หนีไม่รอด

 

ถึงแม้ท่านจะติความแก่ว่าเลวทราม

ถึงแม้ท่านจะติความแก่ว่าทำให้ผิวพรรณทรามไป

 รูป(กายนี้)อันน่าพึงพอใจก็ยังคงถูกความแก่ย่ำยีอยู่นั่นเอง
แม้ผู้ใดพึงมีชีวิตอยู่ได้ร้อยปี (ผู้นั้นก็ไม่พ้นความตายไปได้)

สัตว์ทั้งปวงมีความตายเป็นเบื้องหน้า

ความตายย่อมไม่ละเว้นอะไรๆ ย่อมย่ำยีทั้งหมดทีเดียว.

ข้้อมูลจาก:

                       พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ (ภาษาไทย)เล่มที่ ๑๙ ข้อที่  ๙๖๕

                       พระไตรปิฎก ฉบับมหาจุฬาฯ (ภาษาไทย)เล่มที่ ๑๙ ข้อที่ ๕๑๑

                         พระไตรปิฎก ฉบับมหามกุฏฯ (ภาษาไทย)เล่มที่ ๓๑ ข้อที่ ๙๖๕