วันนี้ผมลองนำพระสมเด็จวัดระฆังเนื้อแก่ปูนดิบออกมาถ่ายรูปแบบซูมชัดๆอีกครั้งหนึ่ง
พระองค์นี้ผ่านสภาพการใช้มาพอสมควร โดยเฉพาะด้านหลัง สึกกร่อนค่อนข้างมาก ด้านหน้าสึกเล็กน้อยพอดูง่าย
แต่เมื่อซูมไปที่รูน้ำตา ก็สังเกตเห็นทิศทางการไหลของน้ำปูนจากบนลงล่างทุกรู
และทุกการไหลก็จะมีรอยกร่อนของก้อนปูนดิบอย่างต่อเนื่อง จึงทำให้ไม่มีเนื้องอกนูนขึ้นมามากนัก แต่ก็พอเห็นทิศทางการไหลได้ชัดเจน ดังรูป
จากรูปนี้ มีความชัดเจนว่าการสังเกตรูน้ำตานั้น ถ้าเป็นพระแขวนใช้งานตลอด ก็จะมีการไหลไปทางเดียวกันหมด อย่างไม่น่าเชื่อ แต่ก็เป็นไปแล้ว
ลองสังเกตภาพนี้ดูนะครับ
ผมประเมินจากภาพรวมแล้ว รูน้ำตาทั้งหมดนับได้ไม่ต่ำกว่า 100 รู มีขนาดใหญ่ๆประมาณไม่ต่ำกว่า 20 รู
ดังนั้นพระสมเด็จองค์นี้จึงสามารถใช้เป็นเนื้อครู ในกรณีของพระเนื้อแก่ปูนดิบ ที่มีการใช้ยาวนาน จนเนื้อแห้งจัด มีตั้งอิ้วขึ้นพราวทั้งองค์ แต่มีปูนสุกเล็กน้อย เฉพาะในหลุมเท่านั้น
ลองสังเกตดูนะครับ
พิมพ์และเนื้อไปไม่ได้เลยครับ ผมเลยลบไปแล้วครับ
เก๊ตาเปล่า 500 เมตรครับ
ขอบพระคุณครับ
พระเนื้อพลาสติก เก๊ระดับประถมครับ แต่งผิวมานิดหน่อย