..กระจกมองข้างแตกเพียงอย่างเดียว..อะไรพังก็ช่างเพราะสามารถเปลี่ยนอะไหล่ใหม่ได้. แต่คน..ควรจะเจ็บน้อยที่สุดเจ้าของรถที่ขับนำมายืนรออยู่ด้านนอกข้างรถ นายแบ๊งค์กลับมาถามแฟนว่าจะเอาเรื่อง..หรือเรียกค่าเสียหายอะไรจากเขาหรือไม่ ?ผมฟังอยู่เงียบๆและพอจะเดาออกว่า...เธอคงพูดไม่ชัดเจนนัก..จึงให้ศรีภรรยาเปิดกระจกลง..แล้วเรียกคนที่คิดว่าเป็นคู่กรณีเข้ามาพูด..เหตุการณ์เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง.
บางวันผู้เขียนต้องรับ - ส่งไปล้างแผล. - เจ็บนี้อีกนาน.
เพราะที่จริงแล้วไม่สามารถเรียกอะไรจากเขาได้เลย..แม้แต่บาทเดียว. ผมร้องอ๋อ
และเข้าใจทุกอย่างแล้วครับ. *นายคนนี้เป็นคนดีจริงๆ..เพราะเขาเป็นผู้ที่นำลูกสะใภ้ผมไปส่งที่ห้องฉุกเฉิน
และยังได้นัดมาพบที่ปั๊มบางจากอีกต่างหาก. เขานำรถไปจอดให้แถมยังเก็บของไว้ให้ทั้งหมดอีกด้วย.
ครั้งแรกที่เห็นผมทราบทันทีว่า.
นายคนนี้น่าจะเป็นข้าราชการจากหน่วยสอ.รฝ. เพราะเห็นเครื่องหมายหน่วยบนหน้าอกเสื้อ.
เสื้อกันลม. แต่ยังไม่เข้าใจว่าเขามาเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างไร
?
แวะมาชื่นชมด้วยคนนะคะ
..... พอมีอายุมากขึ้น ... ได้เจอกันกับเพื่อนๆ ในงานสำคัญๆแบบนี้นะคะ .... เป็นความสุขอีกแบบหนึ่ง นะคะ..... ดีใจด้วยที่มีความสุข นะคะ
ใช่ครับอาจารย์ เรามักจะ แหกปาก ร้องคาราโอเกะกันเสมอๆ.. ยกเว้นผมเพราะชอบฟังมากกว่า และชอบคุยกันอยู่ด้านนอก..มิใช่แย่งไมค์ไม่ทันเพื่อน. หมุนเวียนกันไปตามบ้านเพื่อนๆที่มีอุปกรณ์ครบ..สนุกกันตามวัยครับ..บางทีก็ออกจะเกินวัยไปบ้างแต่ดีครับเพราะ..ไม่มีใครคอยตัดคะแนน..