ช่องทางอาหาร..ของคุณเพ็ญ


จะช่วยเหลือคุณเพ็ญ ให้ได้รับสิทธิ์ต่างๆ อย่างคนไทยที่สมบูรณ์คนหนึ่ง โดยเร็วที่สุด

 วันนี้ไม่ได้มาเขียนถึงเรื่องสรีระของร่างกายเรานะคะ ชื่อเรื่องว่าช่องทางอาหารนั้น เป็นสิ่งที่ได้พบเห็นมาจากการไปเยี่ยมบ้านประชาชนในพื้นที่ค่ะ

  คุณเพ็ญ เป็นหญิงพิการทางสมอง ตามประวัติที่น้องสาวที่รับคุณเพ็ญมาอยู่ด้วย เนื่องจากคุณแม่เพิ่งจะเสียชีวิต บอกว่าคุณเพ็ญถูกสุนัขกัดที่ศีรษะตั้งแต่เด็ก บาดเจ็บรุนแรง เลยกลายเป็นคนที่ไม่สมบูรณ์ ช่วยเหลือตัวเองเบื้องต้นได้ อาบน้ำ กินข้าว ขับถ่ายได้ เดินได้ แต่จะสนทนากันเป็นเรื่องนั้นไม่ได้  เล่นดีดลูกหินเหมือนเด็กๆ แต่จะมีอารมณ์ดี หัวเราะบ่อยๆ ปีนี้คุณเพ็ญอายุ 58 ปี และที่ผู้เขียนต้องมาเยี่ยมบ้านและให้ความช่วยเหลือที่สำคัญก็คือ คุณเพ็ญไม่เคยมีบัตรประชาชน มีแต่ชื่อในทะเบียนบ้าน ดังนั้นสวัสดิการต่างๆ เช่นเบี้ยคนพิการก็ยังไม่เคยได้รับ เพราะไม่มีบัตรประชาชน เรื่องนี้ผู้เขียนกำลังดำเนินการติดต่อกับท่านปลัดอำเภออยู่ แล้วคงได้นำมาเล่าในโอกาสต่อไป

  เป็นครั้งที่สองที่ผู้เขียนมาบ้านคุณเพ็ญ ซึ่งอยู่ในฐานะยากจน น้องสาวที่ดูแล ก็ต้องออกไปรับจ้างทุกวัน คุณเพ็ญเลยต้องอยู่บ้านคนเดียว แต่มีเพื่อนบ้านใจดี คอยเอาอาหารมาให้บ้างบางโอกาส รวมทั้งวันนี้ คุณเพ็ญได้กินมาม่าใส่ไข่ ที่ทำให้คุณเพ็ญกินไปชมไปว่า อร่อย อร่อย

 มีเวลาคุณแมวเพื่อนบ้านผู้ใจดีจึงเล่าเรื่องราวของครอบครัวนี้ให้ฟัง ทั้งพาชมบ้านของคุณเพ็ญด้วย แล้วผู้เขียนก็ได้เห็นการบริหารจัดการที่ดีของน้องสาวคุณเพ็ญ ที่ในแต่ละวันคงแทบไม่มีเวลากลับมากินข้าวกลางวันด้วยกันเลย เพราะต้องรับจ้างทำงานไกลบ้าน หรืออยู่ในไร่ แต่คนเราเมื่อคิดจะดูแลกัน ก็มีวิธีการจนได้



 ภาพนี้ดูมืดๆมองไม่ค่อยชัดนะคะ นอกจากหม้อใบหนึ่ง  ปิดฝาเรียบร้อย


  ภาพนี้ชัดเจนขึ้นนะคะ และนี่แหละค่ะ เรากำลังเห็นช่องทางอาหารของคุณเพ็ญ น้องสาวจะเจาะฝาครัว ให้คุณเพ็ญพอยื่นไปตักอาหารที่ทำเสร็จแล้วได้ ส่วนประตูครัวนั้นต้องปิดใส่กุญแจ เพราะแต่ก่อนเปิดไว้แล้วมีขโมยมาขโมยข้าวของในครัวไปหมด

  มองภาพนี้แล้วนอกจากจะเห็นหม้อหนึ่งใบ ที่คงใส่อาหารไว้ในบ้าน  ยังมองเห็นความรัก ความห่วงใจที่พี่น้องมอบให้แก่กันด้วยนะคะ ความลำบากยากจน เพียงใด ไม่ได้ทำให้ความเมตตาอาทรลดน้อยลงเลย ช่องทางนี้เป็นทางเดินของน้ำใจอันยิ่งใหญ่ที่จะ ไหลผ่านไปดูแลคุณเพ็ญให้อิ่มหนำตลอดไป

นึกถึงเบี้ยคนพิการ ที่จะได้รับในเร็ววันนี้ ผู้เขียนว่า ผู้เขียนกำลังช่วยให้คุณเพ็ญ ได้ตอบแทนน้องสาวตัวเองบ้าง แม้จะเป็นเงินเพียงเล็กน้อย คงเติมเต็มให้ความขาดแคลนแก่ครอบครัวนี้ได้บ้าง ตามสมควร

 รู้สึกมีกำลังใจที่จะช่วยเหลือคุณเพ็ญ ให้ได้รับสิทธิ์ต่างๆ อย่างคนไทยที่สมบูรร์คนหนึ่งโดยเร็วที่สุดค่ะ


 

หมายเลขบันทึก: 517389เขียนเมื่อ 24 มกราคม 2013 22:05 น. ()แก้ไขเมื่อ 24 มกราคม 2013 22:05 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)

อ่านไปก็ใจหายนะคะ

แต่คุณเพ็ญเค้ายังมีบุญและโชคดีนะคะ มีเพื่อนบ้านทีดี มีครอบครัวที่ห่วงใย

เค้าไม่ได้ถูกทอดทิ้ง 100 เปอร์เซ็นต์

สวัสดีค่ะคุณคนบ้านไกล

  สังคมเรายังน่าอยู่นะคะ

เพื่อนบ้านดีญาติดีแม้จะดูจนไปหน่อย

เลยเป็นส่วนเสริมให้เขาสมบูรณ์ขึ้นค่ะ

คุณ Bright  Lilly

  เป็นจุดเล็กๆที่ซ่อนอยู่ในความเจริญของเมืองศรีราชา

เห็นความห่วงใยกันอันน่ารักๆนะคะ

ช่องทางอาหารที่ที่หลายบ้านอาจยังนึกไม่ถึง

แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันค่ะ

สวัสดีค่ะคุณวอญ่า

  เพื่อนบ้านบอกว่าพยายามติดต่อหน่วยเคลื่อนที่ที่เข้ามาในหมู่บ้านแล้วเรื่องบัตรประชาชน

แต่ก็ไม่ชัดเจนเสียทีเพราะคุณเพ็ญอายุมากแล้วก็นานเกินไป

แต่ว่าเรื่องนี้ต้องมีเจ้าภาพค่ะ

ยังไงทำแล้วได้ผลประการใดจะนำมาเขียนไว้เป็นประสบการณ์นะคะ

สวัสดีค่ะคุณsila

  พอคุณเพ็ญกินอาหารเสร็จก็เข้าบ้่นไปหยิบหนังสือสวดมนต์มาอ่าน

เสียงดังเชียวค่ะแต่เนื้อเรื่องเป็นคนละเรื่องในหนังสือนะคะ


ช่วยกันใส่ใจดูแล..เลือกเกิดเลือกมีไม่ได้..เมตตาธรรมค้ำจุนโลกนะคะน้องหมอ

ดีมากๆเลยนะคะ ยังมีเพื่อนบ้านน้องเป็นห่วงดูแล น่าสงสารเห็นใจมาก ขอให้ได้รับเบี้ยคนพิการเร็วๆนะคะ

สวัสดีค่ะคุณกานดา

  วันจันทร์จะไปพบท่านปลัดก่อน

แล้วค่อยกลับมารวบรวมหลักฐานให้คุณเพ็ญ

คิดว่าจะสำเร็จนะคะ

สวัสดีค่ะคุณวิชญธรม

 ช่วยกันเป็นกำลังใจให้คุณเพ็ญเธอด้วยนะคะ

อยากให้เขามีโอกาสลดาระให้น้องสาวบ้างด้วยค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท