วันที่ 5 ธันวาคม ของทุกปี เป็นวันแห่งการเฉลิมฉลอง เป็นวันแห่งความสุข
ของคุณพ่อ คุณลูกหลาย ๆ คนที่จะมอบความพิเศษให้กับคุณพ่อของเรา
บางท่านที่ยังได้อยู่กับคุณพ่อก็คงได้พาท่านไปทานอาหารอร่อย ๆ เหมือน
ตอนที่เราเด็ก ๆ ท่านก็เลี้ยงดูเราด้วยอาหารที่ท่านเลือกว่าดีที่สุดาำหรับเรา
บางท่านพาไปซื้อหา หรือ ซื้อหาของขวัญพิเศษมาให้เพื่อเป็นความรัก
ตอบแทนที่ท่านดูแลและรักเราด้วยความพิเศษ ตลอดมา และตลอดไป
บางท่านส่งเงินไปให้เป็นกรณีพิเศษ เพราะอาจจะอยู่ไกล เพื่อแสดงให้ท่าน
เห็นว่าใจเรายังคิดถึงท่านเสมอ เหมือนที่่ท่านเองก็ยังคิดถึงเราส่งเสียให้
เราได้เรียนหนังสือ ได้มีงานทำ
บางคนนั้นบุญที่สร้างกันมามีเท่านี้ วันนี้ก็ไปทำบุญให้ท่านค่ะ บุญที่เกิดจากการ
ระลึกถึง เหมือนที่เราเชื่อว่าท่านยังคงอยู่กับเราเสมอ...
ของหนูณิชน์ กรณีสุดท้ายค่ะ....
นอกจากพ่อของเราแล้ว ปีนี้ยังมีโอกาสมาระลึกถึงพ่อของแผ่นดินด้วย
เนื่องจากปีนี้ ที่ทำงานมีการประชาสัมพันธ์ให้มางานจุดเทียนชัยถวายพระพร
(ปีก่อน ๆ ไม่เห็นจะมีใครชวน กลับไปจุดที่บ้านเองทุกทีเลย)
และงานนี้จัดที่ศูนย์ประชุมนานาชาติฯ ซึ่งเป็นความร่วมมือระหว่าง มอ.และชุมชน
กิจกรรมในงานก็เป็นตามเดิม เช่นทุกปี
เริ่มจาก รวมตัวกัน ณ.ศูนย์ประชุมฯ เห็นพี่ ๆ เค้านัดกันตั้งแต่ ห้าโมง เอ่อพี่ค่ะ
ที่ไปเร็วขนาดนั้นอ่ะ เค้าให้ไปลงชื่อรับคิวถวายพาน หน่วยงานเราไม่เคยมี
และไม่รู้ว่าคิดจะมีไหมนะคะ แต่ก็ไปตั้งแต่ ห้าโมงเย็นกะเค้าด้วย
ครอบครัวนี้มาจากสงขลาเพื่อการนี้เลยนะ น่ารักจริง ๆ โดยเฉพาะหนุ่มน้อยเสื้อเขียว
เจอสาวเป็นวิ่งเข้าไปกอดแข้งกอดขาเค้า...
ส่วนหนุ่มหล่อคนนี้หล่อเด่น เห็นมาแต่ไกล เลยต้องรีบวิ่งมาทักทายแล้ถ่ายภาพร่วมกัน
บรรยากาศในงาน ตอนนั้นแสงแดดสวย รูปภาพสวย สนามหญ้าเขียวสวย
ดูแล้วสวยงาม โดยเฉพาะ ผู้คนที่พากันใส่เสื้อสีเหลือง
ตอนนี้กำลัง เคารพเพลงชาติไทยพร้อมกัน สวยงามจริง ๆ
(คุณยืนตรงเคารพธงชาติครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่คะ)
ในเมื่อยังไม่ถึงเวลาพิธีการ เราก็เลย เอ่อ แสดงหลักฐานการมาถึงกันหน่อยค่ะ
จากนั้นไม่นานก็ได้เวลา ถวายพานพุ่มเงิน พุ่มทองคะ
ปิดท้ายด้วยเจ้าภาพ รศ.ดร.เกริกชัย ทองหนู ...
(เพื่อรอประธานในพิธี ท่านอธิการ รศ.ดร ชูศักดิ์ ลิ่มสกุล)
(แหะ ๆ ปีหน้าเจ้านายไปนะคะ หนูจะได้ ไปถ่ายรูปเจ้านาย เพราะตอนที่ถ่าย
ป๋าเกริกนั้น พี่ช่างภาพเค้าถามว่ามาจากหน่วยงานไหน ถ่ายใครค๊ะเอ่อ..ตอบไม่ถูกเลย)
จากนั้น ท่านประธานก็มาถึงนำกล่าวคำถวายพระพร และจุดเทียนชัย
และได้ร้องเพลงสดุดีมหาราชา เอ่อ ครั้งสุดท้ายที่ทำอะไรแบบนี้ ก็คงเป็น
ตอนอยู่ ม.๓ ละมั๊ง...นานไปไหมแต่ยังร้องเพลงได้อยู่นะ
เทียนเล่มน้อย ๆ เล่มหนึ่งในมือของคนไทยทุกคนในที่นั้น
เกิดเป็นความสว่างไสว ปิติยินดี เพื่อมอบแด่พ่อของแผ่นดิน
ขอพระองค์ ทรงพระเจริญ
จบด้วยการจุดพลุ อันสวยงาม ต้องมาอยู่ใต้ท้องฟ้าที่มีพลุแบบวันนี้ แล้วจะรู้ว่า
มันสวยเพียงใด
ไม่มีความเห็น