ขึ้นอยู่กับใจ
วันนี้ได้เข้ามาเขียนบันทึกอีกครั้ง บรรยากาศที่ห้างร้านวันนี้แตกต่างจากวันก่อนๆ มาก หลายคนบอกว่าเศรษฐกิจไม่ค่อยดี คนจึงใช้จ่ายอย่างประหยัดมากขึ้น ผู้เขียนเห็นด้วยกับการประหยัดอดออมและเลือกจับจ่ายซื้อสินค้าที่เรามั่นใจว่าคุ้มค่าสมราคาที่สุดก่อนตัดสินใจควักตังค์ออกจากกระเป๋า วันนี้ผู้เขียนได้พบกับข้าราชการเกษียณท่านหนึ่ง ท่านบอกว่าตอนนี้อยู่บ้านคนเดียวในช่วงกลางวันเพราะลูกหลานไปทำงานและไปโรงเรียนกันหมด ทีแรกก็นึกว่าจะเหงา แต่ตอนนี้ท่านบอกว่ามีความสุขมากเพราะช่วงกลางวันนั้นเองท่านได้มีเวลามาเดินห้าง พบปะผู้คนและได้รับความรู้เพิ่มขึ้นจากบรรดาพ่อค้าแม่ค้าทั้งหลาย ผู้เขียนมองท่านด้วยความรู้สึกชื่นชมและตระหนักดีว่า ทุกอย่างอยู่ที่ใจของเราจริง ๆ มองให้สุข เราก็สุข มองให้ทุกข์ เราก็ทุกข์ ฉะนั้น เลือกได้ตามใจค่ะว่าเราต้องการอะไร ผู้เขียนหวังว่าเราทุกคนคงต้องการความสุขกันนะคะ อย่าลืมยิ้มให้คนที่เราพบเห็นในวันนี้นะคะ
ความเห็น (4)
ดีใจด้วยค่ะที่เขาได้เจอแม่ค้าผู้ใจดี
ยิ้มให้กับตัวเราเองก่อน ในตอนเช้า.....พร้อมรับ ที่จะพบปะ กับความสุข หรือ ทุกข์ ทุกรูปแบบ ..... เรียนรู้ ที่จะมอง ทุกข์ ให้เป็นสุข.......มาร่วม ยิ้มให้กันและกัน นะคะ
มีวิธีแก้เหงาได้หลายวิธี เขียนบล็อกก็เป็นอีกทางเลือกหนึ่งได้นะครับ