....นานมาหลายเดือนแล้วที่หนูยังไม่ได้กลับบ้าน ตั้งแต่มาเรียนเทอมที่2 ปกติจะกลับบ้านเดือนละครั้งแค่นั้น ซึ่งบ้านหนูอยู่ใกล้มาก ภูมิลำเนาอยู่ที่ บ้านภูมิซรอล ตำบลเสาธงชัย อำเภอกันทรลักษ์ จังหวัดศรีสะเกษ นุ้นเลยค่ะ......นานๆได้กลับบ้านที และตอนนี้ก็คิดถึงบ้านมากๆ คิดถึงแม่ คิดถึงพ่อ และน้องๆ
....บ้านชนบทที่แสนจะมีความสุข ร่มเย็นไปด้วยธรรมชาติที่อยู่ติดภูเขา กับน้ำใจที่คอยช่วยเหลือกันของคนในหมู่บ้าน คิดถึงจังเลยบ้านภูมิซรอล.....
คงจะอีกไม่กี่วันก็จะถึงวันหยุดช่วงปีใหม่แล้ว หนูดีใจมากๆค่ะที่จะได้กลับบ้านอย่างสมใจ หลายวันด้วย กลับบ้านครั้งนี้คงจะมีความสุขมากๆ อยากให้ถึงวันนั้นเร็วๆจัง การกลับบ้านก็เป็นความสุขที่ยิ่งใหญ่เหลือเกินในความรู้สึกของหนู ซึ่งได้จากบ้านมาเพื่อมาศึกษา พอวันว่างๆได้กลับบ้านไปหอบเอากำลังใจจากพ่อและแม่ น้องๆ ก็ทำให้มีแรงสู้ต่อกับอุปสรรค ปัญหาต่างๆ ค่ะ......
...........หนูคิดว่าทุกๆคนที่ผ่านจุดนี้มา ในสมัยที่เรียน ก็คงจะมีความรู้สึกไม่ต่างไปจากหนูเลยใช่ไหมค่ะ???
.......พิสุทธิดา เทียมทัด
ไม่มีความเห็น