เช้าวันที่ ๒๕ ธ.ค. ๕๕ ผมออกไปวิ่งออกกำลังด้วยความสดชื่น เพราะอากาศเย็น และมีกลิ่นหอมอ่อนๆ อยู่ในบรรยากาศ ผมจำกลิ่นนี้ได้แม่นยำ … กลิ่นดอกพญาสัตบรรณ เดาว่าคงจะออกดอกไม่มาก จึงหอมสดชื่นดี (หากดอกดกเกินไปจะฉุน) ผมคิดในใจว่าแปลก ปีนี้เขาได้ออกดอกไปแล้ว ตอนต้นเดือนตุลาคม ปีนี้พญาสัตตบรรณบางต้นออกดอกสองหน ห่างกันสองเดือนครึ่ง
แล้วเช้าวันที่ ๒๘ ธ.ค. ๕๕ ทันใดที่เปิดประตูบ้านจะออกไปวิ่ง ผมก็ได้กลิ่นดอกพญาสัตบรรณ ต้นที่บ้านผมเอง และเมื่อนั่งรถผ่านต้นพญาสัตตบรรณริมถนนหน้าโรงเรียนพิชญศึกษา ก็เห็นเขาออกดอก และเมื่อวิ่งออกกำลังในหมู่บ้านในช่วงวันหยุดปีใหม่ ก็ได้ทั้งกลิ่นและเห็นดอกพญาสัตบรรณรุ่นที่ ๒ ของปี เกือบทุกต้น คือเห็นดอกใหม่ และฝักที่เกิดจากดอกรุ่นเก่า ปีนี้ฤดูกาลทำให้พญาสัตบรรณออกดอกสองหน
แต่สะเดาต้นที่บ้านผมไม่ออกดอกเลย ตามปกติเราจะได้สอยดอกและยอดของเขาเอามาทำน้ำปลาหวานในช่วงปีใหม่ แต่ปีนี้ไม่ได้กิน
สุพรรณิการ์ ก็ไม่ออกดอกเลย ปีก่อนๆ แม้เขาจะไม่สมบูรณ์ แต่ก็ยังออกดอกไม่ต่ำกว่า ๒๐ ดอก ปีนี้ไม่เห็นเลย
ตรวจสอบบันทึกของผมใน Gotoknow จึงพบว่า ผมบันทึกไว้เองว่าเมื่อปลายปี ๒๕๕๓ พญาสัตบรรณก็ออกดอก ๒ หนเหมือนกัน อ่านได้ ที่นี่
บันทึกเพิ่มเติมวันที่ ๑๕ ม.ค. ๕๖
หลังจากบ่นลงบันทึก หลังปีใหม่นิดหน่อยใบสะเดาก็ร่วงเอาๆ วันที่ ๑๒ ม.ค. ๕๖ ผมก็เห็นดอก แต่ไม่ดก และเย็นวันที่ ๑๓ ม.ค. แม่บ้านของลูกสาวก็สอยเอามาลวกกินกับน้ำปลาหวาน แต่ปีนี้ดอกสะเดาช่อเล็ก
วิจารณ์ พานิช
๒๘ ธ.ค. ๕๕
เพิ่มเติม ๑๕ ม.ค. ๕๖
แถวหาดใหญ่บ้านผมก็ออกดอกสองหนเหมือนกันครับ แปลกดีครับ
สงสัยว่ารู้จักต้นพญาสัตบรรณเพราะอาจารย์เขียนเล่า เวลาเห็นทีไรก็คิดถึงอาจารย์ทุกทีเลยค่ะ