ขาไก่กับมือคน


เมื่อวานตอนเย็น ผมเิดินเวียนตลาดโรงเกลือสองรอบ มีอยู่สองใจคือ ใจหนึ่งบอกว่าอย่ากินเลย กำลังลดน้ำหนักอยู่ อีกใจก็บอกว่า กินก็ได้แต่เบาๆ ไม่ต้องกินข้าว แล้วฉันจะกินอะไรดี ถ้าไม่กินก็ไม่ได้ เดี๋ยวหัวใจจะสั่นคลอน มือสั่น และทรมานร่างกาย สองสามวันมานี้กินแต่ผลไม้ ทั้งที่รู้ดีว่า แม้ว่าไม่ใช่เนื้อสัตว์แต่ใช่ว่าจะไม่อันตรายเพราะผลไม้ทุกวันนี้โตได้ด้วยการฉีดยาป้องกันแมลง ถ้าไม่ฉีด แมลงก็จะเจาะ ทำให้ผลที่ออกมาไม่สวย ดังนั้นต่อให้หลบเลี่ยงเนื้อสัตว์ก็คงไม่วายเจอสารเคมี หลายคนคิดว่า กินสลัดแหละปลอดภัยที่สุดแล้ว ผมว่า ไม่มีอะไรปลอดภัยเลยหากเราไม่ปลูกผักกินเอง แล้วผมก็ไปหยุดอยู่ที่หน้าร้านกระเพาะปลา ตั้งใจจะสั่งเฉพาะกระเพาะปลา (ปลอม) โดยไม่เอาขาไก่ แต่เกรงใจแม่ค้า เกรงว่าเขาจะมองว่าเรามากเรื่อง ก็เลยแล้วแต่แม่ค้า แม่ค้าได้ใส่ถุงไว้เรียบร้อยแล้วโดยไม่ต้องตักใหม่ เมื่อผมกลับไปถึงห้อง ทำธุรกิจบางอย่างเสร็จ เช่น แช่ผ้าก่อนซัก ผมเทกระเพาะปลาลงถ้วย เตรียมดำเนินการจะจ้วงเข้าปาก ผมเห็นภาพนี้ จึงเก็บภาพไว้เป็นที่ระลึก 


นี้คือตีนไก่ (เท้าไก่) ทางสงขลาเรียกตีนไก่ ทางชุมพรเรียกขาไก่ ผมเห็นว่า ภาษาแบบสงขลาตรงกว่า เพราะถ้าเราเรียกขาไก่ ต้องมีส่วนที่เป็นหน้าแข้งและน่องด้วย อย่างไรก็ตาม ตีนไก่วันนี้ มันจมอยู่ในน้ำเมือกๆ สีขาวซีด มีนิ้วของไก่ด้วย ทำให้นึกถึงตีนไก่หลายๆตีนที่ขายอยู่ในตลาดสด รวมกันเป็นร้อยตีนในกะละมัง และยำเล็บมือนาง (นางไก่) ที่มีตีันไก่ซีดๆ ขาวเผือก ผมเห็นภาพนี้แล้วความคิดพลันเชื่อมโยงไปถึงมือคน

ผมเชื่อว่า ในชีวิตคนเรานั้นมันมีบางเรื่องที่ยากจะอธิบาย อาจเกิดจาก ๑) การเชื่อว่าสังคมยอมรับไม่ได้กับความคิดแบบนั้นๆ ๒) การไม่มีภาษาที่เพียงพอเพื่ออธิบาย อย่างไรก็ตาม วันนี้ผมมีบางเรื่องที่ต้องเก็บบันทึกไว้ ซึ่งเรื่องแบบนี้ก็เกิดขึ้นกับผมบ่อยๆ จริงๆแล้วมันไม่ใช่เรื่องพิศดารอะไร หากแต่คือการเรียนรู้ เรื่องนั้นคือ มือคนกับเท้าไก่

หลายวันก่อน ผมเปิดไปดูอดีตซึนามิในประเทศไทย เป็นศพคนที่ตายเพราะจมน้ำเกยอยู่บนชายหาด ลักษณะศพที่จมน้ำคือ ซีดขาว พอง ซึ่งดูได้จากมือ นิ้วมือ ฝ่ามือ สาเหตุจากเมื่อคืน วันนี้ผมจึงเข้า google เพื่อหาภาพแบบที่ผมต้องการนั้นคือมือซีดขาวของศพคนที่จมน้ำตาย และพบบางภาพ

จากตีนไก่ขาวซีดในถ้วยอันเป็นส่วนหนึ่งของกระเพาะปลา ผมมองเห็นภาพมือคนขาวซีด เป็นมือของคนที่ตกน้ำตาย สำลักน้ำเสียชีวิต บางศพอืดพอง ศพนี้ก็คือศพไก่ แต่ศพไก่เชื่อมโยงไปถึงศพคน หลายคนกำลังนั่งกินศพที่ตนรังเกียจอย่างเอร็ดอร่อย เหลือทิ้ง ชีวิตนี้สะอาดแน่หรือกับการกินศพ ตีนไก่ขาวซีดพองในถ้วยครั้งนี้ ดูจะไม่แตกต่างจากมือคนของศพที่จมน้ำตายเลย ถ้าเปลี่ยนตีนไก่เป็นมือคนในถ้วยนี้ เราจะกินไหม?

หมายเลขบันทึก: 508936เขียนเมื่อ 16 พฤศจิกายน 2012 10:19 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 ตุลาคม 2015 10:45 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท