วันนี้เวลาประมาณ 18 .00 น.เศษ ผมออกจากที่พักไป...ท่ามกลางสายฝนที่ตกลงมาปรอย ๆ หาดใหญ่วันนี้รถไม่มากเหมือนเมื่อวาน...ผมผ่านไปถึงเป้าหมายคือสนามบินหาดใหญ่...
ผมเข้าไปนั่งช่วงตรงขาออกมีผู้คนไม่มาก...ดูแต่ละคนระมัดระวังตัวกันจัง...มีการตรวจเข้ม...ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีครับ...ขณะนั่งรอเครื่องบินสายการบินไทยจาก กทม...ลงหาดใหญ่...เวลา 19. 15 น.
ผมมองสะดุจตาที่รูปภาพ...ข้างบนเขียนว่า...All Smile...ถัดลงมาเป็นส้ม 2 ผล แทนดวงตา...และถัดลงมาอีกเป็นกล้วยหอมนอนขวางทำเป็นปากคนครับ...ผมนั่งคิดอยู่ว่า...เจ้าของไอเดียนี้ต้องการสื่ออะไรวะ...
หรือว่าส้มเป็นสัญลักษณ์แห่งความโชคดี...และกล้วยเป็นสัญลักษณ์แห่งความอุดมสมบูรณ์...หรือคุณมีความเห็นเป็นอย่างไรในเรื่องนี้...
และเครื่องของการบินไทย...ลงจริง ๆเวลา 19. 14 น.ครับ...ขณะผมยืนรอเห็นพระคุณเจ้าโผล่ออกมา...โดยบังเอิญผมกับท่านรู้จักกันคือเจอกันบ่อยที่อินเดีย
ท่านเป็นพระมัคคุเทศน์ชื่อดัง...เคยนำถวายความรู้ในสังเวชนียสถาน 4 ตำบน แด่สมเด็จพระเทพรัตน์ ฯ ท่านคือพระมหา ดร. ทวี สมภารวัดลำปำ จ. พัทลุง ส่วนพระราชทินนามของท่านนั้นผมจำไม่ได้แล้ว...
ข้าผู่น้อยขอคารวะ...ก็ยืนคุยกับท่านพระคุณเจ้าพอรู้ที่มาที่ไป...และเป้าหมายที่ผมมาต้อนรับก็ออกมา...ด้วยความเคารพขออนุญาตเอ่ยนาม...คือท่านศ. ดร. ปรัชญา เวสารัชช์ อธิการบดีมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช...
ท่านมาสอนนิสิต ป. เอก สาขาวิชา วัฒนธรรมศึกษา ณ สถาบันทักษิณคดีศึกษา มหาวิทยาลัยทักษิณครับ...หลังจากทักทายกันแล้วก็นำส่งท่านไปที่พัก...
ท่านจะเริ่มสอนวันพรุ่งนี้ เวลา 09.00น.-16.00น.ซึ่งผมต้องดูแลรับผิดชอบในฐานะผู้ประสานงานรายวิชาที่ท่านมาสอนตลอดภาคการศึกษานี้ครับ...