ชีวิตงาม...
สุดทางเดินริมน้ำข้างบ้านก่อนออกสู่ทะเลเป็นที่ตั้งของวัดจีนและศาลเจ้าอยู่สามสำนัก ทุกครั้งที่ไปเดินออกกำลังกาย เราจะหยุดกราบพระและไหว้พระเจ้าก่อนกลับบ้านทุกครั้ง และช่วงหลังมานี้ฉันก็จะหยุดทักทายเจ้าบราวนี่ เจ้าแบล็กกี้ และเพื่อนฝูงของเขา...เหล่าสุนัขเฝ้าศาลเจ้าแถบนี้ด้วย
..
บราวนี่
..
นึกย้อนไปเมื่อประมาณสามเดือนที่ผ่านมา ในขณะที่กำลังเดินผ่านศาลเจ้าในยามสายของวันหยุดวันหนึ่ง ฉันก็ได้ยินเสียงของลูกสุนัขร้องระงมอยู่ ด้วยความอยากรู้จึงเดินตามเสียงนั้นไป จึงได้เห็นกล่องกระดาษสีน้ำตาลวางอยู่ด้านหน้าประตูศาลเจ้ากลางแดดร้อนก่อนเที่ยง ในกล่องมีลูกหมาสองตัวส่งเสียงร้องเรียกอย่างไม่ขาดสาย ตัวหนึ่งสีน้ำตาลและอีกตัวสีดำ ลูกสุนัขดูเหมือนจะร้อนและหิวน้ำมาก
ฉันเดินเข้าไปถามลุงคนหนึ่งซึ่งเป็นพนักงานดูแลศาลเจ้านั้นอยู่ว่าทำไมลูกหมาถึงไปอยู่กลางแดด ลุงคนนั้นบอกว่า "เมื่อกี้เห็นมีคนขับรถมาจอดและยกกล่องวางไว้ที่นั่น สงสัยจะเอามาทิ้งให้ที่นี่เลี้ยง"
ลุงคนนั้นพูดเสร็จก็เดินไปง่วนอยู่กับการทำความสะอาดพื้นต่อไป สิ่งที่ได้ยินทำให้รู้สึกหดหู่ใจยิ่ง นึกตำหนิคนที่เอาลูกสุนัขตัวเล็กๆ สีดำและสีน้ำตาลมาปล่อยอยู่ในใจ (สติหลุดอีกแล้ว) ปรากฎการณ์เอาหมาไปปล่อยวัดเกิดไม่ได้เกิดเฉพาะในเมืองไทย
ฉันอุ้มกล่องเข้าไปวางในร่มใต้เตนท์ที่ตั้งอยู่ในศาลเจ้า เทน้ำจากขวดน้ำที่ถือติดมือไว้ดื่มใส่ถ้วยสะอาดเล็กๆ ที่หาได้ในแถบนั้นให้เจ้าสองตัวดื่ม เจ้าตัวเล็กดูเหมือนจะดีใจมากที่ฉันเข้าไปหา คอยเลียมือและพยายามตะกายขึ้นมาให้ลูบหัวเหมือนรู้จักกันมานาน พอดื่มน้ำเสร็จเจ้าก็ช่วยกันตะเบ็งเสียงต่อจนเหนื่อย ฉันอุ้มเจ้าสองตัวออกมาจากกล่องให้มันลองเดินเตาะแตะสำรวจพื้นที่และเล่นกับมันสักพัก คนที่มาไหว้พระเจ้าที่ศาลเจ้าสองสามคนเดินเข้ามาชะโงกดู ต่างก็ยิ้มให้กับความน่ารักน่าชังของเจ้าตัวเก่งแล้วจากไป
ฉันเดินไปถามลุงคนนั้นว่าจะทำยังไงกับลูกสุนัขสองตัวนั้น
"พอทำงานเสร็จแล้วจะหากรงเก่าๆ มาใส่มันไว้ด้านหลังศาลเจ้า หมาสองสามตัวที่ผูกไว้ด้านหลังก็มีคนเอามาปล่อยตอนตัวเล็กๆ อย่างนี้แหละ" ลุงกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ฉันยิ้มอย่างดีใจที่ลุงคนที่ดูเหมือนจะเฉยเมยคนนั้น มีแผนจะเลี้ยงดูเจ้าสองตัวนี้แล้ว
"คุณจะเอาไปเลี้ยงก็ได้นะ ไม่มีใครว่าหรอก" ลุงคนนั้นบอกฉัน
"โห..ก็อยากหรอกนะ แต่บ้านฉันแคบนิดเดียว และมีแมวแล้วสองตัว" ฉันตอบลุงคนนั้นไป มานึกถึงอีกทีที่บอกแคบนั้นไม่ใช่บ้านหรอกแต่เป็นใจฉันเองต่างหากที่แคบกว่า
จากนั้นทุกๆ ครั้งที่เดินออกกำลังกายแล้วเลยไปไหว้พระฉันจะแวะเวียนไปเยี่ยมเจ้าสี่ขาสองตัวที่ฉันตั้งชื่อให้อย่างหล่อว่า บราวนี่ (ตัวสีน้ำตาล) และแบล็กกี้ (ตัวสีดำ) ฉันเห็นมันโตขึ้นอย่างรวดเร็วจากการดูแลอย่างดีจากพนักงานที่ศาลเจ้าหลายๆ คน จนขณะนี้เจ้าสองตัวเริ่มเป็นวัยรุ่นแล้ว และที่สำคัญดูพวกเขามีความสุขและเป็นมิตรมากมาย ตอนกลางวันจะเห็นพวกเขาวิ่งไปมาในบริเวณศาลเจ้า ส่วนตอนกลางคืนจะถูกมัดไว้รอบๆ อาคารศาลเจ้า
..
..
บราวนี่ & แบล็กกี้
...
ฉันนึกถึงเบลเคอร์ สุนัขพันธุ์ไอริช วูล์ฟฮาวน์ด สุนัขแก่อายุสิบขวบซึ่งเป็นที่รักของครอบครัวหนึ่ง ทว่าเบลเคอร์กำลังไม่สบาย สัตวแพทย์แนะนำครอบครัวให้ฉีดยาให้เขาหลับตลอดไปเพื่อสุนัขจะได้ไม่ทรมานจากโรคร้ายที่เผชิญ เจ้าของคู่สามีภรรยาจึงบอกข่าวร้ายนี้ให้กับเชนลูกชายวัยหกขวบรับรู้เพราะเขารักเบลเคอร์มาก เชนเข้าใจเรื่องราวทั้งหมดเป็นอย่างดี
นี่แหละเขา...ชีวิตที่ไม่อาจอยู่กับเราตลอดไป แต่จะอยู่กับเราตราบเท่าที่เขายังมีลมหายใจอยู่
ในวันที่เบลเคอร์ถูกฉีดยาให้หลับไปอย่างสงบ เด็กชายกล่าวว่า..."คนเราเกิดมาเพื่อที่จะเรียนรู้ที่จะมีชีวิตที่ดีงาม เช่นรักคนอื่นตลอดเวลา ดีกับทุกๆ คน แต่สุนัขอย่างเบลเคอร์เป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว เขาจึงไม่ต้องมีชีวิตอยู่นาน"
คำพูดของเด็กน้อยสร้างความตะลึงให้กับสัตวแพทย์ที่ทำการฉีดยาให้เบลเคอร์ในวันนั้น จนเขานำเรื่องราวนี้ออกมาแบ่งปัน
สุนัขทุกตัวมีดีเอ็นเอของชีวิตงามอยู่ในตัวตั้งแต่เกิด จะเห็นได้จากการกระวีกระวาดออกไปต้อนรับเมื่อคนที่เขารักกลับถึงบ้าน ด้วยความยินดีเหมือนไม่ได้เจอกันมานานแสนนาน
เวลาออกไปนั่งรถเล่นรับลมเขาก็อยู่กับปัจจุบันด้วยใจที่เป็นสุข ปล่อยให้ลมเย็นๆ อากาศสดชื่นสัมผัสใบหน้า พักผ่อนอย่างสบายอารมณ์
เขาวิ่งเล่นทุกๆ วัน ยืดเส้นยืดสายก่อนลุกขึ้นยืน ปล่อยให้ผู้คนลูบหัว หลีกเลี่ยงการต่อสู้แค่เพียงขู่ก็พอ
ในวันร้อน...เขาจะนอนหงายหลังยกขาทั้งสี่ขึ้นชี้ฟ้าในสนามหญ้าอย่างสบายใจ มีความสุขกับการเดินออกกำลังกาย
เมื่อมีความสุขเขาก็จะกระโดดโลดเต้น แกว่งหางไปมา ราวกับว่าจะหาสุขไหนยิ่งใหญ่ไปกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว
ซื่อสัตย์ ไม่เสแสร้งเป็นในสิ่งที่ไม่ใช่เขา
แม้กับคนแปลกหน้าที่เจอกันเป็นครั้งแรกเขาก็ยังหยิบยื่นไมตรีให้ เหมือนว่าเราเคยรู้จักกันมาก่อน
หากคนในบ้านกำลังเครียด เขาทำเพียงเดินไปนั่งลงข้างๆ เงียบๆ แล้วอิงให้ไออุ่น...
คนเราก็สามารถน้อมนำวิธีการมีชีวิตงามจากเจ้าสี่ขาเข้ามาในชีวิตของเราได้เสมอ เช่นสุขกับการใช้ชีวิตเรียบง่าย รักจนหมดหัวใจ จริงใจ ห่วงใยคนอื่นให้มาก พูดเพราะๆ....
สุนัขตัวน้อยสองตัวที่น่าสงสารที่ถูกปล่อยทิ้งไว้กลางแดดหน้าศาลเจ้าในวันแรกที่เห็น กำลังทำหน้าที่สุนัขเฝ้าศาลเจ้าร่วมกับเพื่อนรุ่นพี่อีกสามตัวในวันนี้ ชีวิตงามชีวิตเล็กๆ ของพวกเขากำลังทำงานอย่างสุดความสามารถสมกับที่ได้รับโอกาสบนโลกใบนี้...เช่นที่เบลเคอร์ทำมาก่อนอำลาโลกนี้ไป
ทุกชีวิต...งดงามเหลือเกิน
...
เบลเคอร์ & เชน - ภาพจากเฟสบุ้ค
..
สุขสันต์การผ่อนคลายในวันหยุดค่ะ
ปริม ทัดบุปผา
ที่บ้านในวันฝนตก
Quill - The Dog Movie
http://www.youtube.com/watch?v=Dre2zLuCnHc
ความเห็น (37)
."คนเราเกิดมาเพื่อที่จะเรียนรู้ที่จะมี
ชีวิตที่ดีงาม เช่นรักคนอื่นตลอดเวลา
ดีกับทุกๆ คน แต่สุนัขอย่างเบลเคอร์เป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว เขาจึงไม่ต้องมีชีวิตอยู่นาน"
...สุนัขทุกตัวมีดีเอ็นเอของชีวิตงามอยู่ในตัวตั้งแต่เกิด
โอ้...ขอบคุณมากค่ะ
นำชีวิตงามมาฝากอีกคู่นะคะ
ขอบคุณค่ะคุณตะวันดิน น่ารักจังเลยค่ะทั้งสองตัว เพื่อนกันเสมอไม่ว่าจะต่างกันแค่ไหนนะคะ
สวัสดียามบ่ายวันหยุดค่ะ
หมาเป็นสัตว์ที่น่ารัก ซื่อสัตย์ และใกล้ชิดคนมาก
ชอบข้อความเดียวกับกับคุณ Tawandin ค่ะ
ในวันที่เบลเคอร์ถูกฉีดยาให้หลับไปอย่างสงบ เด็กชายกล่าวว่า..."คนเราเกิดมาเพื่อที่จะเรียนรู้ที่จะมีชีวิตที่ดีงาม เช่นรักคนอื่นตลอดเวลา ดีกับทุกๆ คน แต่สุนัขอย่างเบลเคอร์เป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว เขาจึงไม่ต้องมีชีวิตอยู่นาน"
ทุกชีวิตแสดง "ธรรมชาติ" ให้เราได้เห็น ได้ซึมซับ ได้ทำใจ... ด้วยเราทุกคน ทุกชีวิต ก็ต้องเดินไปในเส้นทางเดียวกัน
ชีวิตงาม.... จริงค่ะ :)
จะแวะมาทิ้งรอยใหม่ค่ะ
ที่บ้านมีน่ารัก อยู่สองตัว เราทิ้งไม่ได้เลย ไปไหนก็ห่วง
ลูกสาวอยากได้หมามาเลี้ยง ให้มีแต่ปลาเงินปลาทอง ขนาดปลาตู้ยังไม่ดูแลเลย ผู้เป็นพ่อต้องล้างตู้ปลามาถึงสิบเอ็ดปี อายุหมาผมก็ว่าใกล้เคียงกัน คงราวๆ ๑๑- ๑๗ ปี
มีได้แต่ดูแลได้หรือเปล่า คนไทยชินกับหมา เบื่อๆก็เอาไปปล่อย
ไม่เคยเห็นคนไทยจูงหมา วิ่งกับหมาเลยครับ
เขาเรียกว่ารักแต่ไม่ชอบดูแล
น่ารักมากเชียวครับ
วันนี้ตอนเย็นได้พาเจ้าทอฟฟี่ออกไปเดินเล่นแล้วครับ มันคงมีความสุขที่ได้ออกมานอนเกลือกกลิ้งบนสนามหญ้า....
น่ารักมาก เจ้าหมาน้อย ชีวิตงามจริงๆ ยูทูปน่ารักขอแบ่งปันไว้ชื่นชมด้วยค่ะ
- สวัสดีครับ
- ผ่อนคลายได้มากทีเดียว เมื่ออ่านบันทึกนี้
- ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะคุณหยั่งราก ฝากใบ
ทุกชีวิตแสดง "ธรรมชาติ" ให้เราได้เห็น ได้ซึมซับ ได้ทำใจ... ด้วยเราทุกคน ทุกชีวิต ก็ต้องเดินไปในเส้นทางเดียวกัน
เป็นเช่นนั้นแท้จริงเชียวค่ะ ขอบคุณมากนะคะ
สวัสดีค่ะคุณพี่ Bright Lily,
ฝากความระลึกถึงข้ามมาเลย์ไปถึงภูเก็ตค่ะ วันนี้ที่สิงคโปร์ฟ้ามดครึ้มเพราะฝนที่ตกปรอยๆ มาจากสองวันก่อน
แต่ก็รู้สึกดีหลังจากพักผ่อนอย่างเต็มอิ่ม
วันนี้คงได้พักบ้างนะคะ
สวัสดีค่ะท่านอาจารชยันต์
เหมือนกันค่ะ ที่บ้านเวลาจะเดินทางต้องหาพี่เลี้ยงมาดูแลค่ะ โชคดีมีเพื่อนที่ทำธุรกิจด้านนี้อยู่หลายคนเลยขอใช้บริการค่ะ เขาจะมาให้อาหาร ทำความสะอาดห้องน้ำแมวที่บ้าน ถ้าเป็นหมาเขาก็จะพาไปเดินเล่นด้วยค่ะ จะช่วยดูความเรียบร้อยและส่งรูป ส่งข้อความให้เราได้ดูค่ะ เลยไปไหนมาไหนได้ไม่ห่วงมาก ;)
ขอบคุณค่ะ
คุณพี่คนบ้านไกล
ที่สิงคโปร์ก็เช่นกันค่ะ บางทีเด็กๆ อยากได้หมา แมว ผู้ปกครองก็ตามใจ พอมันโตขึ้นก็เบื่อ เอาไปให้ SPCA บ้างก็มีอาสาสมัครรับเอาไว้เลี้ยงเพราะสงสาร แต่ก็มีจำนวนมากที่ต้องถูกปลิดชีวิตลงค่ะเพราะรัฐบาลมักไม่อนุญาตให้มีหมาแมวจรจัดเกลื่อนเมือง
เมื่อก่อนเป็นอาสา ยิ่งทำยิ่งเศร้า เพราะอุเบกขาตามเมตตากับกรุณาไม่ทันค่ะ
สวัสดีค่ะคุณเทียนส่องแสง
ทุกชีวิตมีความน่ารัก ความงามซ่อนอยู่เสมอ
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพิชัย
ดีใจกับท้อฟฟี่ด้วยค่ะ บอกท้อฟฟี่นะคะ เวลาเห็นคนเดินน้องหมาที่นี่บางครั้งพี่ปริมก็ระลึกถึงท้อฟฟี่ค่ะ
ขอบคุณค่ะิ
สวัสดีเจ้าพี่ครูตูม
ควิล เป็นชื่อหมานำทางคนตาบอดค่ะ หนังน้องหมาน่ารักๆ ของญี่ปุ่นค่ะ ตอนเขาตัวเล็กๆ น่ารักมากค่ะ ;)
ถ้ามีโอกาสพี่ครูลองหาดูจากอินเตอร์เน็ตนะคะ ;)
สวัสดีเช้าวันอาทิตย์อันผ่อนคลายค่ะคุณเขียวมรกต
มีความสุขในวันดีดีเช่นนี้นะคะ
ขอบคุณกัลยาณมิตรทุกท่านที่เข้ามาชื่นชมและให้กำลังใจชีวิตงามของเจ้าสี่ขาเพื่อนเรานะคะ
สุขสันต์วันพักผ่อนค่ะทุกท่าน
ขอบค่ะ คุณปริม
เข้ามาอ่านและซาบซึ้งถึงความงามของชีวิตทุกชีวิตที่เกิดมาค่ะ
จริงๆ แล้วอยากเลี้ยงกะเค้าบ้างค่ะ แต่สถานที่ไม่เอื้อ เพราะเป็นตึกอยู่ใกล้ถนนค่ะ
บ่อยๆ เหมือนกัน ที่เก็บอาหารใส่กล่อง ไว้ท้ายรถ เจอที่ไหน ก็ให้เค้าที่นั่นน่ะค่ะ สำหรับเพื่อนสี่ขาที่ไม่มีบ้านค่ะ
งามจริง ๆ ค่ะ ....ความคิด
ท่วงทำนองแห่งชีวิตงดงามเสมอ....เพียงแต่เราจะมองเห็นความงามนั้นหรือเปล่านะคะ
ขอบคุณบันทึกแห่งชีวิต ที่ช่วยเติมชีวิตให้งดงามนะคะ ^v^
เพียงพานพบก็ยื่นไมตรีจิต
เพียงเพราะเป็นสัญชาตญาณความเป็นมนุษย์
เราไม่อาจหยั่งรู้เลยว่า
พรุ่งนี้จะเจอใครคนนั้น
ให้เราหยิบยื่นไมตรีจิต อีกหรือไม่
มาที่นี่....
ได้เห็นความงามของชีวิตอีกรูปแบบหนึ่ง
สวัสดีค่ะ
ทุกชีวิตงดงามจริงๆค่ะ
มาสวัสดีปีใหม่ด้วยค่ะ (คงไม่สายไปนะคะ)
เห็นภาพความงามและความสุขจากเมตาธรรมค้ำจุนโลกเช่นนี้ค่ะ
ขอบคุณเรื่องเล่าดีๆ ค่ะ
เอาขึ้นเครื่องบินมาให้หลานๆ เลี้ยงที่บ้านแม่ตาดก็ได้น่ะ 555
สวัสดีค่ะคุณ Bright Lily,
แค่ใจที่ปรารถนาให้พวกเขามีความสุขก็น่ายกย่องมากแล้วค่ะ ทำเท่าที่เราทำได้นะคะ ปริมก็เอาอาหารแมวทิ้งไว้ในรถเช่นกันค่ะ เผื่อเจอผู้โชคดีตามรายทางนานๆ ทีค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
ขอโทษด้วยนะคะที่มาตอบความเห็นช้ามากๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณหมอธิรัมภา,
มิน่าเชื่อว่าเด็กหกขวบจะคิดได้ดีมากขนาดนี้นะคะ น่าดีใจไปกับผู้ปกครองค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ
สวัสดีค่ะคุณ Blue star,
การฝึกใจให้มองเห็นความดีความงดงามของชีวิต เป็นทักษะอย่างยิ่งนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ
ท่านอาจารย์แผ่นดินคะ
เพราะไม่อาจหยั่งรู้ ว่าพรุ่งนี้จะได้หยิบยื่นมิตรไมตรีอีกหรือไม่ จึงต้องเร่งทำไปในวันนี้นะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณลุงชาติ,
เราทุกคนถูกล้อมรอบด้วยความงดงามอยู่ตลอดเวลานะคะ
ขอบคุณมากค่ะที่กรุณามาทักทายค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพี่ณัฐรดา
ขอบคุณมากค่ะที่กรุณามาทักทายค่ะ ไมตรีจิตไม่มีสายค่ะคุณพี่
ฝันดีนะคะคืนนี้
สวัสดีค่ะคุณพี่ใหญ่
ขอบคุณค่ะ...บางครั้งเราทำลงไปเพราะเราเมตตาตัวเองและความรู้สึกของตัวเองด้วยนะคะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
ขอบคุณที่ดรุณามาอ่านและฝากข้อความทักทายค่ะครูทิพย์
ฝันดีนะคะ
สวัสดีค่ะพี่เพลิน,
พอดีมีคนเลี้ยงอย่างดีเลยไม่ต้องเก็บใส่กระเป๋าเสื้อผ้ากลับเมืองไทยค่ะ ;)
ขอบคุณค่ะ