พ่อ คำสั้น ๆ ที่ทรงพลังที่สุดในโลก
ยี่สิบปีที่แล้ว...
เด็กนักเรียนหญิงประถมคนหนึ่ง ถูกเพื่อนตราหน้าว่า "ชาตินี้เธอเอาดีไม่ได้หรอก เพราะเธอมันโง่"
สอบได้ที่โหล่ รั้งท้ายห้อง พูดตามคนอื่น เป็นเด็กเก็บกด สังคมน้อย ไม่กล้าพูดแสดงความคิดเห็น
จนครูที่ปรึกษาต้องบอกพ่อกับแม่ว่า "ลูกมีความผิดปกติ ต้องรักษา"
แต่ใครเลยจะรู้ว่า...
ยี่สิบปีต่อมา...
เด็กคนนั้นจะกลายเป็นจะเป็นนักศึกษาปริญญาโทที่เกรดเฉลี่ย 4.00
เรียนจบเกียรตินิยมอันดับ 2 จากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
สอนนักเรียนทั่วประเทศในโครงการเปปทีน สร้างเด็กไทยกว่า 180,000 คน
และสอบบรรจุข้าราชการได้ที่ 1 ถึง 2 ครั้ง !!!
ถ้าหากไม่มี "พ่อ" ที่เป็น "สุดยอดของพ่อ" แล้ว
เด็กคนนี้ คงเหลือขอต่อไป และไม่มีโอกาสฉายแววเฉิดฉายได้ดังทุกวันนี้
คนนั้น คือ คุณภาณุณัฏฐ์ แสงพลอยเจริญ พ่อของฉันเองค่ะ
จากที่กล่าวมาข้างต้นเป็นเรื่องจริงในวัยเด็กของฉัน และไม่ได้มีความรู้สึกว่า "อาย" ในความเป็นตัวตนของวัยเด็ก กลับอยากประกาศให้โลกรู้ว่า คำว่า "พ่อ" มันยิ่งใหญ่เพียงใด
ตั้งแต่ครูบอกพ่อวันนั้นว่าลูกผิดปกติ แต่พ่อ "ไม่เชื่อ" ว่าดิฉันจะพัฒนาไม่ได้ ท่านเริ่มซื้อหนังสือดี ๆ ให้อ่าน จนบ้านจะกลายเป็นห้องสมุด จำได้ว่าพ่อเคยซื้อหนังสือ "ตะวันส่องหล้า" ราคา 999 บาทเพียงเพราะอยากให้ลูกอ่านหนังสือ ซึ่งเป็นหนังสือที่ดีมา เพราะเป็นคำ "พ่อหลวง" พ่อที่ยิ่งใหญ่ของประชาชนชาวไทย
นอกจากนี้ ทุกวันพ่อจะถามว่า
"วันนี้ เรียนอะไรมาบ้างลูก ไหนเล่าให้พ่อฟังซิ"
พ่อจะถามฉันแบบนี้ ถามตั้งแต่เด็กจนโต แรก ๆ งงว่าทำไมพ่อต้องถาม พ่อแม่คนอื่นเขาไม่ถาม แต่ดิฉันก็ไม่ดื้อ จึงตั้งใจเรียน กลัวพ่อถามในตอนเย็น ฝึกไป ฝึกมา กลายเป็นนิสัยชอบจับใจความสำคัญ และทำให้เรียนเก่งจนเช่นทุกวันนี้
ทุกวันจะเล่าให้พ่อฟังว่าเรียนอะไรมาบ้าง พ่อก็จะถามต่อว่า
"แล้วมันประยุกต์ใช้กับชีวิตประจำวันได้ยังไงล่ะลูก"
ฉันก็จะต้องคิดเชื่อมโยงว่าสิ่งที่เราเรียนมันสำคัญยังไง กลายเป็นมองเห็นคุณค่าของทุกสิ่งที่เรียน แม้จะไม่ชอบ
นอกจากนี้พ่อยังเป็นคนที่เสียสละได้มากที่สุด ตอนเล็ก ๆ จำได้ว่าพ่อติดเหล้ามาก ขนาดกลับบ้านดึกทุกวัน กลิ่นเหล้าหึ่งตลอดเลย
แต่...ฉันก็แพ้เหล้า อย่างมากที่สุดเช่นกัน ทุกครั้งเพียงแค่ได้กลิ่นเหล้าจากตัวพ่อ ฉันก็จะเริ่มเมา มึนหัว อยากอาเจียน
เมื่อมันสวนทางกันแบบนี้ ถ้าพ่อไม่เลิกเหล้า ฉันก็ต้องเดินหนี สุดท้าย!!! พ่อตัดสินใจ "หักดิบ" เลิกเหล้า
โดยทั้ง เท และ ทุบ ขวดเหล้า และท่านก็ทำได้ดังที่สัญญา นับตั้งแต่วันนั้น ท่านไม่เดื่มเหล้าอีกเลยเป็นสิบปี
เรื่องที่เหลือเชื่อ เกี่ยวกับพ่อฉันยังมีอีกมาก ตั้งแต่เล็ก พ่อจะฝึกให้ฉันเข้าสังคม สอนให้รู้จักการให้ของขวัญอย่างมีมารยาท และพ่อยังรู้อีกว่า "ลูก เ็ป็นนักพูดได้"
ท่านจึงพยายาม ถาม ฉันว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร ตอนเล็ก ๆ ฉันยังไม่รู้ บอกแค่ว่า อยากเอาชนะความกลัวเรื่องพูดตามและพูดต่อหน้าประชุมชนให้ได้ พ่อก็ให้กำลังใจ บอกให้ฉันสู้ และให้อาสาออกไปพูดหน้าชั้นเรียน
จำได้ว่าตอนเด็ก ๆ ฉันจะกลัวการพูดมาก ถึงขนาดแค่ร้องเพลงหน้าชั้นเรียน 1 นาทีก็วิ่งแจ้นกลับมาร้องไห้ที่โต๊ะแล้ว
แต่กำลังใจจากพ่อ มันทำใ้ห้ฉันสู้ ฝึกพูดหน้าชั้น เป็นตัวแทนเรื่อย ๆ จนกลายเป็นตัวแทนระดับโีรงเรียน ได้รางวัลพูดบทสนทนาภาษาฝรั่งเศสระดับประเทศ เป็นนักโต้วาทีดีเด่นของมหาวิทยาลัย เป็นพิธีกร ดังทุกวันนี้
หากถามว่าพ่อรักฉันมากเท่าใด คงตอบว่า "รัก" จนกระทั่งลืมชีวิตตนเอง ฉันเคยนั่งรถจากเชียงใหม่กลับกรุงเทพด้วยตนเองในตอนกลางคืน วินาที ที่พ่อรู้จากปากแม่ว่าฉันกลับเองคนเดียว พลัน!!! แก้วที่ถืออยู่หล่นจากมือ พ่อเ็ป็นลมทันทีด้วยความเป็นห่วง
แม้วันนี้ พ่อจะแยกทางจากแม่ และฉันอยู่คนละภาคกับพ่อ แต่ความรัก ความผูกพัน มันไม่เคยจางหายจากพวกเรา เพราะฉันจะโทรหาพ่อ เกือบทุกวัน เพื่อเล่าเรื่องเดิม ๆ "วันนี้ ฉันเรียนรู้อะไรมา"
พ่อคะ...แม้ลูกจะไม่ได้อยู่ข้างกายพ่อ แต่ความสำเร็จของลูกในวันนี้ คือ สิ่งที่พ่อสร้างมาทั้งสิ้น
พ่อคะ...ลูกขอใช้ตัวอักษรทั้งหมดนี้ แทนคำขอบคุณ และการกราบเท้าพ่อ ด้วยความเคารพอย่างสูงสุด
พ่อคะ...คำว่า "พ่อ" ที่ลูกเรียกออกไป คือ การแทนคำว่า "รัก" มากกว่าการบอกรักใดในโลกนี้
ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งนะคะ
ลูก รัก พ่อ ค่ะ
(อย่าปล่อยเวลาให้ผ่านไป ดูแล และโทรหา พ่อ ของคุณตั้งแต่บัดนี้ เพื่อบอกท่าน ว่าเรารักท่านมากแค่ไหน
และอย่าลืม รำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณที่พ่อหลวง มีต่อประชาชนชาวไทย เพราะคำว่า "พ่อ" ที่พระองค์ทำเพื่อลูก ๆ ทั้งประเทศนั้น ยิ่งใหญ่จริง ๆ ค่ะ)
ความเห็น (14)
ขอขอบคุณ สำหรับดอกไม้แห่งกำลังใจทุกดอกค่ะ
เนื้อหาให้ข้อคิดดีมากเลยค่ะ
เก่งมาก ๆ เลยครับ
สุดยอดเลยน้องแอมป์
หลายของยาย สุดยอด
น่าเอาไปเลี้ยงลูกค่ะ
ขอบคุณทุกท่านที่มอบดอกไม้ให้ค่ะ คุณ chaiyatam วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei Prof. Vicharn Panich กิมเพียว จงกล ชยันต์ เพชรศรีจันทร์ ทวีทรัพย์ เด่นศักดิ์ตระกูล บุญช่วย บุญยัง มยุรา ชมภูยันต์ B66Mbim อ.นุ kwancha หยั่งราก ฝากใบ นาง อุษณีษ์ แสงพลอยเจริญ โบตั๋น ปู่ดา เทียมจิตต์ หุ่นโพธิ์
ขอบคุณจากใจจริง ๆ ค่ะ
พี่แอมสู้ๆ ค่ะูู
เป็นกำลังใจให้กับครูแอมนะค่ะ
อ.สู้ๆๆคระ คิดถึง อ.จัง
เก่งจัง
ขอขอบคุณดอกไม้ช่อโต ๆ ที่ทุกท่านมอบให้ค่ะ
"พ่อ" ผู้ชายที่ประเสริฐที่สุดในชีวิตลูกผู้หญิง
ความสำเร็จของลูกในวันนี้ คือ สิ่งที่พ่อสร้างมาทั้งสิ้น
..
ถ้อยคำข้างต้น อ่านแล้ว ประทับใจและทรงพลัง มากครับ