มาหาหมอ

วันนี้ผมมาโรงพยาบาลชลประทาน ในบริเวณชลประทานปากเกร็ด เนื่องจากอาการปวดหัวบ่อยๆ เหนื่อยง่ายแม้แค่เดินหรือทำอะไรไม่มากนักก็มีอาการเหนื่อยมาก เป็นอย่างนี้มานานหลายเดือนก่อนที่ผมจะเกษียณอายุราชการเพราะแค่เดินขึ้นบันไดชั้นที่สองของอาคารเรียนผมก็เหนื่อย แต่ยังเข้าใจว่าเส้นเลือดที่ไปเลี้ยงหัวใจมันทำงานไม่ปกติ ผมก็ทนไปอย่างนั้นเอง อยู่ที่บ้านสวนก็ไปปลูกต้นไม้ รดน้ำต้นไม้ เนื่อยก็นั่งพัก แต่เมื่อมันเป็นมากเข้าเลยตัดสินใจมาโรงพยาบาล เมื่อพบหมอตรวจร่างกายผมแล้วสอบถามอาการที่ป่วย ผมก็อธิบายให้หมอฟัง เป็นหมอสุภาพสตรี อายุยังไม่มาก ราวๆไม่เกินสามสิบปี ต้องขอชื่นชมคุณหมอท่านนี้ที่เอาใจใส่ผู้ป่วยดีเหลือเกิน ถ้าเป็นโรงพยาบาลที่ผมรักษาประจำคงแค่จ่ายยาแล้วก็ให้กลับบ้าน หมอท่านนี้สอบถามอาการของผม ตรวจเบื้องต้นสังเกตสีหน้าของผม แล้วท่านก็บอกว่า "คุณมีสีหน้าซีดผิดปกติ ต้องให้เลือด" ผมมีอาการนึกในใจเอาละซีเรื่องใหญ่อีกแล้วถึงขนาดต้องให้เลือดเชียวหรือ มาถึงตรงนี้แล้วผมคิดอยู่ในใจต้องยอมเพื่อให้ตนเองหายจากอาการป่วยที่เป็นอยู่ คุณหมอให้ผมไปเจาะเลือดแล้วรอเอาผลเลือดมาให้หมออีกครั้งหนึ่ง ผมก็ทำตามที่หมอสั่งไปเจาะเลือดแล้วนั่งรอจนได้ผลเลือดก็นำไปส่งให้คุณหมอ หมอดูผลเลือดแล้วบอกผมว่าต้องให้เลือด ๓ ถุง ใช้เวลาในการรับเลือด ราวๆ ๙ ชั่วโมง แน่นอนผมต้องทำตามที่หมอสั่ง ผมโทรศัพท์ไปบอกภรรยาผมให้ใครก็ได้มาเอารถไปเก็บให้ที เพราะต้องนอนให้เลือด คุณหมอส่งผมเข้าห้องฉุกเฉิน ก่อนเที่ยงเล็กน้อย นอนรอเลือดที่จะต้องให้ผม จนถึงเวลา ๑๔.๐๐ น. เมื่อถุงเลือดมาถึงพยาบาลก็ดำเนินการทันที วันนี้มีนักศึกษาพยาบาล มหาวิทยาลัยรังสิต ชื่อญานิสา  วสุ เป็นนักศึกษาปีที่สามมาฝึกงานได้ช่วยเหลือพยาบาลในการเจาะหาเส้นเลือดเพื่อให้เลือดผม เจ็บมากๆครับผมไม่เคยต้องมานอนรับเลือดอย่างนี้มาก่อน ในชีวิตของผมมีแต่ให้เลือดกับผู้อื่น ผมบริจาคเลือดมาตั้งแต่อายุ ๑๘ ปี บริจาคทั้งสิ้น ๑๑๘ ครั้ง ผมหยุดการให้เลือดมานานหลายปี นับเป็นสถิติการบริจาคเลือดของผมมาพอสมควร ในชีวิตนี้ผมได้ทำดีเรื่องนี้มาแล้ว ทุกๆ ๑๕ นาที พยาบาลฝึกหัดคนนี้จะต้องมาตรวจวัดความดัน ทุกครั้งที่วัดเสร็จเธอก็จะบอกว่าความดันเป็นปกติ กิริยามารยาทเรียบร้อยสอบถามส่วนตัว เป็นชาวนครศรีธรรมราช พี่สาวเป็นพยาบาลอยู่โรงพยาบาลราชวิถึ บิดาเป็นผู้บริหารโรงพยาบาลปากพนัง มิน่าจึงให้ลูกสาวมาเรียนพยาบาล ผมนอนรับเลือด ๓ ถุงเสร็จสิ้นเวลา สี่ทุ่่มครึ่ง พยาบาลวิชาชีพบอกผมว่าเสร็จแล้วจะต้องนอนรอดูอาการอีกสามชั่วโมง ผมก็นับเวลาจะต้องนอนไปถึงเวลาตีหนึ่งครึ่ง เสร็จแล้วจะต้องเจาะเลือดไปตรวจความเข้มของเลือดที่รับไว้ แล้วส่งห้องตรวจเลือดรอผลตรวจเลือดอีก สรุปเสร็จสิ้นที่หมออนุญาตให้ผมกลับบ้านได้เป็นเวลาตีสาม แล้วนัดพบหมออีกครั้งวันจันทร์ที่ี ๓ ธันวาคม ผมกลับบ้านตีสามถึงบ้านล้มตัวลงนอนหลับสนิท ตื่นเช้าขึ้นสุขภาพของผมกลับมาเหมือนเดิม อาการเหนื่อยและปวดหัวหายไปหมดสิ้น ขอบตุณ คุณหมอและพยาบาลโรงพยาบาลชลประทาน ขอบคุณเจ้าของเลือดที่ให้กับผม ช่วยต่อชีวิตให้ผมกลับมาเหมือนเดิม ผมจะได้มีกำลังไปทำสวนที่ตั้งใจไว้  สวัสดีครับ

[โอ๋-อโณ]

จะรออ่านนะคะ