พระคุณครู l บทเรียนการทำอาหาร

     ภารกิจทำอาหารถวายพระ เป็นการเริ่มต้นที่ถือว่าติดลบกับตนเองทีเดียวค่ะ

เพราะโตมาจนป่านนี้ก็ไม่ค่อยจะยอมเข้าครัวทำอาหาร

หนูก็เติบโตมาแบบ น้าสาวและแม่ที่เป็นสุดยอดแม่ครัว

พอออกจากบ้านมาเรียนหนังสือก็ฝากท้องตามร้านข้าวแกง หรือถ้าเพื่อเยอะหน่อยก็ตามร้านอาหาร

แต่ด้วยนิสัยชอบทานส้มตำ ทานอาหารจริงๆไม่กี่อย่าง ทานเฉพาะที่ชอบโดยเฉพาะอาหารอีสาน

ส่วนแบบอื่นๆก็ละไว้ในฐานที่เข้าใจค่ะ

บางเมนูที่ครูมอบหมายบางคราหนูก็นึกภาพไม่ออก

ปต่ครูก็เมตตาอธิบายหน้าตา 

วัตถุดิบองค์ประกอบ รวมถึงกระบวนการทำ

จากที่หนูทำไม่เป็นเลย ไม่ได้เรื่องเลย

มาตอนนี้ก็พอจะมั่นใจทำครัวบ้างค่ะ

ครูไม่ได้แค่สั่งนะค่ะ

ท่านเริ่มกับหนูตั้งแต่

เขียนรายการให้ไปจ่ายตลาด เงินก็ของครูเองแหละเจ้าค่ะท่านเมตตามาก ๆ

ได้มาท่านก็จะพาเตรียมไว้ แล้วรุ่งเช้าค่อยออกมาทำ

อย่างเช่นวุ้นเส้นผัดไข่ ก็แค่เคยเห็นแม่ค้าวางใส่ถาดไว้ขาย แต่ก็ไม่เคยเห็นเขาทำกัน

วันแรกกดดันมาค่ะ ผัดไปๆมาๆ ไข่สุกไม่ดีนัก เพราะดูเข้าไปในวุ้นเส้นจนอืด คิดๆแล้วก็รู้สึกขำค่ะ

ทำเสร็จครูก็จะเมตตาชิมและติชม ไม่ใช่ซิให้กำลังใจมากกว่าเจ้่าค่ะ

มาวันนี้พอทำได้ค่ะ 

พอทำแบบเขาเรียกว่า "พอไปวัดไปวาได้"

ท่านเมตตาให้ฝึกทั้งทาน คือ การฝึกฝนใช้แรงตนเองที่มีทำของถวายพระ

ศีล การได้ทำทุก ๆ และทำตามที่ครูแนะนำ  ก็จะเป็นการรักษาศีลข้อ 4 ให้เติมมากขึ้นเจา้่ค่ะ

ภาวนานี่ จริงๆก็ไม่รู้ว่า อะไรคือ การเจอปัญหาแล้วพยายามแก้ไข ทั้งการหาวัตถุดิบ รวมยาวมาจนถึงการทำอาหารหาหม้อและถาดไม่เจอ ถ้า้ไม่ได้ครูก็จะเมตตาช่วยประคับประคองค่ะ